Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Γεμάτη λουκέτα η Σταδίου

Παρά την ασύγκριτη κεντρικότητά της η οδός Σταδίου έχει χάσει την παλιά, εμπορική της αίγλη. Ο άξονας που ενώνει τρεις μεγάλες πλατείες -Σύνταγμα, Κλαυθμώνος, Ομόνοια- και ισάριθμους σταθμούς μετρό έχει μετατραπεί σε δρόμο των λουκέτων. Έρευνα της εθνικής συνομοσπονδίας ελληνικού εμπορίου τον Αύγουστο του 2010 κατέγραψε....


κλειστά καταστήματα σε ποσοστό 24,6%. Δύο χρόνια μετά το αντίστοιχο ποσοστό έχει ανέβει στο 42%. Τα κατεβασμένα ρολά δεν ξανασηκώθηκαν και στα κενά μαγαζιά προστέθηκαν νέα. Η τελευταία καταγραφή της ΕΣΕΕ εντόπισε 135 κλειστές επιχειρήσεις (όχι μόνο εμπορικές αλλά και μεταποιητικές ή παροχής υπηρεσιών) σε σύνολο 322. Σύμφωνα με ρεπορτάζ που έκαναν τα Νέα, τα εμπορικά καταστήματα βιτρίνας που είναι κλειστά εκτός από τράπεζες και καφέ, φτάνουν συνολικά τα 88. Από αυτά, τα 54 βρίσκονται μέσα στις εμπορικές στοές εκατέρωθεν του δρόμου.

Η κρίση δεν τρύπωσε μόνο εκεί. Σκαρφάλωσε και στους ορόφους των κτιρίων που βλέπουν στη Σταδίου. Μέχρι και τα μέσα του '80 δεν έβρισκες ξενοίκιαστο γραφείο. Το Πρωτοδικείο Αθηνών δεν είχε φύγει ακόμα. Στα κτίρια γύρω του στριμώχνονταν στα γραφεία καρέκλα, γραφομηχανή και δακτυλογράφος.

Σήμερα υπάρχουν σε αυτά 43 ενοικιαστήρια και 16 πωλητήρια. Με τιμές μίσθωσης που δεν θυμίζουν αλλοτινές εποχές: στα 120-160 ευρώ τα 19 τ.μ., στα 200-240 ευρώ τα 50 τ.μ. Ολόκληροι όροφοι έχουν μείνει κενοί. Εξι κτίρια ρημάζουν από την εγκατάλειψη. Ένα από αυτά, το Μέγαρο Αθηνογένους στον αριθμό 50, είναι έρημο για περίπου τρεις δεκαετίες. Το 1989 είχε περιέλθει στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία που σχεδίαζε διατήρηση της πρόσοψης με τις ιωνικές παραστάδες και ανέγερση οκταώροφης οικοδομής πίσω του.

Η γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων ήταν αρνητική και έκτοτε το κτίριο καταρρέει.
«Δεν είχα δει στα τόσα χρόνια που έχω εδώ αντίστοιχη υποβάθμιση», λέει ο Γιώργος Κουτρούλης, έμπορος παπουτσιών και τσαντών στη Σταδίου από τα τέλη του '50. «Το Κέντρο είναι ο καθρέφτης μιας πόλης. Δεν πρέπει να έχει αυτή την εικόνα». Την ώρα που μιλάμε, στο απέναντι κτίριο που στέγαζε πολυεθνική αλυσίδα ειδών ένδυσης, άνδρες μεταφορικής εταιρείας κουβαλούν τα εμπορεύματα σε κούτες μετακόμισης.

Στα τελευταία επεισόδια της 12ης Φεβρουαρίου κουκουλοφόροι επιχείρησαν να κάψουν το κτίριο. Ο γιος του Κουτρούλη έσβησε τη φωτιά με πυροσβεστήρα πριν επεκταθεί.

Η Σταδίου ήταν ανέκαθεν δρόμος καταστημάτων κυρίως ανδρικής ένδυσης. Σήμερα έχουν βρει στέγη εκεί - όπως και σε πολλές γειτονιές της Αθήνας - ανταλλακτήρια χρυσού.

Πλάι σε μεγάλα, παραδοσιακά καταστήματα και κτίρια με γραφεία τραπεζών, παρά την κρίση, μένουν στον δρόμο έμποροι των αναμνήσεων και της ελπίδας. Ένα παλιό φωτογραφείο, μαγαζιά συλλεκτών γραμματοσήμων και σφραγίδων, και ένας επισκευαστής γραφομηχανών.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP