Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Οι καταναλωτές δεν αγοράζουν χριστουγεννιάτικα έλατα

«Δεν έχω κάνει σεφτέ εδώ και δέκα μέρες!» Κατακόρυφη πτώση της ζήτησης στα χριστουγεννιάτικα έλατα, που σε αρκετές περιπτώσεις φτάνει ή ξεπερνά ακόμα και το 50%, καταγράφουν οι μικροπωλητές, ενώ την ίδια ώρα οι παραγωγοί φυσικών δέντρων βλέπουν τις πωλήσεις τους να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο και τα κέρδη τους να...

συρρικνώνονται! Ο κ. Νίκος Κατσαρής είναι έμπορος ελάτων στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Αν και έχουν περάσει σχεδόν τρεις εβδομάδες από το «άνοιγμα» της σεζόν, μετρημένα στα δάχτυλα είναι τα δέντρα που έχει καταφέρει να πουλήσει!

«Πέρυσι, κατέβασα πεντακόσια δέντρα και φέτος μόνον ογδόντα. Θα είμαστε τυχεροί, αν βγάλουμε τα έξοδά μας» λέει ο κ. Κατσαρής, ο οποίος έχει το πόστο του στην πλατεία τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Η δεινή οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών είναι σύμφωνα με τον ίδιο ο βασικός λόγος που πολλοί φέτος θα επιλέξουν να αγοράσουν πλαστικό δέντρο.

«Το αληθινό είναι μίας χρήσης, σε αντίθεση με το ψεύτικο που κάποιος μπορεί να το κρατήσει στο σπίτι του για πολλά χρόνια. Ειδικά τώρα με την κρίση, δεν συμφέρει τους περισσότερους να αγοράζουν κάθε χρόνο και άλλο δέντρο» καταλήγει ο κ. Κατσαρής, ο οποίος είναι άνεργος και περιμένει τα Χριστούγεννα για να κάνει μερικά μεροκάματα.

Μερικά μέτρα πιο κάτω βρίσκεται ο πάγκος του κ. Νεκτάριου Κωνσταντίνου. Οπως λέει, λόγω των αυξημένων εξόδων φέτος αναγκάστηκε να μην πάρει εργάτες. «Δουλεύουμε μέρα νύχτα εγώ, η σύζυγός μου και τα τρία παιδιά μας, αλλά και πάλι δεν βγαίνει το μεροκάματο. Αλλες χρονιές, κατέβαζα τριακόσια δέντρα. Φέτος, έχω μόνον εβδομήντα και μέχρι στιγμής έχω πουλήσει τρία» τονίζει ο κ. Κωνσταντίνου, συμπληρώνοντας ότι οι περισσότεροι πελάτες ζητούν έκπτωση.

«Ο κόσμος κάνει παζάρια γιατί δεν έχει χρήματα. Ζητάει να τους κάνουμε καλύτερη τιμή αλλά δεν γίνεται» σημειώνει, και δηλώνει πως δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στα αυξημένα έξοδα της δουλειάς. «Τα έξοδα είναι πάρα πολλά. Συν τοις άλλοις, κάθε χρόνο πληρώνουμε 2.000 ευρώ στον δήμο για να μας παραχωρηθεί ο χώρος. Πουθενά αλλού δεν γίνεται αυτό» ξεσπά.

Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα στο Πεδίον του Αρεως, όπου έχουν τους πάγκους τους οι περισσότεροι παραγωγοί από το χωριό Ταξιάρχης της Χαλκιδικής (το οποίο καλύπτει σχεδόν το 75% των αναγκών της ελληνικής αγοράς).

«Η ζήτηση είναι σχεδόν στα ίδια επίπεδα σε σχέση με πέρυσι, αλλά ο κόσμος δεν έχει χρήματα και καταφεύγει όλο και πιο συχνά σε παζάρια» λέει ο κ. Ιωάννης Στέφος δείχνοντάς μας τη μολύβδινη σφραγίδα στο φύλλωμα του δέντρου, που υποδηλώνει ότι είναι ελληνικό και δεν υλοτομήθηκε παράνομα.

Τέλος, ο κ. Μηνάς Μπομπάι τονίζει ότι λόγω της κρίσης λιγότεροι θα είναι εκείνοι που θα στολίσουν φέτος χριστουγεννιάτικο δέντρο: «Αν και έχουμε ρίξει αρκετά τις τιμές, οι πιο πολλοί ρωτούν και λίγοι αγοράζουν. Οι πωλήσεις φέτος έχουν μειωθεί κατά 50%. Με λίγα λόγια, ενώ πέρυσι πουλήσαμε διακόσια δέντρα, φέτος έχουμε πέσει στα εκατό».

Η τιμή για ένα δέντρο μεσαίου μεγέθους ξεκινά από τριάντα με σαράντα ευρώ, τιμή παραγωγού, και αυξάνεται ανάλογα με τα εκατοστά ύψους.

Κρίση και στα εποχικά είδη
Το ίδιο «μουδιασμένη» όμως είναι η κίνηση και στα μαγαζιά με εποχικά είδη. Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνο Τοπούζη και τη σύζυγό του Ειρήνη, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες ενός τέτοιου καταστήματος στην Καλλιθέα, οι περισσότεροι πελάτες βολεύονται με τα παλιά τους δέντρα και απλώς προσθέτουν λίγα στολίδια ή μπάλες.

«Οι πιο πολλοί αγοράζουν μόνο χριστουγεννιάτικα στολίδια. Πιο σπάνια θα αγοράσουν δέντρο. Κάθε πέρυσι και καλύτερα» λέει στην [«Δεν βγαίνει το μεροκάματο» λέει ο κ. Νεκτάριος Κωνσταντίνου.] «Espresso της Κυριακής» ο κ. Τοπούζης, συμπληρώνοντας ότι μέχρι στιγμής τα κέρδη του είναι μειωμένα κατά περίπου 15%.

«Η ψυχολογία του κόσμου είναι χάλια» συνεχίζει. «Πριν από λίγες ημέρες, ήρθε στο μαγαζί ένας πελάτης, περίπου τριάντα ετών, για να αγοράσει δώρο στην κοπέλα του. Επειτα από ώρα τον είδα να βγάζει το πορτοφόλι και να μετράει τα φραγκοδίφραγκα. Είναι δυνατόν να μη λυπηθείς βλέποντας αυτήν την εικόνα;» αναρωτιέται, καταλήγοντας ωστόσο ότι όσοι θέλουν να στολίσουν χριστουγεννιάτικο δέντρο με λίγα χρήματα μπορούν.

«Με 90 - 95 ευρώ μπορεί κάποιος να στολίσει ένα δέντρο μέτριου μεγέθους». Η τιμή ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου περίπου 1,80 μ. με 2,10 μ. ξεκινά από 25 ευρώ και μπορεί να αγγίξει τα 250 ευρώ.

Οι χριστουγεννιάτικες μπάλες και τα στολίδια κοστίζουν από 0,20 ευρώ έως 12 ευρώ, τα λαμπιόνια από 3,50 ευρώ έως 30 ευρώ και η κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου από 2 ευρώ έως 10 ευρώ.

Αν πάλι κάποιος θέλει να προσθέσει φάτνη και “ποδιά” (κάλυμμα για τη βάση του δέντρου), θα πρέπει να υπολογίσει ακόμη περίπου 4 έως 60 ευρώ και 4 έως 23 ευρώ αντίστοιχα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP