Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Νεο-άστεγοι, τα απόβλητα παιδιά της αποικίας-χρέους

το είδαμε εδώ

Δημοσιοποιήθηκαν χθες τα αποτελέσματα της έρευνας «Οι άστεγοι στην Ελλάδα του 2012» που διεξήγαγε η ΜΚΟ Κλίμακα (περισσότερα βλέπε εδώ). Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά το διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 στο στην Αθήνα, και περιλάμβανε δείγμα 214 αστέγων.Τα πορίσματα διαφέρουν...
σημαντικά από τις προηγούμενες έρευνες, κάτι που καταδεικνύει το πόσο πολύ έχει επηρρεάσει η επίταση της κρίσης τη σύνθεση και τα χαρακτηριστικά του φαινομένου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, παρατηρείται έντονη μεταβολή της ηλικιακής σύνθεσης, καθώς ένα 80% είναι άτομα παραγωγικής ηλικίας, κάτι που δεν συνέβαινε παλαιότερα. Σ’ ένα ποσοστό 60,7% ανήκουν στις ηλικίες μεταξύ 41-55, ενώ ένα άλλο 24.40% είναι μεταξύ 26 και 40.

Το 64.8% των ερωτηθέντων, είναι άστεγοι για λιγότερο από δύο χρόνια, δηλαδή ζουν στους δρόμους από τα τέλη του 2010. Σε ό,τι αφορά στην εθνολογική τους σύνθεση, ένα 89.7% είναι Έλληνες, ενώ μόνον ένα 10,3% αλλοδαποί –σε αντίθεση με την παραφιλολογία που συναντούμε συνήθως σε αρκετά από τα ΜΜΕ.

Άλλο πεδίο όπου παρατηρούνται ραγδαίες μεταβολές, έχει να κάνει με την πρότερη επαγελματική τους δραστηριότητα και το μορφωτικό τους επίπεδο: Ένας στους πέντε έχει ανώτερο ή ανώτατο μορφωτικό επίπεδο, και άλλα 40% έχουν τελειώσει το Λύκειο. Σε ό,τι αφορά στην πρότερη εργασία τους, ένα 24.8% εργάζονταν σε τεχνικά επαγγέλματα ή/και στον κατασκευαστικό τομέα, το 22% ήταν ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 18% ελεύθεροι επαγγελματίες και το 16% εργάζονταν στον τουριστικό τομέα.

Τα στοιχεία που σοκάρουν, και δείχνουν το πόσο έχει μεταβληθεί το κλίμα μέσα στην ελληνική κοινωνία, έχουν να κάνουν με την οικογενειακή κατάσταση. Έτσι, το 33% είναι διαχευγμένοι και το 47.2% έχουν παιδιά. Το 63,5% των οικογενειών τους είναι ενήμερες για την κατάσταση, ωστόσο ένα 67,5% δηλώνει ότι αυτές είναι εχθρικές ή αδιάφορες ως προς την κατάστασή τους. Τέλος, ένα 45,2% δηλώνει ότι δεν έχει κανένα φίλο.

Τα στοιχεία μαρτυρούν την ύπαρξη ενός ολοένα και διογκούμενου στρώματος νεόπτωχων εντός της ελληνικής κοινωνίας, η ανάπτυξη του οποίου τροφοδοτείται ακριβώς από τον φαύλο κύκλο της κρίσης και των εγκληματικών πολιτικών που υιοθετούνται τάχα για την αντιμετώπισή της. Το ακραία περιθωριοποιημένο κομμάτι αυτών των στρωμάτων, εκείνο που είχε τους πιο κατεστραμμένους οικογενειακούς δεσμούς και ατύχησε στις επαγγελματικές τους επιλογές, είναι πλέον πολύ εύκολο να καταλήξει στους δρόμους –παρά τη μεσοστρωματική του προέλευση. Εδώ φαίνεται και η έκταση της καταστροφής των παραδοσιακών δομών αλληλεγγύης της κοινωνίας μας, καθώς τα ποσοστά των αστέγων που δηλώνουν αδιαφορία της οικογένειάς τους είναι τεράστια, και θυμίζουν αντίστοιχα των «ψυχρών» προτεσταντικών βορειοευρωπαϊκών κοινωνιών.

Η έκταση και η ένταση του φαινομένου, τέλος, αποκαλύπτει το μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής η οποία έχει συντελεστεί στη χώρα μας υπό την ακραία λιτότητα, και το καθεστώς των αναδιαρθρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας. Οι «νεο-άστεγοι» όπως πολύ χαρακτηριστικά αποκαλούνται, απόβλητα παιδιά της «αποικίας χρέους» των ξένων δανειστών και των εν Ελλάδι Μερκελιστών, είναι κάποιοι από εμάς…

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP