Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Γιαννής Στυλλή και Νίκος Καραντώνης ΑΘΑΝΑΤΟΙ


Στυλλή Γιαννής. Γεννήθηκε στο χωριό Τρίκωμο, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 3 Μαΐου 1929. 

Ο Γιαννής Στυλλή ήταν απόφοιτος του δημοτικού σχολείου Τρικώμου και εργαζόταν ως οικοδόμος. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση των σωματείων ΣΕΚ και “Νέος Αιών” Τρικώμου.Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ το 1956 στις ομάδες κρούσεως Τρικώμου και πέρασε σχεδόν από όλα τα τμήματα της Οργάνωσης, συνεργαζόμενος με τους αντάρτες της περιοχής του. Βοηθούσε στην κατασκευή βομβών και όπλων. Έλαβε μέρος σε ενέδρες εναντίον του εχθρού και για πολύ καιρό δεν πήγαινε δουλειά, επειδή οι ευθύνες που είχε αναλάβει στην οργάνωση δεν του άφηναν χρόνο.

Καραντώνης Νίκος. Γεννήθηκε στην κωμόπολη Τρίκωμο, της επαρχίας Αμμοχώστου, το 1934. 

Ο Νίκος Καραντώνης τελείωσε το δημοτικό σχολείο και φοίτησε για δυο χρόνια στο Γυμνάσιο Τρικώμου. Αναγκάστηκε να διακόψει τη φοίτησή του και εργαζόταν ως ελαιοχρωματιστής, για να βοηθήσει οικονομικά τη μητέρα του, επειδή πέθανε ο πατέρας του. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ την ίδια μέρα με το φίλο του Γιαννή Στυλλή. Έλαβε μέρος σε διάφορες ενέδρες εναντίον των Άγγλων. Κατασκεύαζε νάρκες, χειροβομβίδες και συνόδευε αντάρτες.

Στις 20 Οκτωβρίου 1958, μαζί με το Γιαννή Στυλλή και άλλους συναγωνιστές τους, είχαν τοποθετήσει νάρκη στο δρόμο μεταξύ του αστυνομικού σταθμού, που βρισκόταν στα Περιβόλια του Τρικώμου, όπου υπήρχε στρατός. Στόχος τους ήταν το αστυνομικό αυτοκίνητο που διακινούσε Άγγλους από τον ένα σταθμό στον άλλο. Για τρεις κατά συνέχεια μέρες τοποθετούσαν τη νάρκη στο δρόμο, χωρίς να πετύχουν το στόχο τους. Ήταν νάρκη πιέσεως, πολύ δυνατή, επιτόπιας κατασκευής. Τη σήκωναν κάθε φορά και την επομένη την επανατοποθετούσαν.

Στις 24 Οκτωβρίου 1958 την τοποθέτησαν και πάλι. Ο συναγωνιστής του Γιαννής Στυλλή σκέφτηκε να βάλει στην απέναντι πλευρά του δρόμου μια μεγάλη πέτρα, για να υποχρεωθεί το στρατιωτικό όχημα που ανέμεναν να λοξοδρομήσει και να περάσει πάνω από τη νάρκη. Στην προσπάθειά του όμως αυτή πάτησε τη νάρκη, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας ακαριαία τον ίδιο και τραυματίζοντας κρίσιμα το Νίκο. Ο Νίκος, σύμφωνα με τους συναγωνιστές του, αντιλήφθηκε τον κίνδυνο που διέτρεχε ο Γιαννής να πατήσει τη νάρκη και άπλωσε το χέρι του να τον τραβήξει πίσω. Πέθανε την επομένη στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου από βλήμα της νάρκης που καρφώθηκε στην καρδιά του.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ

πηγή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP