ΤΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ- ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ

Πρόκειται για μία αναλυτική παρουσίαση του δόγματος του Συντεχνιακού Κράτους, το οποίο, κατά το συγγραφέα «είναι ακριβώς απόρροια της αρμονικής συνεργασίας όλων εκείνων των στοιχείων άτινα αποτελούν την ζωήν του Έθνους, συγκεντρωμένων υπό μιας ενωτικής αρχής και με προοπτικήν το γενικόν συμφέρον, μέσω του οποίου προστατεύονται τα κατ’ ιδίαν συμφέροντα». Το συντεχνιακό δόγμα αντικαθιστά την «αρχή της μη παρεμβάσεως του Κράτους» του φιλελευθερισμού με την συντεχνιακή αρχή. Αντικαθιστά ακόμη την πάλη των τάξεων, των μαρξιστών, για την οποία ο συγγραφέας εξηγεί ότι επεβλήθη στις μάζες, με την συνεργασία και την αλληλεγγύη. Η Εθνική Οικονομία εκπροσωπεί και αποτελεί εκδήλωση....
όλων των οικονο-μικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.
Η εργασία οργανώνεται σε συντεχνίες οι οποίες έχουν μόνο το όνομα κοινό με τον απηρχαιωμένο θεσμό. Αντιθέτως αποτελούν «..εκδηλώσεις της εθνικής αλληλεγγύης και μέσον αναπτύξεως της παραγωγής και πρέπει να αποβλέπουν όχι εις την ισοπέδωσιν των ικανοτήτων και δυνάμεων των κατ’ ιδίαν ατόμων της ολότητος, αλλά εις την αξιοποίησιν και ανάπτυξιν αυτών».
Το έργο αυτό εξεδόθη πρώτη φορά - από τις εκδόσεις Εστία - το 1935, σε μια εποχή, δηλαδή, που στην Ιταλία το συντεχνιακό δόγμα είχε τύχει εφαρμογής.

Ο συγγραφέας ξεκινά την ανάλυσή του από το εργατικό ζήτημα. Ασκεί κριτική στον φιλελευθερισμό και την Γαλλική Επανάσταση διότι διέλυσε τα «οχυρώματα» που προστάτευαν την εργατική τάξη με αποτέλεσμα την δημιουργία της εργατικής κρίσης η οποία με την σειρά της προκάλεσε κρίση στο Κράτος. Εξηγεί γιατί η κρίση αυτή ξεπερνιέται με την συντεχνιακή οργάνωση του Κράτους.
Στη συνέχεια αναφέρει συνοπτικά την ιστορία του ιταλικού Φασιστικού Κινήματος και το πώς αυτό διείσδυσε στις εργατικές μάζες. Ακόμη περιγράφει την πορεία του ιταλικού εργατικού Κινήματος: τις αγροτικές συμφωνίες του Corleone, τα «κόκκινα σωματεία» - όργανα τυραννίας και εκμεταλλεύσεως εκείνων που αρνούντο να συμμετάσχουν σε αυτά αλλά ακόμη και των ίδιων των μελών τους- τα Επαναστατικά Σοσιαλιστικά Συνδικάτα, τα Φασιστικά Συνδικαλιστικά Επιμελητήρια του Rossoni και του Racheli.
Αναγκαία για την κατανόηση του συντεχνιακού δόγματος είναι η παράθεση της φασιστικής θεώρησης του Έθνους διότι από αυτήν απορρέει ολόκληρη η οργάνωση του συντεχνιακού κράτους.

Ακολουθεί ο Χάρτης Εργασίας: δεν πρόκειται για μία συνήθη κωδικοποίηση διατάξεων, αλλά για τον καθορισμό των βασικών αρχών της συντεχνιακής οικονομίας. «Ολόκληρος η οργάνωσις του συντεχνιακού Κράτους διευθύνεται υπό της θελήσεως προς δημιουργίαν οργανισμού εν τω οποίω όλαι αι οικονομικαί δυ-νάμεις να δύνανται αρμονικώς να επιδιώξουν τα συμφέροντά των, χωρίς να είναι δυνατόν το ισχυρότερον συμφέρον μιας ομάδος να παραβλάψη τα συμφέροντα άλλων ομάδων εχουσών μικροτέραν δύναμιν αντιστάσεως».
Αναλύονται οι αρχές προστασίας των εργατών, της εργασίας τους, τα συλλογικά συμβόλαια εργασίας κ.α. Εντύπωση προκαλεί ίσως η θεσμοθέτηση κανόνων που ισχύουν και σήμερα. Ακόμη, σήμερα με το δικαίωμα στην εργασία αντί να προστατεύεται, ουσιαστικά να περιορίζεται και με την ανατροπή των δεδομένων στις εργασιακές σχέσεις και την απρόσμενη αλλαγή στο εργατικό δίκαιο ο αναγνώστης, έκπληκτος ίσως, θα διαπιστώσει την προστατευτικότητα, την προοδευτικότητα και τη δικαιοσύνη του συντεχνιακού κράτους.
Οι διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες οργανώνονται σε σωματεία τα οποία μπορούν να αναγνωρισθούν νομίμως αφού καταθέσουν το καταστατικό τους «εκ του οποίου δέον να συνάγηται ότι, εκτός της προστασίας των καθαρώς οικονομικών συμφερόντων της κατηγορίας, τούτο προτίθεται να ασκήση έργον αρωγής, αγωγής και επαγγελματικής και εθνικής εκπαιδεύσεως επ’ ωφελεία των μελών του……Η εγγραφή εις το σωματείον είναι απολύτως ελευθέρα δι’ όλους τους έχοντας τα απαιτούμενα προσόντα και οίτινες είναι καλής διαγωγής από εθνικής απόψεως..»
Ακολούθως και επειδή δεν είναι δυνατόν τα σωματεία αυτά να έχουν «μία γενική σύλληψη της εθνικής οικονομικής δράσεως και των συμφερόντων αυτής», θεσπίζεται η δημιουργία ευρύτερων κρατικών οργάνων των Συντεχνιών, μέσω των οποίων τα συμφέροντα των ατόμων εναρμονίζονται με τα συμφέροντα του συνόλου και τελικώς με το Εθνικό συμφέρον.
Έτσι στο συντεχνιακό κράτος καταργείται η τεχνητή πάλη των τάξεων αλλά και η παραμέληση των συμφερόντων κάποιου κλάδου, τοποθετείται υπεράνω όλων το Εθνικό συμφέρον δια της ικανοποιήσεως του οποίου ικανοποιούνται τα συμφέροντα των ατόμων. Και όλα αυτά σε ένα πλαίσιο αλληλεγγύης, συνεργασίας αλλά και ελευθερίας.

Όλα τα παραπάνω παρουσιάζονται στο βιβλίο με απόλυτα κατανοητό και πρακτικό τρόπο, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να γνωρίζει και να κατανοεί όχι μόνο τη φιλοσοφία και τις αρχές του συντεχνιακού δόγματος αλλά και την δομή του.


Εκδόσεις: Θούλη
Συγγραφέας: Carlalberto Grillenzoni
Σελίδες: 371
Μετάφραση: Νίνος Παπαμιχάλης, Πέτρος Φρέδας
Επιμέλεια: Δημήτριος Βεζανής
ISBN: 978-960-99924-2-8
 το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ