Πόσο πάει τό κεφάλι Καμίνη;
Εἶπα γυφτιά; Λᾶθος μέγα. Οἱ γύφτοι εἶναι πιὸ εὔθικτοι καὶ πιὸ συνεπεῖς ἀπὸ...
ὅλους ἐσάς καὶ τοὺς ῥουφιάνους σας.
Ἐὰν τοὺς θίξουν τὴν ἀξιοπρέπεια, καθαρίζουν ἄμεσα. Δὲν κουβαλοῦν μαζύ τους κουστωδίες καί παρατρεχαμένους. Ουτε ῥουφιάνους. Οὔτε τσιράκια. Οὔτε ἀστυνομικούς μέ πολιτικά.
Γιὰ πὲς λοιπόν… Ἔχεις κάτι νά πῇς;
Συγγνώμη φίλοι ἀναγνῶστες, ἀλλὰ δὲν σᾶς ἐνημέρωσα γιὰ τὰ πρὸ χθεσινὰ γεγονότα τῆς πλατείας τοῦ (ἀλλοτινοῦ) Συντάγματος.
Ὁ «δήμαρχος» (δὲν ξέρουμε ἐὰν εἶναι δήμαρχος. Αὐτὸ θὰ ἀποδειχθῇ, ἢ ὄχι, μετὰ τὴν ἀπόφασι τοῦ ΣτΕ γιὰ τὸν ΛΑΘΡΟνόμο), ἔστησε μεγάλη καὶ πανάκριβη παράστασι.
Μάζεψε ὅσα κιγκλιδώματα κυκλοφοροῦσαν στὴν Ἀθήνα, περιέφραξε τὸ δένδρο του, πρὸ κειμένου νὰ ἀποδείξῃ τὰ περὶ «χαλαρότητος» ποὺ ἤθελε νὰ παρουσιάσῃ, σκόρπισε τὰ τσιράκια του μέσα στὸ πλῆθος καὶ ξεκίνησε νὰ «ὁμιλῇ»!
Σέ ποιούς;
Ἄγνωστο ἐάν ἦταν μέσα στὸ ἀκροατήριον ἔςτᾦ κι ἔνας ποὺ ἤθελε πράγματι νὰ ἀκούσῃ!
Οἱ περαστικοὶ κουνοῦσαν τὰ κεφάλια τους μὲ εἰρωνία (κατὰ τὸ «νύχια δὲν ἔχουμε νὰ ξυστοῦμε…») ἀλλὰ ὁ στρατὸς τοῦ Καμίνη δὲν ἔφευγε μὲ τίποτα.
Κόσμος μαζεύτηκε ἀρκετός. Ὄχι γιὰ νὰ χειροκροτήσῃ ἀλλὰ γιὰ νὰ γιουχάρῃ, νὰ βρίσῃ καὶ νὰ φασκελώσῃ.
Κάθε φορὰ ὅμως ποὺ κάποιος ἢ κάποια φώναζε στὸν Καμίνη κάτι, αὐτομάτως ἕνας ἀπὸ τὸ «πλῆθος» τοῦ «ὁρμοῦσε» λέγοντας: «θέλω νὰ ἀκούσω, σταμάτα»!
(Μεταξύ μας, πρέπει κάποιος νὰ εἶναι βαρειὰ ἄρρωστος γιὰ νὰ θέλῃ μὲ τόσο «πᾶθος» νὰ ἀκούσῃ Καμίνη!!!)
Σκουντήγματα, διαπληκτισμοί, ἀκόμη κι ἐπιθέσεις ποὺ τὴν τελευταία στιγμὴ δὲν ἐξελίχθησαν σὲ καυγὰ κανονικό.
Ὁ κόσμος ποὺ θέλησε νὰ διαμαρτυρηθῇ σάστισε, ἀλλὰ δὲν ἔπαψαν οὔτε στιγμὴ οἱ διαμαρτυρίες.
Γενικῶς, ἕνα στημένο σκηνικό, ἀπαράδεκτον γιὰ τὴν λογική μας, ἀλλὰ δυστυχῶς, γιὰ αὐτοὺς ποὺ τὸ ἔστησαν φυσικά, γεγονός. Κάτι ποὺ καταγράφεται ἐπίσης στὰ συνολικὰ πεπραγμένα τους κατὰ τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ «δήμαρχος», ποὺ θέλησε νὰ κερδίσῃ τὶς ἐντυπώσεις (γιά ποιόν λόγο ἄρα γε;), κρυμμένος πίσω ἀπό τά κιγκλιδώματα, οὐρλιάζοντας κυριολεκτικῶς, μετροῦσα ἀνάποδα γιὰ νὰ ἀνάψῃ τὰ λαμπάκια. (Τὰ δικά μας σίγουρα….)
Κι ἀντὶ νὰ πάρῃ μαζύ του τρεῖς διμοιρίες τῶν ΜΑΤ, μὲ τὴν στολή τους, τοὺς ἀμόλησε μέσα στὸ πλῆθος, πρὸ κειμένου νὰ τὸν προστατεύουν καλλίτερα!
Τέτοια πράγματα καὶ θαύματα στὴν ὑπόδουλη Ἀθήνα καὶ στὴν πλατεία τοῦ (ἀλλοτινοῦ) Συντάγματος.
Κι ὅλοι αὐτοί λέτε νά πῆγαν ἔτσι; Δωρεάν; Ὅλο καὶ κάποιο χαρτζιλίκι θὰ τσίμπησαν. Διότι τὴν σήμερον ἡμέρα, ὅσο ῥουφιᾶνος κι ἐὰν εἶσαι, ἠλίθιος δὲν εἶσαι. Συνεπῶς κάτι θὰ τσίμπησαν. (Ὅπως ἐκεῖνες οἱ ἀπέεεεεεραντες συγκεντρώσεις τοῦ Ἀντρέα, ποὺ μᾶς στοίχιζαν χιλιάρικο στὸ κεφάλι. Φτήνια τότε… Τώρα μᾶς κοστίζουν μίαν περιουσία!)
Ἀλλά ποιός πληρώνει;
Ἐμεῖς φυσικὰ καλοί μου συμπολίτες! Τί κορόιδα θά ἤμασταν ἐάν δέν πληρώναμε ἐμεῖς;
Ἀπό ποιό κονδύλι; Ἢ ἀπὸ τὰ ἔξοδα παραστάσεως ἢ ἀπὸ τὰ μυστικὰ κονδύλια γιὰ τὴν διπλωματία καὶ τὴν ἄμυνα. Δὲν ξέρω ἀκριβῶς. Ἀλλὰ γιὰ φανερὸ κονδύλι δὲν μοῦ φαίνεται.
Κρίμα «δήμαρχε».
Τώρα ποὺ φεύγεις, διότι σὲ λίγους μῆνες φεύγεις καὶ τὸ ξέρεις, ἔπρεπε νὰ φροντίσῃς γιὰ τὴν ὑστεροφημία σου. Στὴν ἴδια πόλι ζοῦμε. Καὶ ὁ κόσμος εἶναι πάρα πολὺ μικρὸς ὁ ἄτιμος.
Αὐτὰ ποὺ κάνεις δὲν εἶναι προάγγελος καλοῦ τέλους. Βάζεις τὰ χέρια σου καὶ βγάζεις τὰ μάτια σου.
Κι ἐκεῖ ἔξω ἔχει ἀστέγους, πεινασμένους καὶ πολύ, πάρα πολύ, μὰ πάρα πάρα πολὺ θυμωμένους.
Γιά πόσο νομίζεις πώς θά σέ προστατεύουν οἱ ῥουφιάνοι καί τά τσιράκια; Γιά ἔναν; Δύο; Τρεῖς μῆνες ἀκόμη; Καί μετά; Τοῖχο τοῖχο θά πηγαίνῃς; Τς τς τς…
Διόλου καλὸς ἐπίλογος γιὰ μίαν ἀνύπαρκτο δημαρχεία. Κρίμα…
Σὲ εἴχαμε τοὐλάχιστον γιὰ πιὸ ἔξυπνο… Τοὐλάχιστον…
Φιλονόη.
Υ.Γ. 1.Ἦταν πολὺ ἀστεῖο. Πάρα πολύ. Δὲν κατέβασε τὴν ἔντασι τῆς φωνῆς του διόλου. Λὲς καὶ τοῦ ἔβαλαν μικροτσιπάκι στὸν ἐγκέφαλο καὶ ἀναπαρήγαγε τὸ ποιήμα του. Ἢ κασέτα….. Τὸ ἴδιο εἶναι…
Υ.Γ.2. Δὲν ἤμουν ἐκεῖ, δυστυχῶς. Ἀλλὰ τρεῖς φίλοι μου ἦταν. Μάρτυρες αὐτόπτες καὶ ἐξαγριωμένοι μὲ τὰ γεγονότα. Ἀλλὰ εἴπαμε, ἡ πόλις εἶναι ἴδια… Καὶ ὁ κόσμος μικρός….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου