Ο Μεσαίωνας επιστρέφει στην Ευρώπη
«Η υγεία πεθαίνει και μαζί της πεθαίνουμε κι εμείς» φώναξε μέσα από το φέρετρο στο οποίο είχε μπει η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Μακεδονίας-Θράκης Περσεφόνη Μήτα έξω από το ΙΚΑ της οδού Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη.
Στα «ψιλά» πέρασε στα περισσότερα ΜΜΕ μια μελέτη την οποία...
δημοσίευσε η βρετανική επιθεώρηση Lancet Oncology, για το κόστος του καρκίνου στις χώρες της Ε.Ε. Κακώς, πολύ κακώς -και θα εξηγήσουμε αμέσως γιατί. Οι ερευνητές υπολόγισαν το κόστος αυτό στα 126 δισ. ευρώ ετησίως, αριθμός που φέρνει τη συγκεκριμένη ασθένεια στην τρίτη θέση, πίσω από την άνοια (189 δισ.) και τις καρδιοπάθειες (169 δισ.). Έτσι, συνολικά, το ποσό που αφορά μόνο αυτές τις τρεις αγγίζει το μισό τρισ. ευρώ.
Προφανώς, λοιπόν, στην εποχή της λιτότητας, καθώς έχουν πάρει «φωτιά» οι υπολογιστές για να βρουν από πού θα κόψουν δαπάνες και θα εξοικονομήσουν χρήματα -σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος γι’ αυτή τη «δεξαμενή». Τι μας λες, ρε φίλε -θα πουν κάποιοι, σπεύδοντας πιθανότατα να κάνουν λόγο για ένα ακόμη φαινόμενο… λαϊκισμού. Μπορούν οι Ευρωπαίοι να διανοηθούν να μειώσουν τα χρήματα που ξοδεύουν για να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες μάστιγες και να σώσουν τη ζωή τους; Κι όμως, όχι απλώς μπορούν, αλλά το κάνουν ήδη -αυτή είναι η απάντηση! Και μάλιστα, το κάνουν με δύο τρόπους.
Ο ένας, ο πιο προφανής, αφορά κυρίως τις δημόσιες δαπάνες. Αν δεν σας αρκεί η εμπειρία της Ελλάδας, με τη διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τη ραγδαία χειροτέρευση των υπηρεσιών που απολαμβάνει ο μέσος πολίτης και την επιβολή «χαρατσιού» για τη νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο, τότε δώστε βάση στην παρακάτω δραματική προειδοποίηση που απηύθυναν οι υπηρεσίες του ιταλικού υπουργείου Υγείας, ενόψει της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού, όπου προβλέπονται περικοπές ύψους 2-3 δισ. ευρώ στον συγκεκριμένο τομέα: «Αν εγκριθούν νέες οριζόντιες περικοπές, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα ολόκληρο το σύστημα δημόσιας υγείας στη χώρα μας».
«Κάποιοι θέλουν να παίξουν με το μέλλον μας. Είναι αδιανόητο να γίνεται ακόμη και αναφορά σε νέες περικοπές», δηλώνει από την πλευρά του ο Νίκι Βέντολα, περιστασιακός σύμμαχος του πρωθυπουργού Ενρίκο Λέτα και περιφερειάρχης της Απουλίας. Δυστυχώς, είναι προφανές τι θέλουν αυτοί οι «κάποιοι»: να σώσουν το τομάρι τους και τις τράπεζες «σφαγιάζοντας» το κράτος-πρόνοιας, τις κοινωνικές παροχές και τα ταμεία.
Μην ξεχνάμε, όμως, ότι υπάρχει και δεύτερος τρόπος να περικοπούν οι δαπάνες για την υγεία -και αφορά πρωτίστως τον ιδιωτικό τομέα. Εκεί όπου ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, σε συνδυασμό με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οδηγούν στη ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και γιατρούς, ούτε καν για τα απολύτως απαραίτητα, μιας και ελάχιστοι εργοδότες πληρώνουν γι’ αυτά.
Την ίδια δε στιγμή, όπως μαρτυρά η εμπειρία από τις πιο «αναπτυγμένες» ευρωπαϊκές χώρες, σταδιακά τίθεται σε εφαρμογή ένα ακόμη πιο καταχθόνιο και απάνθρωπο σχέδιο: ο έλεγχος DNA, που επιτρέπει στους εκάστοτε εργοδότες να διαπιστώνουν εάν κάποιος που ζητά δουλειά είναι επιρρεπής σε σοβαρές ασθένειες. Εάν αυτό συμβαίνει, τότε η πόρτα κλείνει ερμητικά -βλέπετε, σύμφωνα με τη μελέτη που προαναφέραμε, ο καρκίνος στην Ευρώπη συνεπάγεται την απώλεια 52 δισ. ευρώ από χαμένες ώρες στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών…
Να λοιπόν, που αυτοί οι «κάποιοι» έχουν βρει τη λύση στο πρόβλημα: δραστικό «κούρεμα» των δαπανών για την υγεία στον δημόσιο τομέα, εύκολη αντικατάσταση ή αποκλεισμός από το δικαίωμα στην εργασία για όσους αποδεικνύονται λιγότερο… ανθεκτικοί. Οι αξίες του ανθρωπισμού δεν έχουν θέση στο νέο μεσαίωνα, που αναδύεται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
inprecor.gr
Στα «ψιλά» πέρασε στα περισσότερα ΜΜΕ μια μελέτη την οποία...
δημοσίευσε η βρετανική επιθεώρηση Lancet Oncology, για το κόστος του καρκίνου στις χώρες της Ε.Ε. Κακώς, πολύ κακώς -και θα εξηγήσουμε αμέσως γιατί. Οι ερευνητές υπολόγισαν το κόστος αυτό στα 126 δισ. ευρώ ετησίως, αριθμός που φέρνει τη συγκεκριμένη ασθένεια στην τρίτη θέση, πίσω από την άνοια (189 δισ.) και τις καρδιοπάθειες (169 δισ.). Έτσι, συνολικά, το ποσό που αφορά μόνο αυτές τις τρεις αγγίζει το μισό τρισ. ευρώ.
Προφανώς, λοιπόν, στην εποχή της λιτότητας, καθώς έχουν πάρει «φωτιά» οι υπολογιστές για να βρουν από πού θα κόψουν δαπάνες και θα εξοικονομήσουν χρήματα -σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος γι’ αυτή τη «δεξαμενή». Τι μας λες, ρε φίλε -θα πουν κάποιοι, σπεύδοντας πιθανότατα να κάνουν λόγο για ένα ακόμη φαινόμενο… λαϊκισμού. Μπορούν οι Ευρωπαίοι να διανοηθούν να μειώσουν τα χρήματα που ξοδεύουν για να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες μάστιγες και να σώσουν τη ζωή τους; Κι όμως, όχι απλώς μπορούν, αλλά το κάνουν ήδη -αυτή είναι η απάντηση! Και μάλιστα, το κάνουν με δύο τρόπους.
Ο ένας, ο πιο προφανής, αφορά κυρίως τις δημόσιες δαπάνες. Αν δεν σας αρκεί η εμπειρία της Ελλάδας, με τη διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τη ραγδαία χειροτέρευση των υπηρεσιών που απολαμβάνει ο μέσος πολίτης και την επιβολή «χαρατσιού» για τη νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο, τότε δώστε βάση στην παρακάτω δραματική προειδοποίηση που απηύθυναν οι υπηρεσίες του ιταλικού υπουργείου Υγείας, ενόψει της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού, όπου προβλέπονται περικοπές ύψους 2-3 δισ. ευρώ στον συγκεκριμένο τομέα: «Αν εγκριθούν νέες οριζόντιες περικοπές, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα ολόκληρο το σύστημα δημόσιας υγείας στη χώρα μας».
«Κάποιοι θέλουν να παίξουν με το μέλλον μας. Είναι αδιανόητο να γίνεται ακόμη και αναφορά σε νέες περικοπές», δηλώνει από την πλευρά του ο Νίκι Βέντολα, περιστασιακός σύμμαχος του πρωθυπουργού Ενρίκο Λέτα και περιφερειάρχης της Απουλίας. Δυστυχώς, είναι προφανές τι θέλουν αυτοί οι «κάποιοι»: να σώσουν το τομάρι τους και τις τράπεζες «σφαγιάζοντας» το κράτος-πρόνοιας, τις κοινωνικές παροχές και τα ταμεία.
Μην ξεχνάμε, όμως, ότι υπάρχει και δεύτερος τρόπος να περικοπούν οι δαπάνες για την υγεία -και αφορά πρωτίστως τον ιδιωτικό τομέα. Εκεί όπου ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, σε συνδυασμό με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οδηγούν στη ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και γιατρούς, ούτε καν για τα απολύτως απαραίτητα, μιας και ελάχιστοι εργοδότες πληρώνουν γι’ αυτά.
Την ίδια δε στιγμή, όπως μαρτυρά η εμπειρία από τις πιο «αναπτυγμένες» ευρωπαϊκές χώρες, σταδιακά τίθεται σε εφαρμογή ένα ακόμη πιο καταχθόνιο και απάνθρωπο σχέδιο: ο έλεγχος DNA, που επιτρέπει στους εκάστοτε εργοδότες να διαπιστώνουν εάν κάποιος που ζητά δουλειά είναι επιρρεπής σε σοβαρές ασθένειες. Εάν αυτό συμβαίνει, τότε η πόρτα κλείνει ερμητικά -βλέπετε, σύμφωνα με τη μελέτη που προαναφέραμε, ο καρκίνος στην Ευρώπη συνεπάγεται την απώλεια 52 δισ. ευρώ από χαμένες ώρες στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών…
Να λοιπόν, που αυτοί οι «κάποιοι» έχουν βρει τη λύση στο πρόβλημα: δραστικό «κούρεμα» των δαπανών για την υγεία στον δημόσιο τομέα, εύκολη αντικατάσταση ή αποκλεισμός από το δικαίωμα στην εργασία για όσους αποδεικνύονται λιγότερο… ανθεκτικοί. Οι αξίες του ανθρωπισμού δεν έχουν θέση στο νέο μεσαίωνα, που αναδύεται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
inprecor.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου