Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ΟΙ ΤΑΡΖΑΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ

Mιχάλης Χρυσοχοίδης: «Η διετής κυβέρνηση η δική μας οδήγησε σε αδιέξοδα. Οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά. Οδήγησε σε φτώχεια και αποσύνθεση, εθνική ταπείνωση και εθνική αναξιοπρέπεια και τέλος οδήγησε σε εθνική αποδιοργάνωση»

Γιασπασάν ρε Μιχάλαρε, ασίκη, μάγκα και καραμπουζουκλή, σε ασπάζομαι χιαστί.
Κάργα σε γουστάρω ανεξίτηλε, καθότι πολύ μετράς ως άντρας και ως πολιτικός και ο λόγος σου βαρίδι που έτσι και πέσει χάμω, ανοίγει κρατήρα χιλιομετρικής διαμέτρου!
Όχι σαν μερικοί-μερικοί που... 
τρώνε το μούσμουλο και καταπίνουνε και το κουκούτσι!
Πιτσούλας και βάλε είσαι ρε Μιχαλιό, που πήρες φόρα και σήκωσες την αναστηματατάρα σου την δίμετρη κι έβαλες μπρος τις στηθούκλες σου τις παλαγίσιες για να στείλεις να ράβει νταντέλα τον Γιωργάκη τον μαμάκια, τον άχρηστο, που και μονάχο να τον βάλεις να τρέξει σε αγώνα δρόμου, δεύτερος θα έρθει ο ξεφτίλας!
Εσυ τα ‘λεγες, βέβαια, ότι δεν κάνει το μαχούχαλο, αλλά που ν’ ακούσουν τα σκυφτάρια της κυβέρνησης που τους είχε το αμερικανάκι σήκω-σήκω, κάτσε-κάτσε. Πάμε ρε, να φύγουμε, τους έλεγες κι εκείνοι αμολάγανε αετό.

Κι εσύ ήσουνα πάλι εκείνος, όταν τα λέσια της κοινοβουλευτικής ομάδας χειροκροτούσαν όρθιοι τις παπαριές και τις κοτσάνες που αμόλαγε ο μυαλοκλαταρισμένος από βήματος Βουλής, που τους έλεγες, τι χειροκροτάτε ρε ξόανα, δε βλέπετε που το ζαβό μας δουλεύει φόρα παρτίδα και πάει να μας ρίξει στον τενεκέ με τη σαλαμούρα; Δε βλέπετε εμένα που τον μουντζώνω με χέρια και με πόδια; Εσύ τα ‘λεγες, αλλά ποιος να σ΄ακούσει ο έτσι, ο αλλιώτικος κι ο πασαλιμανιώτικος; Ο ζήτουλας κι ο ορντινάντζας;

Ή θα ξεχάσουμε που τους έλεγες, μην το ψηφίσετε το μνημόνιο ρε παιδιά, παγίδα του αμερικανοσταλμένου είναι που μας έμπασε στο ΔΝΤ και τώρα με το μνημόνιο πάει να μας πάρει και τα σώβρακα για να τα δώσει, μαζί με την Ελλάδα, ρεγάλο στις αιματορουφήχτρες του διεθνούς κεφαλαίου. Δεν παίρνετε παράδειγμα ρε ‘σεις από μένανε, που και το κεφάλι να με κόψουν δεν πρόκειται να ψηφήσω κανένα γαμημένο μνημόνιο;

Μόνο η Βασούλα σ’ άκουσε και ήταν έτοιμη να το ρίξει το όχι, αλλά μπροστά στον κίνδυνο να χρεοκοπήσει η Πατρί, κάνατε και τα δυο σας το παγώνι και δώσατε μια τελευταία ευκαιρία στον μυαλοτσαλαπατημένο, που κι αυτήν την πέταξε τελικά στα σκουπίδια… μαζί με ‘σας!

Εσύ τα ‘λεγες κολοσσιαίε, αλλά τα τσουτσούνια βαράγανε το πουλί τους και με τα δυο τα χέρια!

Εσύ τα ‘λεγες υυρανομήκη Μιχάλη… ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ… γιατί στον ξύπνιο σου κουβάλαγες την πάπια του ζαβούλιακα.

Δουλικό ήσουνα και δουλικό θα μείνει ρε Μιχάλη… Και σ’ αυτήν την ξευτίλα κυβέρνηση του Παπαδήμιου, πάλι δουλικό είσαι. Και κόψε τις ταρζανιές και τα εκ των υστέρων χοντρά λόγια, γιατί όπως λέει κι ο λαός μας, τα λόγια σου με χόρτασαν και το φαί σου φάτο…

Χάρρυ Κλυνν

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP