Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Καλαντζής και Μαρκογιαννάκης στην γραμμή Τζαμτζή: «Δεν έχουμε να ζήσουμε»…

Ντροπή! Καλαντζής και Μαρκογιαννάκης στην γραμμή Τζαμτζή: «Δεν έχουμε να ζήσουμε»… Όσοι θεώρησαν ότι οι προκλητικές δηλώσεις του βουλευτή της ΝΔ Ιορδάνη Τζαμτζή για την «δραματική κατάσταση» στην οποία βρίσκονται οι βουλευτές, ήταν μεμονωμένες και δεν υπόκεινται σ΄ένα γενικό κλίμα παραληρήματος και ξετσιπωσιάς των «αστέρων» του Κοινοβουλίου πλανώνται πλάνην οικτράν.
Δύο ακόμη περιπτώσεις βουλευτών, κατά περίεργη «σύμπτωση» και οι δύο ανήκουν στη ΝΔ, έρχονται για να αποδείξουν ότι...
οι «εθνοπατέρες» μας έχουν χάσει κάθε ίχνος ευθιξίας και σοβαρότητας, στερούμενοι έστω και στοιχειώδους επαφής με την κοινωνική πραγματικότητα.

Μετά, λοιπόν, τον… φοβερό και τρομερό Τζαμτζή και τις «συγκινητικές» αναλύσεις του για το πώς παράγουν το παξιμάδι οι συνάδελφοί του, την σκυτάλη της ξεδιάντροπης αναισχυντίας και της απύθμενης θρασύτητας πήραν οι δύο αντιπρόεδροι της Βουλής Γιώργος Καλαντζής και Χρήστος Μαρκογιαννάκης. Ο Καλαντζής, στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να μας πείσει για την «τραγική» κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι βουλευτές, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό είπε ότι «Υπάρχουν βουλευτές που δεν έχουν να ζήσουν… Το Σαββατοκύριακο πήγα σε δύο γάμους και δύο κηδείες. Ξέρετε πόσα μου στοίχισαν;». Τελικά αυτός που σκέφτηκε την ρήση «Η δικαιολόγηση ενός λάθους πολλές φορές καταντά χειρότερη από το ίδιο το λάθος» ίσως να μην έχει διανοηθεί πόσο σωστή κουβέντα δημιούργησε.

Το «επιχείρημα» του Καλαντζή με τους γάμους και τις κηδείες είναι πιο δυσνόητο και από ταινίες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, αλλά και πιο γελοίο και από τις ατάκες του Κώστα Βουτσά στις ταινίες της δεκαετίας του ΄60. Μήπως θέλει να του πληρώνει ο Ελληνικός Λαός άμεσα πλέον (γιατί με την βουλευτική αποζημίωση τα πληρώνει ήδη έμμεσα) τα δώρα και τα στεφάνια που πηγαίνει σε γάμους και κηδείες, προκειμένου να ζητιανεύει ψηφαλάκια;

Όχι ότι ο Μαρκογιαννάκης πάει πίσω σε αναίδεια: «Ούτε ένα ευρώ δεν πηγαίνει στο σπίτι μας, ζήτημα είναι αν θα φθάσουν τα χρήματα μέχρι τις 20 του μήνα…». Αυτός καταντά πιο «μελό» και από την Μάρθα Βούρτση στις κινηματογραφικές «κλάψες» του παρελθόντος. Καλά, ρε θηρίο, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι τα λεφτά που παίρνεις είναι 5.500 ευρώ και όχι 7.000 - 8.000 ευρώ, που είναι στην πραγματικότητα, πού προλαβαίνεις και τα σκορπάς;  Μήπως να διοργανώσουμε έναν έρανο για εσένα και τους υπόλοιπους «αναξιοπαθούντες και λιμοκτονούντες» βουλευτές;

Για να σοβαρευτούμε, με τέτοιες άθλιες και εξόχως προκλητικές δηλώσεις οι βουλευτές της ΝΔ, ας μην παραξενεύονται που η αγανάκτηση και η οργή του κόσμου μεγαλώνει εναντίον τους, με αποτέλεσμα να ακούνε και κανένα «γαλλικό».
Γιώργος Μάστορας από xryshaygh

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP