Μαύρη επέτειος 10 ετών κυκλοφορίας του Ευρώ στην Ελλάδα...

Η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και η τελευταία πράξη της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας χρειάστηκαν κάτω από 10 χρονια για να ολοκληρωθούν...
Απλά η οριστική ταφόπλακα μπαίνει φέτος το 2012.

Φυσικά κάποιοι άλλοι, οι Γερμανοί, έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν για την θλιβερή και οδυνηρή μας επέτειο αφού γι αυτούς αποτέλεσε την απαρχή της πολιτικής επικράτησής τους σε...

ολόκληρη την Ευρώπη αρχίζοντας από τους πιο αδυνάτους οικονομικά, τους Ελληνες...
Αυτούς που αντιστάθηκαν όσο κανείς άλλος ευρωπαϊκός λαός στις ορδές του Αξονα το 1940-41 επί 7 ολόκληρους μήνες...

Με τον τρόπο αυτό πήραν την εκδίκησή τους και πέτυχαν όσα δεν πέτυχε ο Γερμανική στρατιωτική μηχανή του Γ Ράιχ. Την οριστική και μακροπρόθεσμη κατάληψη της Ευρώπης.
Μάλιστα η κατάληψη αυτή είναι τόσο επιτυχημένη που έχουν αφήσει στους λαούς ψευδαισθήσεις ελευθερίας επειδή ας πούμε οι Ιταλοί βλέπουν την ιταλική σημαία στα δημόσια κτίριά τους οι Γάλλοι την γαλλική στον Πύργο του Αϊφελ και οι Ελληνες την Ελληνική σημαία στην Ακρόπολη!!!!

Η πατρίδα μας τα τελευταία 10 χρόνια μετά απο προδοτικές και διεφθαρμένες κυβερνήσεις, απειλές κατά πρωθυπουργών, τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών, θανάσιμες και καταστροφικές πυρκαγιές στις οποίες εμπλέκονται ξένες μυστικές υπηρεσίες, είσοδο 2,5 εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, μια παραπλανητική Ολυμπιάδα η οποία έφερε μέσα σε μόλις 5 χρόνια μετά την ολοκληρωτική κατάρρευση αλλά πάνω από όλα μετά την ανάληψη της εξουσίας με παραπλανητικό τρόπο και ύποπτη παραίτηση/απόσυρση του "απειλούμενου" πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, τον μεγαλύτερο προδότη πολιτικό της νεότερης ιστορίας μας, οδηγείται πλέον σε μια σκιά του εαυτού της και ο λαός μας στην απόλυτη εξαθλίωση...

Την τελευταία πράξη που ξεκίνησε ο γερμανοτραφής Σημίτης ολόκληρωσε ο αμερικανοτραφής Τζέφρυ. Η τοποθέτηση του Παπαδήμ(ι)ου ως τελευταίου δήμιου των ελληνικών οικογενειών δείχνει απλά ότι περάσαμε πλέον και ουσιαστικά στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις. Ούτως ή άλλως όπως ομολογούν οι ίδιοι οι Γερμανοί πραγματικός και ουσιαστικός πρωθυπουργός είναι ο κ. Ράιχενμπαχ και η καγκελάριος Μέρκελ έχει ορίσει υπουργό Ελλάδος στην κυβέρνησή της!

Ας μείνουμε εμείς οι ολοένα αυξανόμενοι άστεγοι και άνεργοι να ατενίζουμε την κυματίζουσα σημαία μας στην Ακρόπολη και στον Λευκό Πύργο και να σιγοψιθυρίζουμε τον εθνικό μας Υμνο... που μίλησε για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα....

Εκεί μέσα εκατοικούσες
Πικραμένη, εντροπαλή,
Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
Έλα πάλι, να σου πη.

Άργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.

Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
Φιλελεύθερη λαλιά,
Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
Από την απελπισιά,

Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
Το κεφάλι από τσ' ερμιές;
Κι αποκρίνοντο από πάνω
Κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα
Μες στα κλάματα θολό,
Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,
Πλήθος αίμα Ελληνικό.

Με τα ρούχα αιματωμένα
Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
Να γυρεύης εις τα ξένα
Άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες,
Εξανάλθες μοναχή
Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
Εάν η χρεία τες κουρταλή.

Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
Αλλ’ ανάσασιν καμιά
Άλλος σου έταξε βοήθεια
Και σε γέλασε φρικτά.

Άλλοι, οϊμέ! στη συμφορά σου
Οπού εχαίροντο πολύ,
Σύρε νάβρης τα παιδιά σου,
Σύρε ελέγαν οι σκληροί.

Φεύγει οπίσω το ποδάρι
Και ολογλήγορο πατεί
Ή την πέτρα ή το χορτάρι
Που τη δόξα σου ενθυμεί.

Ταπεινότατη σου γέρνει
Η τρισάθλια κεφαλή,
Σαν πτωχού που θυροδέρνει
Κι’ είναι βάρος του η ζωή.

Ας ελπίσουμε καλά μου αδέρφια και συμπατριώτες να βγουν προφητικοί και οι υπόλοιποι στίχοι για το καλό όλων μας....

Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
Κάθε τέκνο σου με ορμή,
Που ακατάπαυστα γυρεύει
Ή τη νίκη ή τη θανή.

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Μόλις είδε την ορμή σου
Ο ουρανός, που για τσ' εχθρούς
Εις τη γη τη μητρική σου
Έτρεφ’ άνθια και καρπούς,

Εγαλήνευσε και εχύθη
Καταχθόνια μία βοή,
Και του Ρήγα σου απεκρίθη
Πολεμόκραχτη η φωνή.

Όλοι οι τόποι σου σ΄εκράξαν
Χαιρετώντας σε θερμά,
Και τα στόματα εφωνάξαν
Όσα αισθάνετο η καρδιά.

ΑΜΗΝ

ΘΑΝΟΣ