Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ!


Από τη Χριστίνα Σιδέρη

Η τρομοκρατία αλώνει την Ελλάδα και στέλνει το μηνύματα της προς πάσα κατεύθυνση, δίνοντας το στίγμα της στη φίμωση και τον εκφοβισμό των ελεύθερων φωνών. Εξελίσσετε σε Λερναία Ύδρα που μόλις της κόψουν ένα κεφάλι, βγαίνουν αμέσως δύο ή τρία για να το αντικαταστήσουν. Δε μας έφταναν οι εγχώριοι δολοφόνοι – τρομοκράτες, αποφασίσαμε να κάνουμε πράξη και τη παγκόσμια διακυβέρνηση, κάνοντας εισαγωγή διεθνών εγκληματιών για να περάσουμε και στο επόμενο στάδιο κατρακύλας.

Μαζί με αυτούς εξελίσσετε και μία παγκόσμια πρώτη, όπου κάθε τρομοκρατική οργάνωση, εκτός από τις γιάφκες, τις προκηρύξεις, τα όπλα και τα ειδεχθή εγκλήματα της, έχει και τους δικούς της δικηγόρους, για εσωτερική κατανάλωση, τα δικά της ΜΜΕ για προώθηση και τους δικούς της δημοσιογράφους για επαφή με το ευρύ κοινό. Όλοι αυτοί φροντίζουν με τον καλύτερο τρόπο για τα «ανθρώπινα» δικαιώματα των ανθρωπόμορφων τεράτων, που στέρησαν όμως σε κάποιους άλλους τα δικά τους ανθρώπινα δικαιώματα. Τα απλά καθημερινά δικαιώματα, του να αγκαλιάσουν τη γυναίκα τους, να φιλήσουν το παιδί τους και να κρατήσουν το χέρι του άρρωστου γονιού τους. Στο όνομα της δημοκρατίας αυτοί απαιτούν, αυτά που στέρησαν!!!

Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και ο Σάββας Ξηρός, γράφουν βιβλία και δίνουν συνεντεύξεις επί παντός επιστητού. Φροντίζουν ώστε κανένας να μη ξεχάσει τη δράση τους και να υπάρξουν συνεχιστές στο έργο τους. Μεγάλος υποστηρικτής των δικαιωμάτων των τρομοκρατών, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ο οποίος φιλοξενεί πολύ συχνά τα γραφόμενα του Ξηρού!!! Η Αγγελική Σωτηροπούλου αθωώθηκε γιατί είχε και ένα παιδί, λες και όλοι όσοι σκοτώθηκαν δεν είχαν παιδιά ή δεν ήταν κάποιων τα παιδιά. Τι κι αν δε σκότωσε η ίδια, σκότωνε η σιωπή της και η παροχή ασύλου προς το σύντροφο της.

Που πήγαν τα περί συνεργίας γιατί και η σιωπή όταν γνωρίζεις είναι συνεργία. Που πήγαν τα περί συμμετοχής στην τρομοκρατική οργάνωση, γιατί όταν ξέρεις πότε, που και ποιόν πάνε να δολοφονήσουν και δε μιλάς είναι συνεργία!! Η Αλίσια Ρομέρο Κορτές, μας παρέδιδε μαθήματα δημοκρατίας για το πώς πρέπει να συμπεριφερθεί η ελληνική κοινωνία και η δικαιοσύνη στους τρομοκράτες-δολοφόνους. Κανείς δε σκέφτηκε να τη στείλει από εκεί που ήρθε και να τη καταστήσει persona non grata για την Ελλάδα...

Ο Νίκος Μαζιώτης πέτυχε να συμμετάσχει στον τοκετό της συντρόφου του Πόλας Ρούπα, καθώς και να την επισκέπτεται στον Κορυδαλλό για να βλέπει το παιδί τους. Αλήθεια όλοι αυτοί που σκότωσαν, μπορούν να βλέπουν τα παιδιά τους; Τι πολιτεία είναι αυτή και τι δικαιοσύνη που επιτρέπει σε δύο τέρατα να μεγαλώνουν ένα παιδί και δε τους αφαιρεί τη γονική μέριμνα και κηδεμονία. Τι κράτος είναι αυτό που αφήνει ένα παιδί στα χέρια τεράτων για να αναπαράγουν τις σαθρές και δολοφονικές τους ιδεολογίες; Όλοι τους έχουν το θράσος να μιλάνε για δικαιοσύνη, για δημοκρατία, για ανθρώπινα δικαιώματα, για ανθρώπινη διαβίωση και εμείς απλά τους ακούμε, απλά τους παραχωρούμε, απλά χαμογελάμε, απλά τους δικαιολογούμε, απλά ανεχόμαστε, απλά ανοσιουργούμε πάνω από τους τάφους των δολοφονημένων.

Δε φτάνει που σκοτώνουνε, που λοιδορούν το πολίτευμα, που εκμεταλλεύονται τη δημοκρατία, που βιάζουνε την ελευθερία, που εκμαυλίζουν τον πολιτισμό, που χρησιμοποιούν τη δημοσιότητα, παρά δημαγωγούν με τις προκηρύξεις τους και κατασυκοφαντούν τα θύματα, μετατρέποντας τις δαιδαλώδεις σκέψεις τους σε ιδεολογία που δικαιολογεί τα εγκλήματα τους και ωραιοποιεί τις πράξεις τους. Θύματα της τρομοκρατίας σήμερα είναι ο Σωκράτης Γκιόλιας, ο Νεκτάριος Σάββας, ο Γιώργος Βασιλάκης και οι τραυματίες Διαμαντής Μαντζούνης, Σοφία Ψυχογιού και Γεώργιος Τζουμάνης.

Εχθές ήταν ο Βασίλης Μπούρας, ο Ν. Γεωργακόπουλος, Ν. Λουρίδας, ο Παναγιώτης Ταρασουλέας, ο Μ. Μαράτος, ο Σταύρος Γκούμας, η Χρυσή Παραπαγγίδου, ο Παντελής Πέτρου και ο οδηγός του Σωτήρης Σταμούλης, ο Ευάγγελος Μάλλιος, οι χωροφύλακες Αργυρόπουλος και Τατζημπίρος, ο Νίκος Βελούτσος, ο αστυφύλακας Χρήστος Μάττης, ο εκδότης της εφημερίδας Απογευματινή Νίκος Μομφεράτος και ο οδηγός του Παναγιώτης Ρουσσέτης, ο εκδότης της εφημερίδας Βραδυνή Τζώρτζης Αθανασιάδης, ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος, ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής Δημήτρης Αγγελόπουλος, ο νευροχειρούργος Ζαχαρίας Καψαλάκης, ο επιχειρηματίας Αλέξανδρος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, ο Κωνσταντίνος Ανδρουλιδάκης, ο Π. Ταρασουλέας, ο Γιώργος Πέτσος, ο βουλευτής της Νέας δημοκρατίας Παύλος Μπακογιάννης, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, ο αστυφύλακας Γιάννης Βαρής, ο υπουργός οικονομικών Γιάννης Παλαιοκρασσάς, ο Θάνος Αξαρλιάν, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρης Παπαδημητρίου, ο διοικητής της «Εθνικής Τράπεζας» Μιχάλης Βρανόπουλος, ο εφοπλιστής Κώστας Περρατικός. Ατελείωτος ο μακάβριος κατάλογος των δολοφόνων.

Εμείς στη λήθη μας και η κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, να μοιράζει σπίτια σε δήθεν βιασμένες αλλοδαπές, στην Κούνεβα και σε όποιον βρει μπροστά της, φτάνει να είναι αλλοδαπός. Οι οικογένειες των θυμάτων διαβιώνουν με δανεικά, πληρώνουν τα ιατρικά έξοδα των τραυματιών επιζώντων. Οι πληγές των κορμιών επουλώνονται, οι τάφοι σφραγίζονται αλλά οι εφιάλτες και οι ουλές της ψυχής μένουν σταθερά και γίνονται πιο βαθιές με τη δική μας αδιαφορία. Εμείς είμαστε αυτοί που βοηθάμε στην αποθράσυνση των υπευθύνων, στην αδιαφορία των ιθυνόντων, στην παραμέληση των καθηκόντων των λειτουργών. Εμείς είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί!!!

Το ρολόι της Ελλάδας χτύπησε μεσάνυχτα, αλλά το σκοτάδι είναι πιο βαρύ όταν δε περιμένεις να ξημερώσει!!!

πηγή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP