Πριν από αρκετά χρόνια, γνώρισα έναν «εφημεριδέμπορα». Εγώ τότε ήξερα ότι ήταν πατριώτης και εθνικιστής. Το ότι ήταν «εφημεριδέμπορας» το έμαθα πρόσφατα.
Αυτός ο «εφημεριδέμπορας» λοιπόν, μάλλον για «ξεκάρφωμα» την είχε την εφημερίδα του και ως έμπορος νομίζω ότι ήταν κακός. Γιατί το λέω αυτό; Αντί να κάθεται στο γραφείο και να ασχολείται με βαθυστόχαστες αναλύσεις γράφοντας πύρινα άρθρα,-που τον έχανες, που τον έβρισκες-, όλο πορείες και δράσεις οργάνωνε. Και πήγαινε ολοένα και μακρύτερα, λες και αδιαφορούσε για τα εκδοτικά του καθήκοντα. Από την Πλατεία Κολοκοτρώνη, στη Θεσσαλονίκη, στη Φλώρινα, στην Έδεσσα, μέχρι τα σύνορα έτρεχε ! Μ’αυτά και μ’αυτά, άντε να ορθοποδήσει η εφημερίδα !
Με τον καιρό, παρατήρησα και άλλα πράγματα, που όλα συνηγορούσαν στο πόσο αποτυχημένος «εφημεριδέμπορας» ήταν. Με το εμπόριό του, μάζευε κάτι πενταροδεκάρες και τις χάλαγε για να κάνει το «ψώνιο» του. Δεν προλάβαιναν να μαζευτούν λίγα ευρώ στο ταμείο της εφημερίδας του και αμέσως τα χάλαγε, ο «αχαΐρευτος». Να’σου τα αυτοκόλλητα, τα πανώ, οι σημαίες, οι εκδηλώσεις, πάνε τα λεφτά ! Πρέπει να ήταν από τους πιο αποτυχημένους «εμπόρους» που γνώρισα ποτέ μου. Απορώ πως δεν την «έκλεισε» την εφημερίδα με τα χούγια του.
Κάποιοι τον είχαν «μυριστεί» τι «ψώνιο» ήταν και τον «εκμεταλλεύονταν». Ήμουν παρών όταν αποφάσιζε να πληρώσει τα μεταφορικά, συναγωνιστών που δεν είχαν οικονομική άνεση, προκειμένου να παραστούν σε εκδήλωση.
Επίσης, ο «εφημεριδέμπορας», άλλα έγραφε και άλλα έκανε.Κατηγορούσε τους αναρχικούς ως «άπλυτους». Όμως, τον είδα με τα μάτια μου, να είναι και εκείνος άπλυτος. Ήταν ένα βράδυ, μόλις είχε αποφυλακιστεί (φυλακίστηκε με αφορμή την εθνική του δράση) και αντί να πάει σπίτι του να κάνει κάνα μπάνιο, έσπευσε απευθείας στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει ο «χώρος», έξω από τη Βουλή, κατά του «λαθρονομοσχεδίου». Αν δεν τον έβλεπα με τα μάτια μου, με τα ρούχα της φυλακής, ίσως να μην το πίστευα. Με τα ίδια ρούχα που μπήκε στη φυλακή (κατά τη διάρκεια δυναμικής εκδήλωσης), με τα ίδια πήγε πάλι σε εκδήλωση, αμέσως μόλις αποφυλακίστηκε ! Ο ορισμός του «άπλυτου» !
Έμαθα ότι είχε και μια «συμμορία» ο «εφημεριδέμπορας». Στην αρχή τους νόμιζα για συναγωνιστές, το ότι ήταν «συμμορίτες» το έμαθα και αυτό πρόσφατα. Αυτοί και αν ήταν αποτυχημένοι ! Έκαναν δήθεν τους «σκληρούς συμμορίτες», αλλά στην πραγματικότητα ήταν φοιτητές, εργαζόμενοι, δικηγόροι, μαθητές, υπάλληλοι. Καθημερινοί άνθρωποι δηλαδή, από αυτούς που συναντάς κάθε μέρα στο δρόμο. Από μέτρα προφύλαξης δε, η «συμμορία» ήταν για κλάματα. Όλοι τους πήγαιναν στις εκδηλώσεις με τα πρόσωπα ακάλυπτα και κάποιοι άλλοι έβγαιναν μέχρι και σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Πιο φανερούς «συμμορίτες», δεν είχα ξαναδεί. Μέχρι και γραφεία είχαν και ιστοσελίδα. «Συμμορίτες» της «συμφοράς» δηλαδή. Όποιος ήθελε, ερχόταν στα γραφεία και τους γνώριζε !
Προσφάτως πληροφορήθηκα ότι ο «εφημεριδέμπορας» είχε και «μαγαζί». Εγώ το ήξερα ως «γραφεία», το ότι ήταν «μαγαζί» το έμαθα πρόσφατα. Εκεί να δείτε άχρηστος «μαγαζάτορας» που ήταν : πούλαγε ένα βιβλίο 10 ευρώ και προηγουμένως σε είχε κεράσει 40 καφέδες και του είχες πάρει (δωρεάν) και 100 αυτοκόλλητα ! Με τέτοια «επιχειρηματική λογική», το «μαγαζί» έβγαζε πάντα μείον.
Αφήστε που τους «πελάτες» του μαγαζιού, δε μπορούσε να τους ελέγξει. Το καταλάβαινα όποτε πιάναμε πολιτική κουβέντα. Χρυσή Αυγή ο ένας, Ελληνικό Μέτωπο ο άλλος, ΛΑΟΣ κάποιος τρίτος, Νου-Δου ένας άλλος. Αντί να τους «δώσει γραμμή», τους άφηνε να επιλέγουν ελεύθερα ο καθένας!Τς τς ! Ακούστε πράγματα.
Αμ, το άλλο; Μηδέν πειθαρχία το «μαγαζί» του κυρίου:Όποτε ήθελες ερχόσουν, όποτε ήθελες εξαφανιζόσουν, στα γραφεία. Δεν είχε ούτε τη στοιχειώδη «λογική», να σου φερθεί ψυχρά, έτσι και δεν «έδινες παρών». «Κοροΐδο» ο τύπος ! Κάποτε είχα ενάμιση χρόνο να πατήσω στο «μαγαζί» και όταν με είδε, μιλάγαμε λες και είχαμε μια βδομάδα να συναντηθούμε.
Έχω όμως και άλλη απόδειξη, ότι το «μαγαζί» ήταν «χύμα» : Σε όποια εκδήλωση ήθελες, πήγαινες, σε όποια δεν ήθελες, δεν πήγαινες. Και δεν έμπαινε κανείς στον κόπο να σε ελέγξει, ή να πει «όποιος δεν έρθει στη τάδε εκδήλωση, μην ξαναπατήσει στα γραφεία».
Για να μην πω και το χειρότερο όλων : Ήταν τόσο «ανίκανος» να ελέγξει τους πελάτες του, που τους άφηνε να πηγαίνουν και σε όποια άλλη εκδήλωση ήθελαν, όποιος φορέας και να τη διοργάνωνε. Τόσα χρόνια, ποτέ δεν ακούσαμε εκφράσεις του στυλ «μην πατήσει κανείς εκεί», «μην πάτε σε αυτούς», κλπ. Από «μαγαζί», κόντευε να το κάνει «αυτόνομο στέκι» : Ο καθένας πήγαινε όπου ήθελε, όποτε ήθελε, χωρίς να δέχεται κανέναν έλεγχο από τον «εφημεριδέμπορα». Ότι και να έκανες, ότι και να πίστευες, όποιο «ρεύμα» και αν συμπαθούσες, όσο και να συμμετείχες (πολύ ή λίγο), το «μαγαζί» του «εφημεριδέμπορα» σεβόταν αυτό που ήσουν και είχε τις πόρτες του πάντα ανοικτές. Συμμετείχες όσο ήθελες, όπως ήθελες, χωρίς ποτέ να σου δώσει κάποιος «εντολές» ή «συστάσεις». Πάλι καλά που δε μας προέκυψε και «ελευθερο-αναρχικός» ο εφημεριδέμπορας !
Είχε όμως και άλλα ελαττώματα ο «εφημεριδέμπορας». Τώρα που πήρα φόρα, θα τα αποκαλύψω όλα. Όπως π.χ. δεν είχε καν το «μυαλό», να χρησιμοποιήσει την εφημερίδα του για να «αμυνθεί» έναντι όσων τον λοιδορούσαν (συνήθως ανώνυμα). Ήμουν μάρτυρας, όταν σε εκδήλωση του «χώρου», προπηλακίστηκε έντονα από τους διοργανωτές. Περίμενα την Πέμπτη που θα έβγαινε η εφημερίδα, να καταδίκαζε την εις βάρος του επίθεση. Μάταια όμως, ο τύπος ήταν προφανώς «κολλημένος». Αντί να τα βάλει με αυτούς που του είχαν επιτεθεί (λεκτικά και παρ-ολίγον σωματικά), έκανε το όλο περιστατικό «γαργάρα» και τα έβαλε πάλι με τους Σκοπιανούς, τους Τούρκους και τους ανθέλληνες. Αν δεν ήμουν παρόν, ίσως να μην πίστευα την ανιδιοτέλειά του. Τότε απόρησα «γιατί το έθαψε». Αργότερα κατάλαβα ότι το έκανε προς χάριν της (μάλλον ανύπαρκτης) «ενότητας του χώρου». Προτιμούσε να είναι «ριγμένος», παρά «διασπαστής».
Ακόμα και τώρα πάντως, δεν άλλαξε και κάνει «το κοροΐδο». Με όσους έχει πικραθεί (ή απλά χώρισαν οι δρόμοι τους), ουδέποτε αποκάλυψε τα μυστικά τους, ουδέποτε χρησιμοποίησε μειωτικές εκφράσεις, ουδέποτε τους «μηδένισε». Άσκησε (με επιχειρήματα) την κριτική του και αυτό ήταν όλο. Καυστικός υπήρξε συχνά, όμως «κατίνα» και υβριστής, ουδέποτε. Αλλά, τι καλύτερο να περίμενες από έναν «αποτυχημένο» «εφημεριδέμπορα»; Ένας σωστός εφημεριδέμπορας, θα «ξεκατίνιαζε» πρόσωπα και ομάδες «του χώρου» για να πουλήσει κάνα φύλλο παραπάνω.Όμως ο «εφημεριδέμπορας» που γνωρίζω, δε σκαμπάζει από «πωλήσεις».
Εσχάτως δε, έμαθα ότι ο «εφημεριδέμπορας» είναι και «πράκτορας της ΕΥΠ». Δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά αν «ΝΑΙ», τότε λυπάμαι γι’αυτόν. Και εκεί αποτυχημένος είναι. Αντί να βάλει τη «συμμορία» του να κάνει κάνα «χοντρό παιχνίδι», κάνει το παν να μην κινδυνεύσουν ποτέ «τα παιδιά». Φροντίζει να διαμαρτύρεται πάντα έντονα, αλλά ποτέ έκνομα.Ο «ΚΥΠατζής» ποτέ δε δέχτηκε να κάνουν άλλοι, κάτι που δε θα έκανε ο ίδιος. Γι’αυτό και σε κάθε εκδήλωση, ήταν παρόν ο ίδιος. Και όχι για να βγάλει λόγο και να φύγει, αλλά για να συμμετέχει από την αρχή μέχρι το τέλος. «Ή όλοι μας, ή κανείς», ήταν η φιλοσοφία του. Αλλά τι «φιλοσοφία» λέω, μάλλον «βλακεία» έπρεπε να πω. Τότε στον Άγιο Παντελεήμονα πήγαν τόσοι άνθρωποι από τη «συμμορία» και μόνο τον «εφημεριδέμπορα» συνέλαβε η αστυνομία ! Αποτυχημένος και ως «ΚΥΠατζής» λοιπόν, αφού αντί να «παγιδεύσει κανέναν εθνικιστή», συνελήφθη ο ίδιος !
Τελικά, μάλλον ο εν λόγω «εφημεριδέμπορας» δε θα βάλει ποτέ μυαλό. Και ίσως έτσι είναι καλύτερα, για εμάς που τον γνωρίζουμε και τον στηρίζουμε.
Κ.Κ.
