Μετά τη μαρίνα της Λέσβου πουλάνε και νησιά μεταξύ Λέσβου και Τουρκίας;
Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά πρόκειται για πραγματική είδηση με σημαντικές επιπτώσεις στην προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων απέναντι στην Τουρκία: Με σχετική αγγελία πώλησης που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα privateislandsonline.com οι νησίδες... Τοκμάκια στα ανοικτά του Μανταμάδου, πωλούνται, με εκκίνηση τα 4.000.000 ευρώ.
Λεπτομερεια: Οι βραχονησίες όπως φαίνεται και στο χάρτη βρίσκονται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας απέναντι από την Β.Α ακτή της Λέσβου. Ελέγχουν το δύαυλο του νησιού με την μικρασιατική ακτή και κατα συνέπεια αποτελούν έδαφος υψηλού στρατηγικού ενδιαφέροντος.
Προφανώς κάποιοι κύκλοι επεξεργάζονται την ανάδειξη και ενδεχομένως τον εποικισμό των βραχονησίδων του Ανατολικού Αιγαίου, με απώτερο στόχο την...
μείωση της ελληνικής κυριαρχίας καθώς σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο: "Σε ένα νησί αναγνωρίζεται υφαλοκρηπίδα μόνον όταν στο έδαφός του ασκείται έστω και μικρή οικονομική δραστηριότητα".
Μέχρι σήμερα, τα νησάκια ενοικιάζονταν από τους ιδιοκτήτες τους, σε βοσκούς. Βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τις ακτές της Λέσβου ενοικιάζονταν από τους ιδιοκτήτες τους σε βοσκούς. Η ομορφιά τους, αφήνει τους επισκέπτες άφωνους.
Πρόκειται για ομάδα μικρών νησιών ανατολικά της Λέσβου στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες περιλαμβάνουν τη κτηνοτροφία, το ψάρεμα και τον τουρισμό. Χαρακτηρίζονται από απόκρημνες και βραχώδεις ακτές).
Οι επιπτώσεις από ενδεχόμενη οικοπεδοποίησης τους εκτός από Εθνικές είναι και περιβαντολλογικές καθώς σύμφωνα με όσα αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας www.lesvosreport.gr, οι μικρονησίδες θεωρούνται «εξαιρετικώς ευαίσθητα οικοσυστήματα και εάν αποσταθεροποιηθούν επέρχεται η καταστροφή τους».
Ειδικότερα το σύμπλεγμα των νησιών Τοκμάκια εντάσσονται σε Ζώνη Ειδικής Προστασίας, και αποτελούν σημαντικό χώρο αναπαραγωγής του Αιγαιόγλαρου Larus audouinii , προστατευόμενου είδους που εμφανίζεται σε μικρούς αριθμούς μόνο στη Μεσόγειο, και οι λίγες ανθρώπινες δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην περιοχή σήμερα (κτηνοτροφία, ψάρεμα και μικρή τουριστική κίνηση από πλωτά μέσα) έχουν επιτρέψει την προστασία του.
Επιπλέον τα νησιά αυτά εντάσσονται στο δίκτυο των προστατευόμενων νήσων του Αιγαίου, όπου σύμφωνα με την Υπουργική απόφαση 9379/2002 του υπουργείου Αιγαίου, έχουν χαρακτηριστεί ως νησίδες «ιδιαίτερου φυσικού κάλους» όπου επιτρέπεται η άσκηση ΜΟΝΟ παραδοσιακών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφία, αλιεία, γεωργία και μελισσοκομία) ενώ επιτρέπεται η κατασκευή νέων οικοδομημάτων μικρής κλίμακας για λόγους εξυπηρέτησης της εθνικής άμυνας, φαροφύλαξης, αρχαιολογίας ή επιστημονικής έρευνας, πάντα βέβαια προσαρμοσμένων στο φυσικό περιβάλλον).
Συγκεκριμένα πρόκειται για περισσότερα από 1,900 στρ. της περιοχής που καλύπτονται από τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας ΝΗΣIΔΕΣ ΛΕΣΒΟΥ (ΣYΜΠΛΕΓΜΑ ΤΟΜΑΡΟΝΗΣIΩΝ, ΚIΔΩΝΑΣ, ΑΓIΟΣ ΓΕΩΡΓIΟΣ, ΓΛΑΡΟΝΗΣI, ΚΛΠ.).
Το.. «ξεχασμένο» πρόγραμμα αξιοποίησης με συνδρομή του ΥΕΘΑ
Οι νησίδες Τοκμάκια πρωταγωνιστούσαν σε συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίηση πολλών βραχονησίδων του Αιγαίου στα μέσα της δεκαετίας του 90’.
Συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1995 η ελληνική κυβέρνηση μελετούσε ένα πρόγραμμα εποικισμού μικρονησίδων με κρατική επιδότηση. Ανακοινώθηκε ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε στην ανάπτυξη μιας μορφής αγροτικού τουρισμού.
Στην πραγματικότητα, βασιζόμενη στο Δίκαιο της Θαλάσσης περί υφαλοκρηπίδας και ζώνης οικονομικής εκμετάλλευσης, στόχευε με τον εποικισμό στη διασφάλιση των εθνικών της συμφερόντων.
Η απαραίτητη υποδομή εποικισμού θα δημιουργείτο στις νησίδες Τοκμάκια Λέσβου, Βάτος Χίου, Αντικύθηρα Κυθήρων, Γαυδοπούλα Κρήτης και Νίμος, Στρογγυλή, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος Δωδεκανήσου.
Ήδη, πριν ακόμη το πρόγραμμα πάρει ευρεία προβολή, 500 Έλληνες και περισσότεροι από 1.200 ξένοι υπήκοοι είχαν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον.
Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης με – τότε - υπουργό τον Γ. Αρσένη, εκπόνησε συγκεκριμένο πρόγραμμα που προέβλεπε τη μεταφορά σε μια σειρά από βραχονησίδες ορισμένων υλικών που να καθιστούν εφικτή τη διαβίωση ακόμα και υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως δοχεία με καύσιμα θέρμανσης και εφόδια, κάποιες στοιχειώδεις εγκαταστάσεις στέγασης, καλύβες και άλλα.
Στον κατάλογο των νησιών περιλαμβανόταν τα Αντικύθηρα και η Γαυδοπούλα και όχι μόνο βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.
Το υπουργείο Αμύνης είχε διαθέσει τα απαραίτητα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, προσωπικό και υλικά για την υλοποίηση του προγράμματος'.
Σήμερα δυστυχώς είναι άγνωστο σε ποιο βαθμό υφίσταται – και αν- η υποδομή που είχαν στηθεί με τη συνδρομή των ΕΔ.
Υπενθυμίζεται ότι ο όμιλος τουρκικών συμφερόντων Dogus, απέκτησε πρόσφατα τη μαρίνας της Λέσβου θέτοντας πρωτοφανή ερωτηματικά για την εθνική ασφάλεια της χώρας καθώς οι Τούρκοι ια μπορούν πλέον να ελέγχουν «εκ των έσω» την θαλάσσια κυκλοφορία σε όλη την κρίσιμη περιοχή του Βόρειου Αιγαίου.
defencenet
Λεπτομερεια: Οι βραχονησίες όπως φαίνεται και στο χάρτη βρίσκονται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας απέναντι από την Β.Α ακτή της Λέσβου. Ελέγχουν το δύαυλο του νησιού με την μικρασιατική ακτή και κατα συνέπεια αποτελούν έδαφος υψηλού στρατηγικού ενδιαφέροντος.
Προφανώς κάποιοι κύκλοι επεξεργάζονται την ανάδειξη και ενδεχομένως τον εποικισμό των βραχονησίδων του Ανατολικού Αιγαίου, με απώτερο στόχο την...
μείωση της ελληνικής κυριαρχίας καθώς σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο: "Σε ένα νησί αναγνωρίζεται υφαλοκρηπίδα μόνον όταν στο έδαφός του ασκείται έστω και μικρή οικονομική δραστηριότητα".
Μέχρι σήμερα, τα νησάκια ενοικιάζονταν από τους ιδιοκτήτες τους, σε βοσκούς. Βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τις ακτές της Λέσβου ενοικιάζονταν από τους ιδιοκτήτες τους σε βοσκούς. Η ομορφιά τους, αφήνει τους επισκέπτες άφωνους.
Πρόκειται για ομάδα μικρών νησιών ανατολικά της Λέσβου στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες περιλαμβάνουν τη κτηνοτροφία, το ψάρεμα και τον τουρισμό. Χαρακτηρίζονται από απόκρημνες και βραχώδεις ακτές).
Οι επιπτώσεις από ενδεχόμενη οικοπεδοποίησης τους εκτός από Εθνικές είναι και περιβαντολλογικές καθώς σύμφωνα με όσα αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας www.lesvosreport.gr, οι μικρονησίδες θεωρούνται «εξαιρετικώς ευαίσθητα οικοσυστήματα και εάν αποσταθεροποιηθούν επέρχεται η καταστροφή τους».
Ειδικότερα το σύμπλεγμα των νησιών Τοκμάκια εντάσσονται σε Ζώνη Ειδικής Προστασίας, και αποτελούν σημαντικό χώρο αναπαραγωγής του Αιγαιόγλαρου Larus audouinii , προστατευόμενου είδους που εμφανίζεται σε μικρούς αριθμούς μόνο στη Μεσόγειο, και οι λίγες ανθρώπινες δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην περιοχή σήμερα (κτηνοτροφία, ψάρεμα και μικρή τουριστική κίνηση από πλωτά μέσα) έχουν επιτρέψει την προστασία του.
Επιπλέον τα νησιά αυτά εντάσσονται στο δίκτυο των προστατευόμενων νήσων του Αιγαίου, όπου σύμφωνα με την Υπουργική απόφαση 9379/2002 του υπουργείου Αιγαίου, έχουν χαρακτηριστεί ως νησίδες «ιδιαίτερου φυσικού κάλους» όπου επιτρέπεται η άσκηση ΜΟΝΟ παραδοσιακών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφία, αλιεία, γεωργία και μελισσοκομία) ενώ επιτρέπεται η κατασκευή νέων οικοδομημάτων μικρής κλίμακας για λόγους εξυπηρέτησης της εθνικής άμυνας, φαροφύλαξης, αρχαιολογίας ή επιστημονικής έρευνας, πάντα βέβαια προσαρμοσμένων στο φυσικό περιβάλλον).
Συγκεκριμένα πρόκειται για περισσότερα από 1,900 στρ. της περιοχής που καλύπτονται από τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας ΝΗΣIΔΕΣ ΛΕΣΒΟΥ (ΣYΜΠΛΕΓΜΑ ΤΟΜΑΡΟΝΗΣIΩΝ, ΚIΔΩΝΑΣ, ΑΓIΟΣ ΓΕΩΡΓIΟΣ, ΓΛΑΡΟΝΗΣI, ΚΛΠ.).
Το.. «ξεχασμένο» πρόγραμμα αξιοποίησης με συνδρομή του ΥΕΘΑ
Οι νησίδες Τοκμάκια πρωταγωνιστούσαν σε συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίηση πολλών βραχονησίδων του Αιγαίου στα μέσα της δεκαετίας του 90’.
Συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1995 η ελληνική κυβέρνηση μελετούσε ένα πρόγραμμα εποικισμού μικρονησίδων με κρατική επιδότηση. Ανακοινώθηκε ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε στην ανάπτυξη μιας μορφής αγροτικού τουρισμού.
Στην πραγματικότητα, βασιζόμενη στο Δίκαιο της Θαλάσσης περί υφαλοκρηπίδας και ζώνης οικονομικής εκμετάλλευσης, στόχευε με τον εποικισμό στη διασφάλιση των εθνικών της συμφερόντων.
Η απαραίτητη υποδομή εποικισμού θα δημιουργείτο στις νησίδες Τοκμάκια Λέσβου, Βάτος Χίου, Αντικύθηρα Κυθήρων, Γαυδοπούλα Κρήτης και Νίμος, Στρογγυλή, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος Δωδεκανήσου.
Ήδη, πριν ακόμη το πρόγραμμα πάρει ευρεία προβολή, 500 Έλληνες και περισσότεροι από 1.200 ξένοι υπήκοοι είχαν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον.
Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης με – τότε - υπουργό τον Γ. Αρσένη, εκπόνησε συγκεκριμένο πρόγραμμα που προέβλεπε τη μεταφορά σε μια σειρά από βραχονησίδες ορισμένων υλικών που να καθιστούν εφικτή τη διαβίωση ακόμα και υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως δοχεία με καύσιμα θέρμανσης και εφόδια, κάποιες στοιχειώδεις εγκαταστάσεις στέγασης, καλύβες και άλλα.
Στον κατάλογο των νησιών περιλαμβανόταν τα Αντικύθηρα και η Γαυδοπούλα και όχι μόνο βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.
Το υπουργείο Αμύνης είχε διαθέσει τα απαραίτητα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, προσωπικό και υλικά για την υλοποίηση του προγράμματος'.
Σήμερα δυστυχώς είναι άγνωστο σε ποιο βαθμό υφίσταται – και αν- η υποδομή που είχαν στηθεί με τη συνδρομή των ΕΔ.
Υπενθυμίζεται ότι ο όμιλος τουρκικών συμφερόντων Dogus, απέκτησε πρόσφατα τη μαρίνας της Λέσβου θέτοντας πρωτοφανή ερωτηματικά για την εθνική ασφάλεια της χώρας καθώς οι Τούρκοι ια μπορούν πλέον να ελέγχουν «εκ των έσω» την θαλάσσια κυκλοφορία σε όλη την κρίσιμη περιοχή του Βόρειου Αιγαίου.
defencenet
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου