Γιὰ τὴν Κυρὰ τῆς Ῥῶ
Μέσα σε κλίμα πανελληνίας και βαθείας συγκινήσεως, στις 13 Μαΐου του 1982, ο απανταχού Ελληνισμός τραντάζεται στην είδηση του θανάτου μιας μεγάλης γυναίκας. Μιας γυναίκας-συμβόλου της εθνικής μας μοναξιάς και υπερηφάνειας ταυτόχρονα, που η μοίρα της όρισε να φυλάττει τις δικές της Θερμοπύλες κάπου μεσοπέλαγα, σ' ένα μικρό νησάκι πλάι στο Καστελόριζο.
Το όνομά της ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτου κι ο κόσμος τη γνώριζε καλύτερα ως Κυρά της Ρω. Πάντοτε ενδεδυμένη με την τοπική παραδοσιακή φορεσιά της υπερήφανης Δωδεκανήσου, έζησε για σχεδόν 58 χρόνια στο νησί της Ρω, όπου και εγκαταστάθηκε το 1924 με το σύζυγό της Κώστα, ο οποίος όμως την άφησε νωρίς. Κατά τη διάρκεια των...
ετών της κατοχής, υπήρξε μέλος της Εθνικής Αντιστάσεως, οπότε και συνεργάστηκε με τον Ιερό Λόχο και τους λοιπούς αντιστασιακούς που κατέφευγαν στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής.
Επί καθημερινής βάσεως προέβαινε στην έπαρση και υποστολή της Γαλανόλευκης Σημαίας μας λέγοντας το δικό της ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ στους μογγόλους της στέππας απέναντί της. Τον Αύγουστο του 1975 ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και άλλα δύο ανθρωποειδή αποβιβάζονται στην νήσο Ρω εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Αρχόντισσας που νοσηλευόταν στην Αθήνα και υψώνουν το μισητό μισοφέγγαρο.
Φυσικά, αυτή η σημαιούλα υπεστάλη αμέσως έπειτα από την επιστροφή της Δέσποινας Αχλαδιώτου και πιθανώς να κατέληξε ως προσάναμμα.
Λίγους μήνες αργότερα το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης αποστέλει ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του Γ.Ε.Ν.. Στις 23 Νοεμβρίου του 1975 της απονέμεται μετάλλιο "για τις προσφερθείσες εθνικές της υπηρεσίες". Τελικά, καταβεβλημένη από τις κακουχίες της σκληρής της ζωής θα αποβιώσει σε ηλικία 92 ετών για να φύγει με ένα φέρετρο σκεπασμένο με τη Σημαία που πιστά υπηρέτησε. Ήταν η τελευταία γυναίκα που ετάφη με στρατιωτικές τιμές. Η κληρονομιά που μας άφησε φαντάζει δυσβάσταχτη στην εποχή που τις σημαίες τις παίρνουν οι αγέρηδες του Αιγαίου. Σήμερα για κάποιους ευτραφείς οι πόλεμοι δεν αξίζει να γίνονται για λίγα βράχια.
Ηρωική Κυρά μας, ενσάρκωση του Διγενή και των μπουρλοτιέρηδων του Αιγαίου, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τη μνήμη σου δεσμευόμενος ότι κάποια στιγμή θα τελέσει τρισάγιο στον τάφο σου, ο οποίος θα πρέπει να αποτελεί για τους Έλληνες ιερό προσκύνημα. Ξέρουμε πως τα βράδια που η σημαία δεν μπορεί να ησυχάσει στον ιστό της και υποστέλλεται, τότε η μορφή σου εμφανίζεται πάνω από τη θάλασσα. Με βλέμα αγέρωχο δείχνεις το πού θα πρέπει κάποια μέρα ο Ελληνικός Στρατός να υψώσει τη δική του Σημαία με τον Αϊ-Γιώργη...
Το όνομά της ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτου κι ο κόσμος τη γνώριζε καλύτερα ως Κυρά της Ρω. Πάντοτε ενδεδυμένη με την τοπική παραδοσιακή φορεσιά της υπερήφανης Δωδεκανήσου, έζησε για σχεδόν 58 χρόνια στο νησί της Ρω, όπου και εγκαταστάθηκε το 1924 με το σύζυγό της Κώστα, ο οποίος όμως την άφησε νωρίς. Κατά τη διάρκεια των...
ετών της κατοχής, υπήρξε μέλος της Εθνικής Αντιστάσεως, οπότε και συνεργάστηκε με τον Ιερό Λόχο και τους λοιπούς αντιστασιακούς που κατέφευγαν στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής.
Επί καθημερινής βάσεως προέβαινε στην έπαρση και υποστολή της Γαλανόλευκης Σημαίας μας λέγοντας το δικό της ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ στους μογγόλους της στέππας απέναντί της. Τον Αύγουστο του 1975 ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και άλλα δύο ανθρωποειδή αποβιβάζονται στην νήσο Ρω εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Αρχόντισσας που νοσηλευόταν στην Αθήνα και υψώνουν το μισητό μισοφέγγαρο.
Φυσικά, αυτή η σημαιούλα υπεστάλη αμέσως έπειτα από την επιστροφή της Δέσποινας Αχλαδιώτου και πιθανώς να κατέληξε ως προσάναμμα.
Λίγους μήνες αργότερα το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης αποστέλει ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του Γ.Ε.Ν.. Στις 23 Νοεμβρίου του 1975 της απονέμεται μετάλλιο "για τις προσφερθείσες εθνικές της υπηρεσίες". Τελικά, καταβεβλημένη από τις κακουχίες της σκληρής της ζωής θα αποβιώσει σε ηλικία 92 ετών για να φύγει με ένα φέρετρο σκεπασμένο με τη Σημαία που πιστά υπηρέτησε. Ήταν η τελευταία γυναίκα που ετάφη με στρατιωτικές τιμές. Η κληρονομιά που μας άφησε φαντάζει δυσβάσταχτη στην εποχή που τις σημαίες τις παίρνουν οι αγέρηδες του Αιγαίου. Σήμερα για κάποιους ευτραφείς οι πόλεμοι δεν αξίζει να γίνονται για λίγα βράχια.
Ηρωική Κυρά μας, ενσάρκωση του Διγενή και των μπουρλοτιέρηδων του Αιγαίου, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τη μνήμη σου δεσμευόμενος ότι κάποια στιγμή θα τελέσει τρισάγιο στον τάφο σου, ο οποίος θα πρέπει να αποτελεί για τους Έλληνες ιερό προσκύνημα. Ξέρουμε πως τα βράδια που η σημαία δεν μπορεί να ησυχάσει στον ιστό της και υποστέλλεται, τότε η μορφή σου εμφανίζεται πάνω από τη θάλασσα. Με βλέμα αγέρωχο δείχνεις το πού θα πρέπει κάποια μέρα ο Ελληνικός Στρατός να υψώσει τη δική του Σημαία με τον Αϊ-Γιώργη...
ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου