Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Φαρισαϊσμός..

Μια προσφιλής τακτική του Κ.Κ.Ε. και των υφισταμένων οργάνων του, ΠΑ.Μ.Ε. και Π.Κ.Σ., είναι το κλείσιμο λιμανιών, δρόμων, πανεπιστημιών και ξενοδοχείων. Οποιοσδήποτε θίξει έστω και μια αράδα απο το κομμουνιστικό ευαγγέλιο, αμέσως σηκώνονται τα κομματικά λάβαρα και οι εν Ελλάδι συνεχιστές της...

Οκτωβριανής Επανάστασης ξεχύνονται στους δρόμους για να προστατεύσουν τα συμφέροντα του προλεταριάτου.

Τρανταχτή περίπτωση αποτελούν οι απολύσεις. Το ΠΑ.Μ.Ε. καραδοκεί αδιαλείπτως ως σύγχρονος Κέρβερος, και μόνο στην υποψία απόλυσης, καταφεύγει στις ανώτατες μορφές πάλης και σύγκρουσης απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Τι γίνεται όμως όταν ο εργοδότης είναι το κόμμα του λαού;

Στις 5 Σεπτεμβρίου απολυμένοι του 902 (τηλεπτικός σταθμός ιδιοκτησίας ΚΚΕ) , διαμαρτυρήθηκαν έξω απο τα γραφεία του Περισσού για το κύμα μαζικών απολύσεων που έχει ξεκινήσει ο 902 και φτάνει έως σήμερα τους 21 εργαζόμενους. Το ΚΚΕ αντιδρώντας αμέσως, κατακεραύνωσε τους απολυμένους μέσα από τις σελιδές του Ριζοσπάστη, και όπως οι Φραγκισκανοί μοναχοί του Μεσαίωνα βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να μην αμαρτάνουν, έτσι και το ΚΚΕ βάφτισε την συγκέντρωση των απολυμένων ως ''δήθεν κινητοποίηση''.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ριζοσπάστης: "οι ενέργειες των συγκεκριμένων που έκαναν τη δήθεν κινητοποίηση έξω από τον «902» (απ' αυτούς τους μετρημένους στα δάκτυλα των δύο χεριών) μια ισχνή μειοψηφία, οι πρώην του «902» προσέφεραν υπηρεσίες εθελοντικά και συνειδητά για αντικομμουνιστική επίθεση. Εν γνώσει τους και επιδιώκοντάς το." Άρες μάρες κουκουνάρες δηλαδή. Όσοι διαφωνούν με το κομμουνιστικό κόμμα είναι εξ' ορισμού προβοκάτορες. Ακόμη και η διαμαρτυρία των απολυμένων του 902 πέρασε ως προβοκάτσια στις σελίδες του Ριζοσπάστη. Παλιά μου τέχνη κόσκινο για τις δημοσιογραφικές πένες της Τυποεκδοτικής.

Δικαιολογημένα γεννιέται οργή έπειτα από τέτοιου μεγέθους υποκρισία. Δεν μπορεί το ΚΚΕ να καταδικάζει συλλήβδην τις απολύσεις των άλλων και να στέλνει τα γρουπούσκουλα του ΠΑΜΕ να κλείσουν δρόμους, υπηρεσίες και επιχειρήσεις, ενώ τις δικές του απολύσεις να τις θεωρεί απολύτως φυσιολογικές. Οι αντιφάσεις είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό του ΚΚΕ, κανείς δεν ξεχνά άλλωστε την αγιοποίηση του χασάπη Στάλιν απο το τελευταίο συνέδριο του κόμματος, ωστόσο προκαλεί γέλιο ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε το όλο ζήτημα.

Υ.Γ. Στα καθ' ημάς τώρα. Χαρακτηριστικό δείγμα αντιφάσεων και υποκρισίας αποτελεί η στάση ορισμένων μελών του ΚΚΕ, υπεύθυνα εξ ολοκλήρου, για την κατάντια του συνεταιρισμού Ορμύλιας. Αυτοί που οδήγησαν τον συνεταιρισμό στο μαρασμό και τελικά στη διάλυση του, αύριο θα μας καλέσουν να συμμετάσχουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις για την τιμή της ελιάς.
sermyli.blogspot

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP