Παγιδευμένος στις Συμπληγάδες των ναρκωτικών και τη βία της φυλακής, Ανήλικος κρατούμενος αφηγείται
Το bloko.gr σεμνύνεται να ξεκινά τη νέα χρονιά με την παρουσίαση
μιας ακόμα επιστημονικής αναδίφησης στα άδυτα της φυλακής ανηλίκων του
Αυλώνα, μέσα από τη διεισδυτική ματιά της εγκληματολόγου Δέσποινας
Σβουρδάκου υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Αντώνη Μαγγανά. Οι αφηγήσεις
των κρατούμενων γαβριάδων, στηλιτεύουν εαυτούς, αλλά και την κοινωνική
συνθήκη που αναγκάστηκαν να πειθαναγκαστικά να "συνάψουν" ως απόρροια...
του
του
βιωματικού περιβάλλοντος.
Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά ολόθερμα τον κ. Μαγγανά και την κα. Σβουρδάκου, για την εμπιστοσύνη με την οποία μας περιβάλλουν, προκειμένου να παρουσιάσουμε στο αναγνωστικό μας κοινό το εγκληματολογικό επιστημονικό καταπίστευμα τους.
2-1-2013
Στη σημερινή συνέντευξη της Διδάκτορος Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Δέσποινας Σβουρδακου ένας νεαρός προβατικός 20 χρόνων των Φυλακών του Αυλώνα ξετυλίγει σε πολύ λίγο χώρο αλλά με τρόπο σκληρό και ρεαλιστικά ωμό τον εφιάλτη του κόσμου των ναρκωτικών που είναι τις περισσότερες φορές δρόμος χωρίς γυρισμό. Η αδελφή «έφυγε» πολύ νωρίς όταν την βρήκαν «παγωμένη» στην Ομόνοια ,ο ίδιος «περιμένει» την ίδια «τύχη» ή το βίαιο θάνατο μετά από συμπλοκή ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών και μόνο ένα από τα 4 αδέλφια έχει μείνει «καθαρό». Είναι ιδιαίτερα θλιβερό στα 20 σου χρόνια να βρίσκεσαι σε τέτοιο αδιέξοδο έχοντας περάσει με εφιαλτική ταχύτητα τα διάφορα στάδια που οδηγούν στο οργανωμένο έγκλημα ή στην αυτοκαταστροφή. Είναι κοινότυπο αλλά θα το επαναλάβουμε ότι ο νεαρός είναι «προιόν» της κοινωνίας που έχουμε φτιάξει (χαλάσει).
Αντώνης Δ. Μαγγανάς
Καθηγητής Τομέα Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου
Εγκληματολογία από τα κάτω.
Νομική βιβλιοθήκη,2008 .
Θεωρία της συναναστροφής
Η εγκληματική συμπεριφορά μαθαίνεται από τη συναναστροφή με άλλα πρόσωπα ( Sutherland)..Αλληλεπίδραση βιολογικών και κοινωνιολογικών παραγόντων : Ορισμένα εγκλήματα μπορεί να οφείλονται στη συνδυασμένη δράση πολλών παραγόντων τόσο βιολογικών όσο και κοινωνιολογικών. Το θέμα είναι σε ποιο βαθμό επιδρούν οι μεν και σε ποιόν οι δε. Θεωρία του στιγματισμού Το αν η πράξη θεωρηθεί ως παρεκτροπή εξαρτάται από το πώς θα τη δεχτούν οι άλλοι : Αν τη χαρακτηρίσουν ως παρεκτροπή, στις περισσότερες περιπτώσεις θα ακολουθήσει ο στιγματισμός του ατόμου ως συνέπεια και με τελικό αποτέλεσμα την αύξηση των παρεκτροπών. ( Θεωρία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης ή του στιγματισμού) (Becker).
Ο Μ.Α- είναι σχεδόν 20 χρόνων και είναι η τρίτη φορά που εκτίει ποινή, για κλοπές, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και ξυλοδαρμούς. Επίσης, έχει πολλά πειθαρχικά λόγω του ότι οι εχθροί του στη φυλακή είναι πολλοί και πάντα προσπαθούν να τον βλάψουν…. ΄<<… Όταν ο άλλος σου την πέφτει για αν σου ανοίξει το κεφάλι, τι θα κάνεις; Δεν θα βουτήξεις ό,τι βρεις μπροστά σου για να αμυνθείς; Μετά θα σε δώσουν οι ρουφιάνοι για να τη βγάλουν καθαρή και έτσι την πληρώνω εγώ που δεν είμαι ρουφιάνος και δεν καρφώνω. Έτσι, με έστειλαν στον Κορυδαλλό, για να μάθω την πειθαρχία. Εκεί συνάντησα τον αδελφό μου. Και αυτός μπλεγμένος με ναρκωτικά. Είναι μέσα για δίφορα αδικήματα. Κλοπές, ληστείες, ναρκωτικά….εκεί με έβαλαν στην πτέρυγα Γ μαζί με Έλληνες. ‘Όμως πλακώθηκα με κάτι Αλβανούς τους οποίους δεν τους πάω καθόλου.
Δεν έχουν μπέσα και σε δίνουν με την πρώτη. Επίσης δεν πάω τους Άραβες…δεν κάνουν καλές δουλειές. Τους Ρώσους πάω πολύ, μάγκες, είναι σκληροί, σέβονται και φοράνε παντελόνια. Τους πλακώσαμε που λες τους Αλβανούς στο ξύλο και με έφεραν πίσω…Αυλώνα. Ντάξει, πολύ κάγκελο, πολύ κατάθλιψη…βέβαια παρακολουθώ πρόγραμμα απεξάρτησης αλλά τι να σου κάνει μία ώρα τη βδομάδα; Δουλεύω και στο καθαριστήριο, αλλά μετά γυρνάς στο κελί σου και πέφτεις ξανά στα ίδια. Θλίψη, αδιέξοδο και η ζωή μου τελειωμένη…σιγά…ξέρω τι θα γίνω…θα βγω, θα κάνω πιο χοντρές δουλειές ,πάλι θα με πιάσουν ή θα κάνω καμιά δόση περίεργη…και θα τελειώσω!
Τι να κάνω; Περιμένω αυτή τη στιγμή…να ησυχάσω. ‘Άμα πέσεις στην πρέζα, δεν έχεις καθαρό μυαλό.. έτσι κάνεις κάτι ηλίθιες κλοπές και ληστείες, σε πιάνουν οι μπάτσοι, που για μένα είναι οι χειρότεροι. Χειροπέδες και πίεση για να ξεράσεις. πουλάν εξουσία. Για κακό μόνο είναι. Πήραν τηλέφωνο σπίτι και μας είπαν να πάμε να μαζέψουμε τη Χριστίνα από την Ομόνοια, είχε παγώσει….πέθανε από ναρκωτικά στα 17 της. Και ο άλλος χρήστης και κατάδικος, εγώ στη φυλακή από τα 15. Μόνο ο μικρός μου αδελφός δεν έχει πέσει στα ναρκωτικά. Είναι 4 και πάει κανονικά σχολείο.»
Ο ρόλος της οικογένειας.
Η οικογενειακή δομή και η παιδαγωγική ικανότητα των γονέων επιδρούν σημαντικά στη δημιουργία και υιοθέτηση από τα παιδιά αντικοινωνικών συμπεριφορών οι οποίες μπορεί, αργότερα, να εξελιχθούν σε παραβατικές. ‘Η οικογενειακή δομή και η παιδαγωγική ικανότητα, ο διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος και οι οικονομικοί και πολιτισμικοί πόροι των γονέων’.
« Οι γονείς μου έχουν κάνει 4 παιδιά και ουσιαστικά έχουν ένα. Τους έχουμε πεθάνει, η αλήθεια είναι αυτή. Ο Μπαμπάς δουλεύει ταξί και η μαμά σπίτι. Δεν είχαμε καβγάδες χοντρούς. Ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Δεν θυμάμαι όμως σα παιδί μα παίζω…έπεσα στα βαθιά : Να κλέψουμε ποδήλατα, λεφτά, κινητά…μετά τα ποδήλατα έγιναν μηχανάκια και πάει λέγοντας. Η μαμά είναι πιο κοντά όπως όλες οι μαμάδες, ο μπαμπάς πιο μακρινός. Μέναμε Σ…. αλλά μετακομίσαμε μήπως και ξεφύγουμε από τις κακές παρέες και τα ναρκωτικά.
Ο ρόλος του σχολείου
Το σχολείο, παράλληλα με τους γονείς, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού. Οι συχνές απουσίες, οι αποβολές και η σκληρή συμπεριφορά πολλών εκπαιδευτικών επιδρούν αρνητικά στο παιδί. Ο ρόλος του σχολείου συρρικνώνεται συνεχώς και οδηγεί σε αρνητικές μορφές κοινωνικοποίησης. «Εμένα, με απέβαλαν από το σχολείο γιατί έκανα φασαρία καταλήψεις με το παραμικρό, υποκινούσα καταστάσεις, απειλούσα και στρίμωχνα καθηγητές. Τα μαθήματα αδιάφορα. Δεν έβρισκα κάτι ενδιαφέρον να με κρατήσει. Έτσι την κοπανούσα και έβγαινα με τις παρέες μου, μεγαλύτερα αλλά και της ίδιας ηλικίας παιδιά. Στο δημοτικό ήμουν πολύ καλός μαθητής, όλα έδειχναν ότι θα πάνε καλά.»
• ρόλος των φίλων και της παρέας
Μπροστά στην κακοποίηση, την παραμέληση και την αδιαφορία που βρίσκουν στην οικογένεια, πολλά παιδιά θ’ αναζητήσουν «καταφύγιο» στους φίλους και την παρέα που αντικαθιστούν στην πράξη την οικογένεια. Ως συνέπεια, εμφανίζεται το ανησυχητικό φαινόμενο των «οργανωμένων ομάδων» των συμμοριών ανηλίκων και του bullying.
« Στο γυμνάσιο, άρχισα τσιγάρο, χασίς και μετά από λίγο καιρό έπεσα στην πρέζα, μαζί με άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Παράτησα το γυμνάσιο και ασχολήθηκα με αυτό που με έμαθαν οι παρέες μου. Κλέβαμε μαγαζιά, σούπερ μάρκετ, ανθρώπους, απειλούσαμε με μαχαίρια να μας δώσουν τα κινητά τους για αν τα πουλήσουμε. Τι και αν ήρθαμε Π για να ξεφύγω από τις κακιές παρέες; Καβαλούσα το μηχανάκι και την έκανα παντού.
Λεφτά πολλά παίρναμε από σούπερ μάρκετ. Παίρναμε λεφτά από το χρηματοκιβώτιο με τσιμπιδάκι. Με μαχαίρι είναι πιο εύκολο. Απειλείς και αφαιρείς. Μια φορά στους Α.Α., καθόμουν στο παρκάκι. Ήρθε μια παρέα και μου κόλλησε το μαχαίρι για να μου πάρει το κινητό, να με ληστέψει. Παλέψαμε, έφαγα ξύλο, με μαχαίρωσαν….να κοίτα…αλλά τον έσφαξα και γω και την έκαναν. Βέβαια, είχα πάρει…κόκα, χαπάκια…ότι θες…στην αρχή νιώθεις χάλια και λες πως δεν θα τα ξανά αγγίξεις. Όμως, όταν κάνει η παρέα, εσύ δεν μπορεί να είσαι από έξω, θα σε πουν μ…. Έτσι, το ξαναδοκιμάζεις, σου κόβονται τα πόδια, όλα γυρνάνε αλλά…. συνεχίζεις.
Καθημερινότητα και οι άγραφοι νόμοι της φυλακής.
Και δω μέσα τι να κάνω; Πως θα βγει η ζωή ; κάθε ένας κοιτάει πώς να πιει για να ξεχάσει τον εφιάλτη. Έχεις και διάφορους πάνω από το κεφάλι σου. Σου πουλάνε τσαμπουκά χωρίς λόγο. Άμα βλέπεις 4 τοίχους πρωί – βράδυ, στη βαράει…θες να σκοτώσεις άνθρωπο. -Τώρα σε λίγο καιρό θα βγω και δεν ξέρω τι να κάνω; Ποιος θα με πάει στη δουλειά; Σιγά….όλοι θα κάνουν πίσω. Εντωμεταξύ και μένα το ποινικό μου μητρώο είναι για κλοπές, ληστείες, πώς να με εμπιστευτούν; Θα γυρίσω πάλι σε δουλειές της νύχτας, πιο βαριές και πιο μεγάλης ηλικίας. Αλλά δε βλέπω άλλη λύση.
Τατουάζ και φυλακή:
Στο αριστερό πόδι, στη φτέρνα έχω χτυπήσει το ΄΄Φ΄΄, δηλαδή ότι έχω πατήσει φυλακή. Το τέλος …στον δεξί καρπό το ΄΄Χ΄΄ Χριστίνα, το όνομα στης αδελφής ου. Τα υπόλοιπα είναι χωρίς νόημα.
Η μελάνη γίνεται από ξυραφάκι. Βάζεις φωτιά, βγαίνει καπνός από το ξυραφάκι, ακουμπάει στο τζάμι που έχεις βάλει πάνω από αυτό. Μετά με τηλεκάρτα, ξύνεις τον μαύρο καπνό και τον μαζεύεις. Σε μοτεράκι από σι-ντι βάζεις το υλικό και το βαράς με βελόνα που τη βγάζεις από αναπτήρα. Στο δεξί καλάμι έχω χτυπήσει 4 λέξεις στα Κινέζικά: Σεβασμός, κίνδυνος, κακός και επανάσταση κατά της προδοσίας. Και όλα αυτά για εδώ μέσα… Δεν έχω δώσει δικαίωμα ποτέ σε κανέναν και γιαυτό και τσακώνομαι συνέχεια, γιατί δε γουστάρω τους ρουφιάνους και το ψέμα. Και δε γουστάρω να με πειράζουν . Και στα νησιά γίνεται χαμός.
Περιμένουμε τα ρέιβ πάρτι, τα χαπάκια και πάμε και κλέβουμε κόσμο, τουρίστες πιο πολύ. Ρούχα από μαγαζιά, πορτοφόλια, κάρτες , λεφτά …ότι για να τα α πουλήσουμε και να πάρουμε τη δόση. Άμα δε χτυπήσεις δεν γίνεται τίποτα. Εδώ μέσα με έπιασαν με ένα γραμμάριο και έχω πρόβλημα. Ίσως να μη βγω σε 1 μήνα λόγω των πειθαρχικών και του γραμμαρίου, όμως κάποια στιγμή θα βγω και θα οργανωθώ και πιο σοβαρές δουλειές.
Να φανταστείς στη μια κλοπή που κάναμε στην Ελευσίνα με τον αδελφό μου, ήμασταν τίγκα στην πρέζα. Του κόλλησε του άλλου να κλέψουμε το μαγαζί…μας έπιασαν οι μπάτσοι…δεν γίνεται έτσι.. πρέπει να ξεφύγω για να καθαρίσει το μυαλό και να κάνω πιο καλές και ποιοτικές δουλειές, αλλιώς πάλι μέσα θα μπω και ξανά μανα τα ίδια , δεν αλλάζει τίποτα, μέχρι να με βρουν και μένα και να τελειώνει η υπόθεση…
-Τι να κάνω; Να πιάσω μια δουλειά και να βγάζω 30 ευρώ τη μέρα; Άσε που δε θα με πάρουνε, αλλά ποιος ζει με τόσα λίγα λεφτά;; ή από πάνω τα τρώνε και εμείς στα ψίχουλα… τίποτα!!!
Χοντρές δουλειές, για χοντρά λεφτά….>>
Ο φαύλος κύκλος και η δευτερογενής παρέκκλιση.
Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά ολόθερμα τον κ. Μαγγανά και την κα. Σβουρδάκου, για την εμπιστοσύνη με την οποία μας περιβάλλουν, προκειμένου να παρουσιάσουμε στο αναγνωστικό μας κοινό το εγκληματολογικό επιστημονικό καταπίστευμα τους.
2-1-2013
Στη σημερινή συνέντευξη της Διδάκτορος Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Δέσποινας Σβουρδακου ένας νεαρός προβατικός 20 χρόνων των Φυλακών του Αυλώνα ξετυλίγει σε πολύ λίγο χώρο αλλά με τρόπο σκληρό και ρεαλιστικά ωμό τον εφιάλτη του κόσμου των ναρκωτικών που είναι τις περισσότερες φορές δρόμος χωρίς γυρισμό. Η αδελφή «έφυγε» πολύ νωρίς όταν την βρήκαν «παγωμένη» στην Ομόνοια ,ο ίδιος «περιμένει» την ίδια «τύχη» ή το βίαιο θάνατο μετά από συμπλοκή ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών και μόνο ένα από τα 4 αδέλφια έχει μείνει «καθαρό». Είναι ιδιαίτερα θλιβερό στα 20 σου χρόνια να βρίσκεσαι σε τέτοιο αδιέξοδο έχοντας περάσει με εφιαλτική ταχύτητα τα διάφορα στάδια που οδηγούν στο οργανωμένο έγκλημα ή στην αυτοκαταστροφή. Είναι κοινότυπο αλλά θα το επαναλάβουμε ότι ο νεαρός είναι «προιόν» της κοινωνίας που έχουμε φτιάξει (χαλάσει).
Αντώνης Δ. Μαγγανάς
Καθηγητής Τομέα Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου
Εγκληματολογία από τα κάτω.
Νομική βιβλιοθήκη,2008 .
Θεωρία της συναναστροφής
Η εγκληματική συμπεριφορά μαθαίνεται από τη συναναστροφή με άλλα πρόσωπα ( Sutherland)..Αλληλεπίδραση βιολογικών και κοινωνιολογικών παραγόντων : Ορισμένα εγκλήματα μπορεί να οφείλονται στη συνδυασμένη δράση πολλών παραγόντων τόσο βιολογικών όσο και κοινωνιολογικών. Το θέμα είναι σε ποιο βαθμό επιδρούν οι μεν και σε ποιόν οι δε. Θεωρία του στιγματισμού Το αν η πράξη θεωρηθεί ως παρεκτροπή εξαρτάται από το πώς θα τη δεχτούν οι άλλοι : Αν τη χαρακτηρίσουν ως παρεκτροπή, στις περισσότερες περιπτώσεις θα ακολουθήσει ο στιγματισμός του ατόμου ως συνέπεια και με τελικό αποτέλεσμα την αύξηση των παρεκτροπών. ( Θεωρία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης ή του στιγματισμού) (Becker).
Ο Μ.Α- είναι σχεδόν 20 χρόνων και είναι η τρίτη φορά που εκτίει ποινή, για κλοπές, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και ξυλοδαρμούς. Επίσης, έχει πολλά πειθαρχικά λόγω του ότι οι εχθροί του στη φυλακή είναι πολλοί και πάντα προσπαθούν να τον βλάψουν…. ΄<<… Όταν ο άλλος σου την πέφτει για αν σου ανοίξει το κεφάλι, τι θα κάνεις; Δεν θα βουτήξεις ό,τι βρεις μπροστά σου για να αμυνθείς; Μετά θα σε δώσουν οι ρουφιάνοι για να τη βγάλουν καθαρή και έτσι την πληρώνω εγώ που δεν είμαι ρουφιάνος και δεν καρφώνω. Έτσι, με έστειλαν στον Κορυδαλλό, για να μάθω την πειθαρχία. Εκεί συνάντησα τον αδελφό μου. Και αυτός μπλεγμένος με ναρκωτικά. Είναι μέσα για δίφορα αδικήματα. Κλοπές, ληστείες, ναρκωτικά….εκεί με έβαλαν στην πτέρυγα Γ μαζί με Έλληνες. ‘Όμως πλακώθηκα με κάτι Αλβανούς τους οποίους δεν τους πάω καθόλου.
Δεν έχουν μπέσα και σε δίνουν με την πρώτη. Επίσης δεν πάω τους Άραβες…δεν κάνουν καλές δουλειές. Τους Ρώσους πάω πολύ, μάγκες, είναι σκληροί, σέβονται και φοράνε παντελόνια. Τους πλακώσαμε που λες τους Αλβανούς στο ξύλο και με έφεραν πίσω…Αυλώνα. Ντάξει, πολύ κάγκελο, πολύ κατάθλιψη…βέβαια παρακολουθώ πρόγραμμα απεξάρτησης αλλά τι να σου κάνει μία ώρα τη βδομάδα; Δουλεύω και στο καθαριστήριο, αλλά μετά γυρνάς στο κελί σου και πέφτεις ξανά στα ίδια. Θλίψη, αδιέξοδο και η ζωή μου τελειωμένη…σιγά…ξέρω τι θα γίνω…θα βγω, θα κάνω πιο χοντρές δουλειές ,πάλι θα με πιάσουν ή θα κάνω καμιά δόση περίεργη…και θα τελειώσω!
Τι να κάνω; Περιμένω αυτή τη στιγμή…να ησυχάσω. ‘Άμα πέσεις στην πρέζα, δεν έχεις καθαρό μυαλό.. έτσι κάνεις κάτι ηλίθιες κλοπές και ληστείες, σε πιάνουν οι μπάτσοι, που για μένα είναι οι χειρότεροι. Χειροπέδες και πίεση για να ξεράσεις. πουλάν εξουσία. Για κακό μόνο είναι. Πήραν τηλέφωνο σπίτι και μας είπαν να πάμε να μαζέψουμε τη Χριστίνα από την Ομόνοια, είχε παγώσει….πέθανε από ναρκωτικά στα 17 της. Και ο άλλος χρήστης και κατάδικος, εγώ στη φυλακή από τα 15. Μόνο ο μικρός μου αδελφός δεν έχει πέσει στα ναρκωτικά. Είναι 4 και πάει κανονικά σχολείο.»
Ο ρόλος της οικογένειας.
Η οικογενειακή δομή και η παιδαγωγική ικανότητα των γονέων επιδρούν σημαντικά στη δημιουργία και υιοθέτηση από τα παιδιά αντικοινωνικών συμπεριφορών οι οποίες μπορεί, αργότερα, να εξελιχθούν σε παραβατικές. ‘Η οικογενειακή δομή και η παιδαγωγική ικανότητα, ο διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος και οι οικονομικοί και πολιτισμικοί πόροι των γονέων’.
« Οι γονείς μου έχουν κάνει 4 παιδιά και ουσιαστικά έχουν ένα. Τους έχουμε πεθάνει, η αλήθεια είναι αυτή. Ο Μπαμπάς δουλεύει ταξί και η μαμά σπίτι. Δεν είχαμε καβγάδες χοντρούς. Ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Δεν θυμάμαι όμως σα παιδί μα παίζω…έπεσα στα βαθιά : Να κλέψουμε ποδήλατα, λεφτά, κινητά…μετά τα ποδήλατα έγιναν μηχανάκια και πάει λέγοντας. Η μαμά είναι πιο κοντά όπως όλες οι μαμάδες, ο μπαμπάς πιο μακρινός. Μέναμε Σ…. αλλά μετακομίσαμε μήπως και ξεφύγουμε από τις κακές παρέες και τα ναρκωτικά.
Ο ρόλος του σχολείου
Το σχολείο, παράλληλα με τους γονείς, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού. Οι συχνές απουσίες, οι αποβολές και η σκληρή συμπεριφορά πολλών εκπαιδευτικών επιδρούν αρνητικά στο παιδί. Ο ρόλος του σχολείου συρρικνώνεται συνεχώς και οδηγεί σε αρνητικές μορφές κοινωνικοποίησης. «Εμένα, με απέβαλαν από το σχολείο γιατί έκανα φασαρία καταλήψεις με το παραμικρό, υποκινούσα καταστάσεις, απειλούσα και στρίμωχνα καθηγητές. Τα μαθήματα αδιάφορα. Δεν έβρισκα κάτι ενδιαφέρον να με κρατήσει. Έτσι την κοπανούσα και έβγαινα με τις παρέες μου, μεγαλύτερα αλλά και της ίδιας ηλικίας παιδιά. Στο δημοτικό ήμουν πολύ καλός μαθητής, όλα έδειχναν ότι θα πάνε καλά.»
• ρόλος των φίλων και της παρέας
Μπροστά στην κακοποίηση, την παραμέληση και την αδιαφορία που βρίσκουν στην οικογένεια, πολλά παιδιά θ’ αναζητήσουν «καταφύγιο» στους φίλους και την παρέα που αντικαθιστούν στην πράξη την οικογένεια. Ως συνέπεια, εμφανίζεται το ανησυχητικό φαινόμενο των «οργανωμένων ομάδων» των συμμοριών ανηλίκων και του bullying.
« Στο γυμνάσιο, άρχισα τσιγάρο, χασίς και μετά από λίγο καιρό έπεσα στην πρέζα, μαζί με άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Παράτησα το γυμνάσιο και ασχολήθηκα με αυτό που με έμαθαν οι παρέες μου. Κλέβαμε μαγαζιά, σούπερ μάρκετ, ανθρώπους, απειλούσαμε με μαχαίρια να μας δώσουν τα κινητά τους για αν τα πουλήσουμε. Τι και αν ήρθαμε Π για να ξεφύγω από τις κακιές παρέες; Καβαλούσα το μηχανάκι και την έκανα παντού.
Λεφτά πολλά παίρναμε από σούπερ μάρκετ. Παίρναμε λεφτά από το χρηματοκιβώτιο με τσιμπιδάκι. Με μαχαίρι είναι πιο εύκολο. Απειλείς και αφαιρείς. Μια φορά στους Α.Α., καθόμουν στο παρκάκι. Ήρθε μια παρέα και μου κόλλησε το μαχαίρι για να μου πάρει το κινητό, να με ληστέψει. Παλέψαμε, έφαγα ξύλο, με μαχαίρωσαν….να κοίτα…αλλά τον έσφαξα και γω και την έκαναν. Βέβαια, είχα πάρει…κόκα, χαπάκια…ότι θες…στην αρχή νιώθεις χάλια και λες πως δεν θα τα ξανά αγγίξεις. Όμως, όταν κάνει η παρέα, εσύ δεν μπορεί να είσαι από έξω, θα σε πουν μ…. Έτσι, το ξαναδοκιμάζεις, σου κόβονται τα πόδια, όλα γυρνάνε αλλά…. συνεχίζεις.
Καθημερινότητα και οι άγραφοι νόμοι της φυλακής.
Και δω μέσα τι να κάνω; Πως θα βγει η ζωή ; κάθε ένας κοιτάει πώς να πιει για να ξεχάσει τον εφιάλτη. Έχεις και διάφορους πάνω από το κεφάλι σου. Σου πουλάνε τσαμπουκά χωρίς λόγο. Άμα βλέπεις 4 τοίχους πρωί – βράδυ, στη βαράει…θες να σκοτώσεις άνθρωπο. -Τώρα σε λίγο καιρό θα βγω και δεν ξέρω τι να κάνω; Ποιος θα με πάει στη δουλειά; Σιγά….όλοι θα κάνουν πίσω. Εντωμεταξύ και μένα το ποινικό μου μητρώο είναι για κλοπές, ληστείες, πώς να με εμπιστευτούν; Θα γυρίσω πάλι σε δουλειές της νύχτας, πιο βαριές και πιο μεγάλης ηλικίας. Αλλά δε βλέπω άλλη λύση.
Τατουάζ και φυλακή:
Στο αριστερό πόδι, στη φτέρνα έχω χτυπήσει το ΄΄Φ΄΄, δηλαδή ότι έχω πατήσει φυλακή. Το τέλος …στον δεξί καρπό το ΄΄Χ΄΄ Χριστίνα, το όνομα στης αδελφής ου. Τα υπόλοιπα είναι χωρίς νόημα.
Η μελάνη γίνεται από ξυραφάκι. Βάζεις φωτιά, βγαίνει καπνός από το ξυραφάκι, ακουμπάει στο τζάμι που έχεις βάλει πάνω από αυτό. Μετά με τηλεκάρτα, ξύνεις τον μαύρο καπνό και τον μαζεύεις. Σε μοτεράκι από σι-ντι βάζεις το υλικό και το βαράς με βελόνα που τη βγάζεις από αναπτήρα. Στο δεξί καλάμι έχω χτυπήσει 4 λέξεις στα Κινέζικά: Σεβασμός, κίνδυνος, κακός και επανάσταση κατά της προδοσίας. Και όλα αυτά για εδώ μέσα… Δεν έχω δώσει δικαίωμα ποτέ σε κανέναν και γιαυτό και τσακώνομαι συνέχεια, γιατί δε γουστάρω τους ρουφιάνους και το ψέμα. Και δε γουστάρω να με πειράζουν . Και στα νησιά γίνεται χαμός.
Περιμένουμε τα ρέιβ πάρτι, τα χαπάκια και πάμε και κλέβουμε κόσμο, τουρίστες πιο πολύ. Ρούχα από μαγαζιά, πορτοφόλια, κάρτες , λεφτά …ότι για να τα α πουλήσουμε και να πάρουμε τη δόση. Άμα δε χτυπήσεις δεν γίνεται τίποτα. Εδώ μέσα με έπιασαν με ένα γραμμάριο και έχω πρόβλημα. Ίσως να μη βγω σε 1 μήνα λόγω των πειθαρχικών και του γραμμαρίου, όμως κάποια στιγμή θα βγω και θα οργανωθώ και πιο σοβαρές δουλειές.
Να φανταστείς στη μια κλοπή που κάναμε στην Ελευσίνα με τον αδελφό μου, ήμασταν τίγκα στην πρέζα. Του κόλλησε του άλλου να κλέψουμε το μαγαζί…μας έπιασαν οι μπάτσοι…δεν γίνεται έτσι.. πρέπει να ξεφύγω για να καθαρίσει το μυαλό και να κάνω πιο καλές και ποιοτικές δουλειές, αλλιώς πάλι μέσα θα μπω και ξανά μανα τα ίδια , δεν αλλάζει τίποτα, μέχρι να με βρουν και μένα και να τελειώνει η υπόθεση…
-Τι να κάνω; Να πιάσω μια δουλειά και να βγάζω 30 ευρώ τη μέρα; Άσε που δε θα με πάρουνε, αλλά ποιος ζει με τόσα λίγα λεφτά;; ή από πάνω τα τρώνε και εμείς στα ψίχουλα… τίποτα!!!
Χοντρές δουλειές, για χοντρά λεφτά….>>
Ο φαύλος κύκλος και η δευτερογενής παρέκκλιση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου