Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Θέλουν να πάρουν τα σπίτια μας

Ο φόρος μέσω της ΔΕΗ για κάθε κτίσμα, το νέο οθωμανικό χαράτσι δηλαδή, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι ένα ακόμα κεφαλαιώδες μέτρο ενάντια στην εργαζόμενη και λαϊκή οικογένεια. Το άγχος κάθε νοικοκύρη να πάρει ένα σπίτι στην πόλη που μένει ή και ένα εξοχικό προέρχονταν από την αντικειμενική πραγματικότητα. Σάμπως δεν ξέρουμε ότι για μεγάλες περιόδους μένουμε άνεργοι; Σάμπως δεν γνωρίζουμε πόσο κοστίζει μια εβδομάδα διακοπές; Δεν παίρναμε λοιπόν σπίτια για να πλουτίσουμε. Δεν θέλαμε να...

δώσουμε στο παιδί μας ένα σπίτι από βίτσιο… Προέρχεται η ανάγκη αυτή από τον κατατρεγμό του ενοικίου. Από την ανάγκη να είμαστε έστω στεγασμένοι, κι ας περνάμε με στέρηση τις ημέρες μας.

Όταν λοιπόν το καπιταλιστικό κράτος βάζει ένα μόνιμο τέλος, αυτό σημαίνει ότι η φτωχή οικογένεια πληρώνει ενοίκιο. Ότι η καθημερινή στερημένη ζωή μας, με ελιά και ντομάτα, γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.
Όμως, όλους μας βασανίζει το ερώτημα: Γιατί; Γιατί οι καπιταλιστές θέλουν να ρίξουν συνολικά τις αξίες γης, οικοπέδων, χωραφιών, σπιτιών, με τελικό σκοπό να τα αρπάξουν. Να τα ληστέψουν από μεμονωμένους κατεστραμμένους μικροαστούς, κατά συνοικίες (δες κέντρο Αθηνών), ή κατά χωριά, για τουριστικές μονάδες ή μέλλουσες φάμπρικες ή ηλιακούς συλλέκτες.
Φυσικά δεν έχουν κάποιο κατατεθειμένο πρόγραμμα σε κάποιο υπουργείο… Όχι. Ξέρουν όμως ενστικτωδώς , σαν αρπακτικά που είναι, ένα πράγμα: Ρίξτε τις αξίες, κι όταν θα πεινάσουν, θα τους τα φάμε. Το πώς ακριβώς δεν το ξέρουν ακόμα, αλλά πιστεύουν ότι θα το βρουν. Αυτό είναι το δεύτερο μέτρο εναντίον των σπιτιών, μετά τα ενεργειακά πιστοποιητικά.
Βάση της τρομερής λύσσας τους είναι ένα αντικειμενικό γεγονός. Ήδη, οι περισσότερες πολυκατοικίες είναι γερασμένες. Συνοικίες ολόκληρες είναι στα μαύρα τους τα χάλια, έχοντας ανάγκη πολλών δις ευρώ για επισκευές. Ποιος έχει χρήματα να τα επισκευάσει αυτά; Κανείς. Είναι «ώριμα φρούτα» στις τσέπες των καπιταλιστών. Ήδη χιλιάδες σπίτια είναι ξενοίκιαστα και η πιθανότητα να πουλήσει κανείς είναι μικρή έως ασήμαντη. Αυτή η μάζα μισοκατεστραμμένων παλαιών σπιτιών, που είναι και χρεωμένα, γεννά ελπίδες στους καπιταλιστές για νέες κονομισιές.
Όμως, έχουν δημιουργήσει σε κάθε άνθρωπο της χώρας αυτής ένα τρομακτικό μίσος, γιατί αυτά τα σπίτια τα έκαναν οι πατεράδες μας με αίμα. Κανένας χαρτογιακάς δεν θα μας τα πάρει χωρίς να περάσει πάνω από τους αγώνες μας. Δεν πρόκειται να απεμπολήσουμε τους αγώνες των γονιών μας. Όσα κι αν μας κάνουν, όσα χρήματα κι αν ονειρεύονται, ο ιδρώτας, το αίμα, ο πόνος των γονιών μας θα μας οδηγήσει σε νέους αγώνες.
Αριστείδης Λάμπρου
ellinismoskaiellines

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP