Φώτης Κόντογλου - Τὸ βλογημένο μαντρί (πρωτοχρονιάτικο διήγημα)
Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά. Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γι᾿ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε...
Παρά τις πρόσφατες αποκρουστικές ειδήσεις προερχόμενες από τα χείλη του πρώην Τούρκου πρωθυπουργού για τους εμπρησμούς στα ελληνικά δάση από Τούρκους πράκτορες, παρά τους θανάτους που αυτοί προκάλεσαν, παρά τις καταστροφές που προκάλεσαν και στοίχισαν στους Έλληνες φορολογούμενους τεράστια ποσά, κάποιοι ακόμα και στις ακριτικές περιοχές της Ελλάδας στήνουν κέντρα ελληνοτουρκικής φιλίας. 
