Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ…..

«…Δὲν θέλω καὶ δὲν ἔχω νὰ πῶ πολλά.Διαφωνῶ μὲ ὅλους καὶ δὲν γουστάρω τὴν φάτσα κανενὸς, διότι εἶμαι ΕΛΛΗΝ. Δηλαδὴ ἀσυμβίβαστος, καχύποπτος, Ζηλιάρης,Ἔχω πάντα δίκαιον,τὰ ξέρω ὅλα, καὶ πολλὰ ἀκόμη,τὰ ὁποῖα γνωρίζετε, διότι ἀνήκομε στὴν ἴδιαν ῥάτσα!!!! Χέστηκα ἐὰν κάνω ὀρθογραφικὰ λάθη ποὺ ἐντοπίσετε, χέστηκα ἐὰν διαφωνεῖτε μὲ τὶς σκέψεις μου!!! ….»

Ὁ τίτλος σήμερα...

καθῶς καὶ ἡ εἰσαγωγή, εἶναι ἀπὸ ἕναν ….καυγὰ ποὺ εἴχαμε μὲ τὸν Δημήτρη μας πρὸ μερικῶν ἐτῶν. (Ὅπου «Δημήτρης μας», ὁ Δημήτρης Δεσποτάκης.)

Καυγὰ προσωπικὸν καὶ ἠλεκτρονικόν γιὰ τὸ ποιὸς εἶχε τὸ δίκαιον.

Ἐγὼ εἶχα τὸ δίκαιον διότι μὲ προσέβαλλαν. Ὄχι, πεταγόταν κάποιος ἄλλος, ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον διότι μὲ ἀδίκησαν. Ὄχι, κάποιος τρίτος, ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον διότι ἔχω τὴν καθαρότερη σκέψι….

Ἔψαξα πάρα πολὺν ὥρα γιὰ νὰ ἐντοπίσω τὴν ἀπάντησι τοῦ Δημήτρη. Ὅπως προανέφερα, ἔχουν περάσει καὶ κάτι χρόνια… Συνεπῶς….

Τί ἦταν ὅμως αὐτό πού μέ ἔκανε σήμερα νά θυμηθῶ ἐκείνη τήν ἐκπληκτική ἀπάντησι τοῦ φίλου μου;

Εὔκολο….

Ἕνας ἄλλος καυγάς!

Ἤ ὀρθότερα, πολλοί, καθημερινοί, μεγάλοι καὶ μικροὶ καυγᾶδες!

‘Ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον διότι κάνω τὸ καλλίτερον γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Πατρίδος μου. Ὄχι, πετάγεται κάποιος ἄλλος, ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον, διότι ἐγὼ κάνω ὅσα δὲν κάνουν 100 νοματαῖοι παρέα, καὶ εἶμαι μόνος μου. Ὄχι, πετάγεται ἕνας τρίτος, ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον διότι ἔχω καθαρότερο βλέμμα! Ὄχι, ὁ τέταρτος, ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον, διότι ἔχουμε αὐτὸ τὸ πρόβλημα κι ἐσεῖς δὲν τὸ βλέπετε. Ὄχι, ὁ πέμπτος διότι ἔχουμε τὸ ἄλλο πρόβλημα, ποὺ εἶναι μεγαλύτερον αὐτοῦ ποὺ ἀντιλαμβάνεται ὁ πέμπτος.. Ὄχι ὁ ἑκτός διότι….

Κάθε ἡμέρα ἀκούω δεκάδες διαφορετικὲς ἀπόψεις, ὀπτικές, λογικές…

Κάθε ἡμέρα διαβάζω γιὰ δεκάδες διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις, συμπεράσματα, ὀργανώσεις…

Κάθε ἡμέρα μὲ προσεγγίζουν δεκάδες διαφορετικοὶ χῶροι, λόγοι καὶ ὁμάδες….

Κι ὅλοι, μὰ ὅλοι, μὰ ὅλοι, δίχως καμμίαν ἐξαίρεσι, ἔχουν δίκαιον!

Μόνον ποὺ τοὺς διαφεύγει κάτι. Ὀρθότερα, τοὺς διαφεύγουν κάποιες παράμετροι.

Ἔχουμε γιὰ παράδειγμα ἕναν ἱστολόγο ποὺ πολεμᾶ κατὰ τῶν ἀνελεήτων οἰκονομικῶν μέτρων. Πολὺ σωστὰ πράττει! Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνον αὐτὸ τὸ πρόβλημά μας. Τὸ βαθύτερον πρόβλημά μας, ἠ ὀρθότερα τὰ βαθύτερα προβλήματά μας, ξεκινοῦν ἀπὸ μίαν ἀρχή. Μίαν βάσι. Καὶ δυστυχῶς, τὰ οἰκονομικὰ θέματα παραμένουν μόνον τμῆμα τοῦ κεντρικοῦ.

Ἔχουμε κάποιον ἄλλον ἱστολόγο ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν διάσωσι της Πᾳτρίδος μας μόνον μέσῳ κάποιας πίστεως. Ὀρθῶς κι αὐτός! Τὰ πιστεύω του ὑπερασπίζεται. Ἀλλά ἀπορρίπτει αὐτομάτως ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἔχουν διαφορετικὴ κοσμοθέασι, ἀλλὰ τὶς ἴδιες ἀρχές!!! (Ἡ κοσμοθέασις, γιὰ ὅσους δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται, σημαίνει σὲ ἁπλᾶ ἑλληνικὰ τὴν διαφορετικὴ θρησκευτικὴ ἀντίληψι. Ὄχι μόνον, ἀλλὰ κυρίως. Πάντα γιὰ τὴν νεοελληνική.) Δῆλα δή, ἀπορρίπτει τὸν Πομᾶκο-ἰσλαμιστὴ καὶ τὸν Δωδεκαθεϊστὴ ὁ χριστιανός. Ἠ τὸν χριστιανὸ ὁ Πομᾶκος-ἰσλαμιστὴς καὶ ὁ δωδεκαθεϊστής. Ἠ τὸν ἄθεο ὅλοι τους!!!

Ἄλλος κάνει κρυφὰ σχολειά, διότι ξέρει πὼς μόνον ἔτσι θὰ πάρουμε πίσω τὴν Πατρίδα μας. Ἄλλος σπάει βιτρίνες ἤ κεφάλια ἤ ΛΑΘΡΟεποίκους. Ἄλλος ἁρπάζει ἕνα ΠΑΝΩ καὶ γυρνοβολᾶ στὶς ῥοῦγες. Ἄλλος μπαίνει μέσα σὲ κόμματα καὶ τελεῖες γιὰ νὰ «ἁλώσῃ ἐκ τῶν ἔσω τὸ σύστημα»! Ἄλλος καίει σημαῖες ἀλβανικές, ἤ ἀκόμη καὶ τοὺς ἴδιους τοὺς ἀλβανούς. Ἄλλος κάνει ΓΚΡΑΦΙΤΙ (ἔτσι λένε τώρα οἱ «μοντέρνοι» τὶς τοιχογραφίες!!!)! Ἄλλος ἀπεργεῖ. Ἄλλος βρίζει. Ἄλλος γεμίζει τὰ ἠλεκτρονικὰ ταχυδρομεῖα τῶν φίλων του μὲ ἑκατοντᾶδες μηνύματα! Ἄλλος παίρνει τὸν ὀμμάτιόν του καὶ ἀλλάζει Γῆ. Ἄλλος ἔχει τὸν ἀπαλούκωτο. Ἄλλος….

Ἄλλος ἔχει πάθει κατάθλιψι. Σκέτο!

Τρία πουλάκια κάθονται… Τό ξέρετε αὐτό;

«…Δὲν θέλω καὶ δὲν ἔχω νὰ πῶ πολλά.Διαφωνῶ μὲ ὅλους καὶ δὲν γουστάρω τὴν φάτσα κανενὸς, διότι εἶμαι ΕΛΛΗΝ. Δηλαδὴ ἀσυμβίβαστος, καχύποπτος, Ζηλιάρης.Ἔχω πάντα δίκαιον, τὰ ξέρω ὅλα, καὶ πολλὰ ἀκόμη, τὰ ὁποῖα γνωρίζετε, διότι ἀνήκομε στὴν ἴδιαν ῥάτσα!!!! Χέστηκα ἐὰν κάνω ὀρθογραφικὰ λάθη ποὺ ἐντοπίσετε, χέστηκα ἐὰν διαφωνεῖτε μὲ τὶς σκέψεις μου!!! ….»

Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ….

Ἐγὼ ἔχω τὸ δίκαιον! Ἐγὼ Ξέρω! Ἐγὼ θὰ σᾶς ὁδηγήσω!!!

Οὔπςςςς… Τί ἔγραψα; Ἐγώ θά σᾶς ὁδηγήσω;

Ἐ, ἐφ’ ὅσον ἔχω τὸ δίκαιον, ἐμένα μοῦ πρέπει νὰ σᾶς ὁδηγήσω! Σωστά;

Ἤ ὄχι;

Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ….

Ἕνα μόνον ἔχω καταλάβει ἀπὸ ὅλα ὅσα συμβαίνουν γύρω μας! Ἕνα!

Ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς, μὲ τὶς μικρές του ἤ τὶς μεγάλες του δυνάμεις, μὲ τὴν πυγμή του ἤ τὴν δειλία του, μὲ τὴν ὁρμή του ἤ τὴν σφοδρή του ἐπιθυμία, γιὰ κάποιον «ἀνεξήγητον» λόγο κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ τοῦ «ἐτάχθῃ» νὰ κάνῃ!

Νὰ τρέχῃ, νὰ διδάσκῃ, νὰ φωνάζῃ, νὰ ζωγραφίζῃ, νὰ βρίζῃ, νὰ διαμαρτύρεται, νὰ κλαίῃ, νὰ ἐνημερώνῃ, νὰ σκέφτεται, νὰ συνδιαλέγεται, νὰ ἐπαναστατῇ, νὰ κοιμᾶται, νὰ ἐρωτεύεται…

Ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς, γιὰ κάποιον λόγο, μὲ ἕνα «μαγικὸ ῥαβδί», «ἀόρατο», κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κάνῃ! Τίποτα περισσότερο καὶ τίποτα λιγότερο!

Ὅλοι μας, συνειδητοποιημένοι, ἀδιάφοροι, συμμετέχοντες, ἀμέτοχοι, παραπλανημένοι, χαμένοι… Ὅλοι μας! Δίχως νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμαστε πάντα συνειδητῶς, κάνουμε ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε! Τίποτα λιγότερο! Τίποτα περισσότερο!

Ἐγώ λοιπόν; Ἤ ὄχι;

Σίγουρα κάποιοι κάνουν πολὺ περισσότερα ἀπὸ ἄλλους. Σίγουρα κάποιοι ἔχουν βγεῖ ἐμπρὸς καὶ τρῶνε τὰ πρῶτα χαστούκια. Σίγουρα μέσα σὲ αὐτοὺς ὑπάρχουν πολὺ καλλίτεροι ἀπὸ ἐμένα κι ἐσένα… Ἀλλὰ αὐτοὶ εἰδικά, αὐτοὶ ποὺ κάνουν τὰ περισσότερα, εἶναι «φτιαγμένοι» εἰδικὰ γιὰ αὐτό. Εἰδικά! Εἶναι «φτιαγμένοι» γιὰ νὰ δημιουργήσουν τὸ πρῶτο κύμα τῆς μάχης.

Ὅταν ὁ Κολοκοτρώνης ἐλευθέρωνε τὴν Πελοπόννησο, δὲν ἀνερωτήθῃ ποιός πολέμησε περισσότερο καὶ ποιὸς λιγότερο. Οὔτε ζήτησε νὰ λάβῃ μεγαλυτέραν ἀναγνώρισι διότι αὐτὸς ἦταν ὁ στρατηγικὸς νοῦς. Ἔπραξε αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε καὶ τελείωσε ἐκεῖ. Ὅπως κι ὅλοι ἔπραξαν αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε καὶ τελείωσε ἐκεῖ.

Ἀκόμη κι ὁ Νενέκος ἦταν τόσο σημαντικός! Τόσο ἀπαραίτητος! Ἦταν ἐκεῖ γιὰ νὰ καταδείξῃ σὲ ὅλους ἡ παραδειγματική του τιμωρία τὴν σοβαρότητα τῆς στιγμῆς.

Δέν μέ πιστεύετε;

Κυττᾶξτε γύρω σας!

Ἀκόμη καὶ οἱ νεοταξίτες εἶναι τόσο σημαντικοί! Τόσο ἀπαραίτητοι, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἀποδείξουν πὼς αὐτὸς, ὁ δικός τους δρόμος εἶναι λᾶθος καὶ ὀφείλουμε νὰ ἀναζητήσουμε τὴν ἀλήθεια ἀλλοῦ!

Ὅλα εἶναι στὴν κατάλληλον θέσι, τὴν κατάλληλον στιγμή. Κι ἐμεῖς ἐπίσης! Τὸ ἀντιλαμβανόμαστε ἤ ὄχι, ἔτσι εἶναι.

Τί σημασία ἔχει ἐάν ἐσύ ἔχῃς προχωρήσει ἤδη μερικά χιλιόμετρα καί προηγεῖσαι ἀπό ἄλλους; Δέν ἔχει!

Σημασία ἔχει πὼς ΟΛΟΙ ΜΑΣ εἴμαστε μέσα σὲ ἐμπόλεμη ζώνη! Εἶτε ἀντιλαμβανόμαστε εἶτε ὄχι τὴν κρισιμότητα τῆς στιγμῆς, τελικῶς θὰ κάνουμε, θέλουμε δὲν θέλουμε, μποροῦμε δὲν μποροῦμε, ἀντέχουμε δὲν ἀντέχουμε αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε!

Τώρα ἔχουμε πόλεμο. Στὸν πόλεμο τὸ κάθε στράτευμα πορεύεται πάσῃ δυνάμει. Αὐτὸ κάνουμε κι ἐμεῖς. Χρειαζόμαστε καὶ τὸν στρατηγό καὶ τὸν λοχία καὶ τὸν ὁδηγό καὶ τὸν φαντάρο καὶ τὸν μάγειρα καὶ τὸν νοσοκόμο καὶ τὸν μεταφορέα καὶ τὸν γεωργό καὶ τὸν γαλατᾶ καὶ τὴν μάνα καὶ τὸν βολεμένο καὶ τὸν γέροντα καὶ τὴν πόρνη καὶ τὸν …δειλό! Ἀκόμη καὶ τὸν προδότη!

Ναί, κι αὐτόν! Γιὰ νὰ μᾶς ἀναγκάσῃ νὰ γίνουμε προσεκτικότεροι καὶ καλλίτεροι!

Καὶ τοὺς ἔχουμε ΟΛΟΥΣ!

Ἔχουμε πόλεμο! Ζοῦμε μέσα σὲ ἕναν πόλεμο! Ἡ ζωή μας ἔχει γίνει πλέον ζωὴ πολεμιστῶν. Ὁ καθεῖς ὅμως μάχεται ἀπὸ τὸ δικό του μετερίζι. Μὲ τὸν δικό του τρόπο. Μὲ τὰ δικά του ὅπλα. Καὶ μὲ τὶς δικές του ἀντοχές.

Ἔχουμε πόλεμο καὶ γυμναζόμαστε! Προετοιμαζόμαστε! Δὲν τὸ συνειδητοποιοῦμε, ἀλλὰ ἀκριβῶς αὐτὸ κάνουμε! Προγυμναζόμαστε!

Μᾶς λείπει ἡ κεφαλή; Ὄχι, δὲν μᾶς λείπει. Ἐδῶ εἶναι. Τὸ ξέρουμε! Ἐδῶ ἦταν πάντα. Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀκόμη ἡ ὥρα της γιὰ νὰ βγῇ ἔμπρός.

Θυμηθεῖτε τὸν Γέρο. Εἴκοσι χρόνους ξενιτεύτηκε στὴν Ζάκυνθο ἔως τὴν στιγμὴ τοῦ ἰεροῦ ἀγῶνος. Εἴκοσι χρόνους!

Ἤξερε πώς ἦταν ὁ ἡγέτης. Μέσα του τὸ γνώριζε. Ὅπως τὸ ἤξεραν κάποτε ὀ Μιλτιάδης κι ὁ Θεμιστοκλῆς… Αὐτὰ τὰ πράγματα τὰ γνωρίζεις ἀπὸ τότε ποὺ γεννιέσαι. Ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ ἔλθῃ ἡ στιγμὴ ἐκείνη ποὺ θὰ τὸν ἀνεδείκνυε τὸν ἡγέτη ὡς ἡγέτη. Κι ἔτσι ἔγινε.

Καὶ τὸν ἔχουμε!

Κάποιος ἔπρεπε νὰ βγῇ ἐμπρός, κάποιος νὰ ἀκολουθήσῃ, κάποιος νὰ ἐλέγχῃ στὸ κέντρο τὸν τρόπο ποὺ γίνεται τὸ βάδισμα, κάποιος νὰ εἶναι στὰ μετόπισθεν καὶ κάποιος νὰ μαζεύῃ τοὺς πολὺ καθυστερημένους.

Ὑπάρχουν καὶ οἱ λιποτάκτες. Ὑπάρχουν καὶ οἱ ἄρρωστοι. Ὑπάρχουν καὶ οἱ ἀδύναμοι.

Τί νά κάνουμε; Κι αὐτοὶ ἀπαραίτητοι! Χρειάζονται γιὰ νὰ βγάλουν στὴν ἐπιφάνεια τὴν ἀνθρωπιά μας. Αὐτὴν ποὺ χάσαμε στὸν ἀγώνα τῆς ἐπιβιώσεως καὶ τῆς ἁρπακτῆς.

Ἔχουμε πόλεμο κι ὁ κάθε πολεμιστὴς εἶναι ἤδη στὴν θέσι του.

Κάποιοι θὰ πέσουν στὸ πεδίον τῆς μάχης. Τὸ ξέρουμε. Ἐ καί; Γίνεται πόλεμος δίχως ἀπώλειες;

Ἐγὼ θὰ εἶμαι ὁ πρῶτος νεκρός. Ἔτσι, για νὰ ἐλαχιστοποιήσω τὶς δικές σας ἀπώλειες. Ἀλλὰ εἶμαι ἐδῶ, εἶμαι σημαντική, εἶμαι κομμάτι αὐτοῦ τοῦ «μηχανισμοῦ» καὶ δίχως μου κανένα ἄλλο κομμάτι δὲν δουλεύει σωστά.

Εἶμαι στρατιώτης καὶ εἶστε κι ἐσεῖς τὸ ἴδιο.

Ἐὰν αἰσθάνεστε ἡγέτες, βγεῖτε ἐμπρός. Διαφορετικῶς σωπαίνουμε καὶ ἐξακολουθοῦμε τὸ ἔργο μας.

Ξέρω…

Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ….

Ἐγὼ ὁ πολεμιστής! Εἶμαι ἐδῶ, κάνω αὐτὸ ποὺ πρέπει, τὸ κάνω μὲ τὸν καλλίτερον δυνατὸν τρόπο κι ἀπὸ αὐτὴν τὴν στιγμὴ θὰ τὸ κάνω ἀκόμη καλλίτερα!

Περιμένω τὸν στραγητό μου καὶ σιωπῶ. Ἔχω δίκαιον, τὸ ξέρω, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν στιγμὴ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει νὰ τὸ βρῶ. Δὲν ἔχει καμμίαν σημασία ἐὰν θὰ τὸ βρῶ. Σημασία ἔχει ἡ Νίκη ποὺ πλησιάζει!

Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ… Τί θά κάνω ἐγώ ἐἀν δέν βρῶ τό δίκαιόν μου;

Τίποτα… Εἴπαμε… Ἤ εἶμαι ἡγέτης καὶ βγαίνω ἐμπρός ἤ τὸ βουλώνω κι ἐξακολουθῶ νὰ κάνω τὸ καλλίτερο γιὰ τὸν τόπο καὶ γιὰ τὸ αὔριο τῆς Πατρίδος μου. Δὲν κυττῶ τὶ κάνει ὁ διπλανός μου. Ἐξακολουθῶ μὲ τὴν ἴδια ὁρμή, διὀτι ἐὰν πέσω ἐγώ, θὰ ἐκτεθῇ ὅποιος εἶναι πίσω μου καὶ χάνεται ἡ Πατρίδα μου γιὰ πάντα!

Ἐγώ, ἐγώ, ἐγώ…

Ἐγώ! Εἶμαι ἐδῶ! Μάχομαι! Προετοιμάζομαι! Προγυμνάζομαι! Ἐκπαιδεύομαι γιὰ τὴν Μητέρα τῶν Μαχῶν!

Ἐγὼ εἶμαι ἐδῶ!

Εἶμαι ἐδῶ μόνον γιὰ ἔναν λόγο!

Γιὰ νὰ νικήσω!

Φιλονόη.