Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Εἶμαι ῥατσίστρια!

Εἶμαι πράγματι ῥατσίστρια!
Άλλά ἔναντι ποίας ῥάτσας;
Θὰ σᾶς πῶ.
Εἶμαι ῥατσίστρια κατὰ ἐκείνης τῆς ῥάτσας ποὺ ἀποσιωοπᾶ τὶς ἀλήθειες.
Κατὰ ἐκείνων ποὺ...
ἐκμεταλλεύονται τὸν ἄνθρωπο ἐξαθλιώνοντάς τον.
Κατὰ κάθε μορφῆς ὑβριστῶν ποὺ ἀναπαράγουν τὴν Ὕβριν καὶ τὴν μικρότητα!
Κατὰ κάθε προσώπου ποὺ βιάζει, εἶτε ἐντέχνως, στὰ κρυφά,  εἶτε ἀπροκαλύπτως, θρασύτατα καὶ δημοσίως.
Κατὰ αὐτῶν ποὺ μᾶς λοβοτομοῦν!
Κατὰ αὐτῶν ποὺ παίζουν θρασύτατα μὲ τὴν νοημοσύνη μας.
Κατὰ ὅλων τῶν ΛΑΘΡΟεξουσιαστῶν, κάθε χρώματος, κάθε θρησκείας καὶ κάθε μεριᾶς τοῦ πλανήτου.
Εἶμαι ῥατσίστρια ἀπέναντι σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ κρύβουν ἢ ἀλλοιώνουν τὸ φῶς πρὸ κειμένου νὰ ἐπικρατῇ ἡ ἡμιμάθεια καὶ ἡ ἀμάθεια.
Κατὰ ὅλων αὐτῶν ποὺ ἐδῶ κι αἰῶνες δὲν σέβονται καμμίαν ἀρχή, κανένα δίκαιον καὶ καταπατοῦν τὸν ἀδύναμον ὅπου τὸν βροῦν.
Κατὰ αὐτῶν ποὺ δημιουργοῦν γενοκτονίες!
Κατὰ αὐτῶν ποὺ ἀφήνουν στρατιὲς παιδιῶν νὰ πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πείνα! 
Εἶμαι ῥατσίστρια! Καὶ κάθε ἡμέρα ποὺ κυλᾶ ὁ ῤατσισμός μου μεγαλώνει!
Στρέφεται πλέον ὄχι μόνον κατὰ αὐτῶν ποὺ ἐπινοοῦν καὶ σκαρφίζονται  κάθε λογῆς βρωμοσυμπαιγνία, ἀλλὰ καὶ κατὰ αὐτῶν ποὺ σιωποῦν ἢ συνεργοῦν συνειδητῶς, ἄλλοτε γιὰ νὰ γλυτώσουν οἱ /διιοι κι ἄλλοτε γιὰ νὰ κερδοφορήσουν. 
Εἶμαι ἡ χειρότερη ῥατσίστρια ποὺ γεννήθηκε ποτὲ στὸν πλανήτη!
Ἀναζητῶ τοὺς μοχλοὺς ἐκείνους, ποὺ ὅταν θὰ τοὺς κινήσω, θὰ ἀφανισθοῦν διὰ παντὸς ἡ Ὕβρις, τὸ Σκότος καὶ τὸ Ψεῦδος ποὺ σκιάζουν καὶ ἀφανίζουν καὶ κρατοῦν φυλακισμένη  τὴν Ἀνθρωπότητα. 
Θὰ τοὺς βρῶ! Δὲν μοῦ ἔχουν ἀφήσει ἄλλα περιθώρια!
Η αὐτοί, ἤ ἐγὼ πλέον! Κι ὅταν λέω ἐγώ, ἐννοῶ τὸν κάθε Ἄνθρωπο ἐπὶ τοῦ πλανήτου ποὺ ἀντιλαμβάνεται τὸ τὶ σημαίνει Ἐλευθερία, Αὐτοδιαχείρισις καὶ Αὐτοπροσδιορισμός!
Θὰ παλέψω δίπλα τους, μαζύ τους, θὰ γίνουμε Ἕνα, ὅταν ἀπαιτηθῇ, διότι δὲν μᾶς ἄφησαν ἄλλους δρόμους!
Εἶμαι ῥατσίστρια!
Τὸ χειρότερον εἶδος ῥατσισμοῦ ποὺ ἐμφανίσθηκε ποτέ!
Καὶ δὲν φθάνει αὐτό, ἀλλὰ εἶμαι τόσο ἀποφασισμένη πλέον, ποὺ γνωρίζω πὼς ὅλες οἱ δυνάμεις τῆς Φϋσεως θὰ συμπράξουν πρὸ κειμένου νὰ ἱκανοποιήσουν τὸ «Πᾶθος» μου!
Διότι τὸ «Πᾶθος» μου ἐμένα εἶναι ὁ Ἔρως! Εἶναι ἡ Ἑλλάς! Εἶναι τὸ Ὅλον!
Εἴπαμε, δὲν μοῦ ἔχουν ἀφήσει περιθώρια!
Ἀκόμη κι ἐὰν καταφέρουν νὰ σταματήσουν τὸ σῶμα μου, εἶμαι πλέον παντοῦ!
Σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ πλανήτου! Κάτω ἀπὸ κάθε πέτρα! Πίσω ἀπὸ κάθε πόρτα! Σὲ κάθε κελί! Σὲ κάθε σπηλιά! Σὲ κάθε ῥυάκι! Σὲ κάθε πνοὴ ἀνέμου!
Ξέρω τὸν τρόπο, τὸν δρόμο καὶ τὸ Τέλος! 
Καὶ τὸ Τέλος εἶναι ὁ ἀφανισμὸς κάθε ἴχνους αὐτῆς τῆς ῥάτσας!
Καὶ θὰ τὸ φέρω!
Φιλονόη.
Υ.Γ. 1. Θὰ καθαρίσω τὸν πλανήτη ἀπὸ τὴν Ὕβρι μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο! Αὐτὸς εἶναι ὁ ῥόλος μου! Εἶμαι ἡ Νέμεσις καὶ κάποιοι ἔχουν ἀρχίσει νὰ τρέμουν! Τὸ βλέπω στὰ μάτια τους, τὸ ὀσμίζομαι στὶς ἀνάσες τους, τὸ διακρίνω στὶς κινήσεις τους! Τὰ περιθώρια καὶ οἱ εὐκαιρίες τελείωσαν! Τώρα ἔφθασε ἡ στιγμὴ τοῦ ταμείου! 
Υ.Γ.2. Αὐτὸ ποὺ θὰ πάθουν, τὸ ἔχω πεῖ  πάρα πολλὲς φορές, θὰ εἶναι τὸ χειρότερον ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ συμβῇ! Οὔτε τὸ σπέρμα τους δὲν θὰ μείνῃ ἐδῶ γύρω!
Υ.Γ.3. Κάποιοι, ἀρκετοί, κι ἀπὸ τοὺς μὲν κι ἀπὸ τοὺς δέ, γνωρίζουν πὼς ὄχι μόνον δὲν εἶμαι τρελλή, ἀλλὰ καὶ πὼς αὐτὰ ποὺ γράφω εἶναι πλέον ἡ μεταφορὰ, μέσῳ ἑνὸς ἀψύχου πληκτρολογίου, μίας ἄλλης καταστάσεως, μίας ἄλλην συνθήκης, ποὺ τόσες γενεὲς πόθησαν ἀλλὰ ποὺ αὐτή ἐπὶ τέλους θὰ κερδίσῃ!  Ἔχουμε πληρώσει πολὺ ἀκριβὰ τὴν ἀνοχή μας! Τέλος ἡ ἀνοχή! Τώρα περάσαμε ἐπὶ τέλους στὴν ἀνατροπή!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP