Έχω κάποιες ώρες που γύρισα από την πορεία στο Σύνταγμα και ακόμα δεν έχουν συνέλθει τα μάτια μου από τα δάκρυα και το τσούξιμο. Η Δημοκρατία του ΓΑΠ και του συστήματος λειτούργησε για μία ακόμη φορά άψογα!
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πάρκαρα σε ένα στενό κάτω από την Πατησίων και το 'έκοψα' με τα πόδια ως το Σύνταγμα. Ήμουν στο Πεδίο του Άρεως 11.15 και ο κόσμος ήταν ήδη αρκετός. Προχώρησα κατά μήκος όλη την Πατησίων μέχρι την Ομόνοια. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς. Άλλοι ανηφορίζαν προς το Σύνταγμα και άλλοι πηγαίναν αντίθετα για να ενταχθούν σε κάποια πορεία. Η κινητικότητα ήταν μεγάλη.
Ήμουν στο Σύνταγμα γύρω στις 12.00. Είχε μαζευτεί και εκεί αρκετός κόσμος και ήμασταν όλοι στην αναμονή για να φτάσουν οι διάφορες πορείες. Τότε γύρω στις 12.30 αρχίζει να φτάνει η πορεία του ΠΑΜΕ. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό!
Κοιτάζοντας το πλήθος του ΠΑΜΕ από το Σύνταγμα έτσι όπως ξεπρόβαλε από την Σταδίου το θέαμα ήταν εκπληκτικό. Χιλιάδες κόσμου, ο ένας δίπλα στον άλλο, δίνοντας σου την εντύπωση ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ να καταφθάνουν και άλλοι και άλλοι! Και τότε έγινε το ανεξήγητο. Η πορεία του ΠΑΜΕ δεν σταμάτησε στο Σύνταγμα, ώστε να ενωθεί με τον υπόλοιπο κόσμο που είχε κατέβει αυθόρμητα αλλά συνέχισε! Οι χιλιάδες του ΠΑΜΕ απλά έφυγαν! Έκαναν την παρέλαση τους και εξαφανίστηκαν! Ήταν σαν να έβλεπες ένα τεράστιο τρένο με αμέτρητα βαγόνια που αντί να σταματήσει στον σταθμό αυτό συνέχιζε την πορεία του μέχρι να εξαφανιστεί από τον χάρτη!
Ο κόσμος ο υπόλοιπος εν τω μεταξύ είχε μεγαλώσει κατά πολύ. Υπήρχε παλμός, υπήρχε ενθουσιασμός και όλοι έδειχναν αποφασισμένοι να μην το κουνήσουν έως ότου λάβει το μήνυμα και έρθει και άλλος κόσμος, έως ότου οι χιλιάδες γίνουν εκατομμύρια και επιτέλους ξεκινήσει η πτώση του σάπιου κομματικού συστήματος. Ιδιαίτερα συγκινητική και φορτισμένη ήταν η στιγμή που ο κόσμος άρχισε να τραγουδάει το 'Πότε θα κάνει ξαστεριά' του αειμνήστου Νίκου Ξυλούρη.
Το σύστημα όμως είχε άλλη γνώμη. Σε κάποια στιγμή ακούγονται κάτω από το Σύνταγμα, προς το μέρος του Υπουργείου Οικονομικών, έντονοι κρότοι, στο βάθος υπήρχαν καπνοί και ήταν προφανές ότι οι γνωστοί άγνωστοι με τους 'συνάδελφους' τους, τους μπάτσους ξεκίνησαν να παίζουν τα γνωστά τους παιχνίδια.
Ο κόσμος παρόλα αυτά, απτόητος, να ακούγονται φωνές που να λένε, 'αφήστε τους προβοκάτορες, εμείς καθόμαστε εδώ και δεν το κουνάμε'. Εν τω μεταξύ οι κροτίδες και οι καπνοί όλο και πλησιάζαν. Τότε ξαφνικά δύο κουκουλοφόροι οι οποίοι ήταν στα 2 μέτρα από εμένα και οι οποίοι εισχώρησαν στο πλήθος κάποια ανύποπτη στιγμή, πετάξαν μολότοφ στα ΜΑΤ που ήταν μπροστά από το Σύνταγμα. Αυτό ήταν.
Το σύστημα 'έπιασε το υπονοούμενο' και τότε άρχισαν να πέφτουν βροχή οι κροτίδες και τα καπνογόνα προς το πλήθος που ήταν μαζεμένο στο Σύνταγμα. Ακόμα και τότε ο κόσμος δεν ήθελε να φύγει, αναγκαστικά υποχώρησε λίγο αλλά στο τέλος ήταν αδύνατον να σταθεί κάποιος εκεί.
Το σύστημα είχε για μία ακόμη φορά νικήσει. Το σύστημα με το μακρύ του χέρι, τους γνωστούς-αγνώστους είχε για μία ακόμη φορά κάνει την δουλειά του. Διέλυσε μία ειρηνική συγκέντρωση εν τη γεννέσει της. Η 'δημοκρατία' τους είχε πάλι νικήσει.
Αύριο ένα άλλο πλοκάμι του συστήματος θα συνεχίσει την 'δουλειά'. Οι διορισμένοι δημοσιογράφοι θα εστιάσουν στα επεισόδια (τα οποία τα έχει προκαλέσει το ίδιο το σύστημα!), θα προσπαθήσει να τρομοκρατήσει τον κόσμο ώστε να μην κατέβει στην επόμενη διαδήλωση αφού γίνονται έκτροπα, ενώ παράλληλα για την ταμπακιέρα τσιμουδιά. Αντιθέτως θα περάσεθ το μήνυμα ότι η 'νομιμοποιημένη' κυβέρνηση παρά τις αντίξοες συνθήκες προσπαθεί να τελέσει το έργο της για να σώσει την χώρα μας. Τόσο όμορφα.
Ερωτήματα που δημιουργούνται αυθόρμητα σε όποιον παρευρέθη στην συγκέντρωση:
1. Γιατί ρε 'σύντροφοι' του ΠΑΜΕ δεν σταμάτησατε στο Σύνταγμα ώστε να ενωθείτε με τον απλό κόσμο; Γιατί δεν ενώσατε τις φωνές σας με τις δικιές μας;
2. Τι είναι η πορεία; Πασαρέλα; Έτσι θα πέσει το απολυταρχικό καθεστώς; Θα δίνουμε κάθε 2 μήνες 'ραντεβού', θα έρχεστε εσείς στρατιωτάκια το ένα πίσω από το άλλο με τις σημαιούλες σας, θα κάνετε την βόλτα σας και μετά σπίτι; Νομίζετε ότι έτσι τρομάζετε το σύστημα; Μήπως τελικά είστε μέρος του συστήματος;
3. Τι θα γίνει επιτέλους με τους γνωστούς-αγνώστους; Είναι πια τόσο προφανές που έχει καταντήσει γελοίο. Ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί η αστυνομία να τους πιάσει. ο κόσμος προσπαθούσε να τους διώξει και τα ΜΑΤ απλά τους κοιτούσαν. Πόσο φανερό είναι πια ότι εξυπηρετούν τέλεια τους σκοπούς σας, λαμόγια του συστήματος και δημοκράτες της πεντάρας. Τρέμετε μην εξεγερθεί ο κόσμος και έχετε τους γνωστούς-αγνώστους για την καταστολή και διάλυση των διαδηλώσεων. Ξεφτυλισμένοι. Θα έρθει όμως σύντομα η στιγμή που την οργή του κόσμου ότι και να κάνετε δεν θα μπορέσετε να την σταματήσετε. Και τότε ... απλά να έχετε τις μηχανές των ελικοπτέρων αναμένες...
Συνθήματα που ακούστηκαν από τον απλό, τον αυθόρμητο κόσμο μπροστά στην Βουλή: