Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Η Αργεντινή βγαίνει από το «μαντρί» έπειτα από 11 χρόνια


Την ερχόμενη Παρασκευή η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ θα υπογράψει επιταγή 2,281 δισ. δολαρίων (1,851 δισ. ευρώ) για την αποπληρωμή των χρεών που συνήφθησαν από το κράτος τα τελευταία 11 χρόνια.


Και έτσι, γράφει η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς», κλείνει το «κοραλίτο», η μεγαλύτερη...

 θεσμική κρίση στη χώρα μετά τη δικτατορία, που είχε αρχίσει στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 όταν εκατομμύρια Αργεντίνοι βρήκαν κλειστές τις πόρτες των τραπεζών και δεν μπορούσαν να σηκώσουν τις αποταμιεύσεις τους, οι οποίες συνολικά ανέρχονταν σε 66 δισ. δολάρια.

Πολλοί τότε κατέφυγαν στα δικαστήρια και κατόρθωσαν να ανακτήσουν τα χρήματά τους ή μέρος αυτών. Αλλοι επέλεξαν να δεχθούν τα «προαιρετικά ομόλογα», γνωστά ως Μπόντεν, που εξέδωσε η κυβέρνηση το 2002 αξίας 19,6 δισ. δολαρίων (15,831 δισ. ευρώ). Αυτό ήταν το τεράστιο χρέος που κληρονόμησε το 2003 ο πρόεδρος Νέστορ Κίρτσνερ και το 2007 η σύζυγός του και πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντεζ. Ενα φορτίο που ρυθμίζει την πολιτική ζωή της Αργεντινής ακόμα και σήμερα. Ο λαός το ονόμασε «κοραλίτο», δηλαδή «μικρό μαντρί», δείχνοντας έτσι ότι τα μέτρα δημιούργησαν στους πολίτες την αίσθηση ότι ήταν κλεισμένοι σε ένα μαντρί χωρίς τις ελευθερίες που απολάμβαναν έως τότε.

Η Φερνάντεζ εξηγεί διαρκώς τους τελευταίους μήνες τη σημασία αυτού που θα συμβεί την Παρασκευή. «Φέτος αυτή η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τις πληρωμές του Μπόντεν 12» είχε δηλώσει η πρόεδρος τον προηγούμενο Μάρτιο μιλώντας στο Κογκρέσο. «Το Μπόντεν 12, για όσους δεν γνωρίζουν, έγινε προκειμένου να πληρώσουν οι Αργεντίνοι όσες αποταμιεύσεις τους δεν τους επέστρεψαν οι τράπεζες αυτής της χώρας. Ηταν οι υπόλοιποι Αργεντίνοι, εκείνοι που δεν είδαν ποτέ στη ζωή τους ένα δολάριο, εκείνοι που έπρεπε να συνεισφέρουν τα 19,641 δισ. δολάρια που πληρώσαμε από το 2005 μέχρι σήμερα. Φαντάζομαι όλα τα πράγματα που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει με αυτά τα χρήματα για όλους εκείνους που έχουν τα λιγότερα, για όσους ποτέ δεν είχαν την τύχη να κατέχουν μια κατάθεση σε δολάρια».

Από μια κρίση όπως αυτή, δήλωσε χθες στην εφημερίδα «Τιέμπο» ο υπουργός Οικονομικών Ερνάν Λορενζίνο, «μπορεί κάποιος να βγει χωρίς να επιβάλει το κόστος και τις θυσίες μόνο στις χαμηλές οικονομικά τάξεις. Υπάρχει μια διέξοδος που δεν έχει τίποτα να κάνει με τις συνταγές που θέλουν να επιβάλουν σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως τα δικά μας». Κάθε βράδυ δεκάδες οικονομολόγοι εμφανίζονται σε διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και συζητούν τις αδυναμίες του συστήματος: η ανεργία αυξήθηκε για πρώτη φορά μετά την παγκόσμια κρίση του 2008-2009, το ΑΕΠ έχει εγκαταλείψει την ανοδική του πορεία, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 10% τον Ιούνιο. Οι περισσότεροι μάλιστα θεωρούν ότι η κυβέρνηση στρεβλώνει τα στοιχεία για τον πληθωρισμό που εμφανίζεται στο 10% και πιστεύουν ότι ήδη έχει ξεπεράσει το 20%.

Ομως παρ' όλα αυτά και παρά την υποτίμηση του αργεντίνικου πέσο η οικονομία της Αργεντινής αντέχει ακόμα κυρίως λόγω της τιμής της σόγιας που συνεχίζει να σπάει ρεκόρ λόγω της ξηρασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Από τότε που ήρθαν οι Κίρτσνερ», εξηγεί ο διευθυντής μεγάλης ισπανικής εταιρείας με έδρα στην Αργεντινή, «υπήρξαν δεκάδες οικονομολόγοι και πολιτικοί που προέβλεπαν ότι δεν θα βγάλουμε τη χρονιά. Και η μόνη αλήθεια ήταν ότι οι επενδυτές που δεν τους άκουσαν ήταν οι μόνοι που είχαν κέρδος».

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP