Κωσταλέξι.

Δευτέρα, 6 Νοεμβρίου 1978. Οι πόρτες στο ισόγειο ενός σπιτιού στο χωριό Κωσταλέξι (Κωσταλέξης) ανοίγουν και μια ομάδα αστυνομικών και δημοσιογράφων έρχονται αντιμέτωποι με ένα θέαμα που μέσω φωτογραφιών θα κάνει τον γύρο του κόσμου.

Η 47χρονη Ελένη Καρυώτη αντικρίζει τον ήλιο μετά από 29 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού της σ’ ένα μικρό δωμάτιο, λίγα μόλις...

 χιλιόμετρα έξω απ’ την Λαμία.
Η φρικτή ιστορία της ξεκινά από τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Στο μυαλό της χαράζονται οι αποτρόπαιες εικόνες βασανισμών και εκτελέσεων που λάμβαναν χώρα στην πλατεία του χωριού.

Η ιστορία που αποκαλύφθηκε από τους δημοσιογράφους πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις.
Ουσιαστικά κατηγορήθηκε όλο το χωριό, ότι αν και γνώριζε για τον εγκλεισμό δεν έκανε τίποτα για να λυτρώσει την κοπέλα.

Όταν άνοιξε η πόρτα, βρέθηκαν όλοι αντιμέτωπη με μια τρομαγμένη γυναίκα, χωρίς ρούχα, τυλιγμένη με μια κουβέρτα. Έβγαζε άναρθρες κραυγές, καθώς τόσα χρόνια δεν είχε κάποιον να μιλήσει κι έχασε το χάρισμα του λόγου. Μπορούσε μόνο να ψελλίσει μερικές δεκάδες λέξεις.
Ο 29χρονος εγκλεισμός της, της άφησε εμφανή ψυχολογικά προβλήματα.
Η Ελένη Καρυώτη νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Λαμίας. Εκεί, όπως λέγεται, έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί το όνομα του ανθρώπου που αγαπούσε. Έγραψε το όνομα του δασκάλου.
Τα αδέλφια της οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη, όπου και αθωώθηκαν.
Οι γιατροί αποφάσισαν την μεταφορά της σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Λίγα χρόνια αργότερα, η Ελένη Καρυώτη εξαφανίζεται κι έκτοτε αγνοήται η τύχη της.