Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Όλη η αθλιότητα σε μια συνέντευξη...

Οταν η δημοσιογραφική αθλιότητα συναντά κατά πρόσωπο την πολιτική μυθοπλασία και την πολιτική εξαθλίωση, τότε το αποτέλεσμα είναι αρκούντως ψευδεπίγραφο και....
κωμικοτραγικό ταυτόχρονα.


Του Στέλιου Συρμόγλου 

Η χθεσινή συνέντευξη του... πρωθυπουργού στο MEGA και στον "εκτραφέντα" πλουσιοπάροχα για χρόνια από το πασοκικό κατεστημένο δημοσιογράφο Γιάννη Πρετεντέρη, κατέδειξε ότι μπορεί ο άνθρωπος γενικά να θεωρεί τον εαυτό του ως ένα σημείο αντικείμενο ζωολογικής περιγραφής, αλλά ενίοτε οι αντιδράσεις του, όπως μπορεί να τις καταγράψει ο αμείλικτος τηλεοπτικός φακός, αφνιδιάζουν με την εύγλωττη προβολή της εικόνας ότι είναι ένα "ζώον" με όλα τα δομικά χαρακτηριστικά της αναισθησίας, οπότε και δεν έχει σημασία η όποια άρνησή του να βγεί από τη σφαίρα της ζωολογικής έρευνας...

Οφείλω να παραδεχθώ ωστόσο ότι ο έν λόγω δημοσιογράφος και οι ανερμάτιστοι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι έβαλαν φαντασία στο "στήσιμο" της συνέντευξης. Πολλή φαντασία. Αλλωστε να λύσεις το μηχανισμό της φαντασίας στα διάφορα εξαρτήματά του, είναι επίπονη δουλειά που χρειάζεται χρόνο και κέφι, "βρε αδελφέ", όπως συνηθίζει να αποκαλεί τους οσφυοκάμπτες και μη συνοδοιπόρους του ο Αντώνης Σαμαράς!..Να παρουσιάσεις πάλι τον αποχρώντα λόγο της φαντασίας χωρίς μια έστω αναδρομή σε θεωρίες, αυθεντίες, μυθοπλασίες, ψεύδη ασύστολα και ονειροβασίες, δεν γίνεται.

Υπάρχουν άλλωστε σ' αυτή την κοινωνία γενιές που εθίστηκαν να τρέφονται με την ψευδαίσθηση. Και κάποιοι πολιτικοί με τους δημοσιογράφους της εξαγορασμένης επιβίωσης έχουν ανακαλύψει πως η φρεναπάτη είναι θετικότερη, πιο αδιάψευστη και πιο δική μας από την αλήθεια. Η φρεναπάτη είναι έργο μας, η αλήθεια όχι. Διανθίζουν και τον πολιτικό λόγο με κοινότοπες ατάκες περί της "σοφίας του λαού", κι άλλες πομφολυγώδεις φράσεις που χαιδεύουν την ακοή των αφελών και των ευπίστων πολιτών, οπότε η πολιτική "κακή πίστη", χάνεται στη ρητορική της "φιλολογίας", ενώ θεμελιώνεται η λογική του...παραλογισμού, από την οποία ο εθισμένος πολίτης είναι δύσκολο να βρεί ρήγματα ή έστω ραίσματα για να οργανώσει μια διαφυγή...

Ετσι η πολιτική τοποθετείται στο επίπεδο του απροσδιόριστου και της μεταφυσικής κι όχι στο επίπεδο του ρεαλισμού και της αλήθειας των πραγμάτων. Να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ των δύο επιπέδων, αυτό είναι έργο της θαυματοποιίας ή της μεγαλοφυίας. Τον ένα ρόλο τον αποκρούουμε εκ των πραγμάτων και ο άλλος δεν μας ανήκει. Τι κάνουμε λοιπόν; Αφού έχουμε εθιστεί στην "ειδική ευχέρεια οραματισμού" των πολιτικών και εν προκειμένω του πρωθυπουργού, ο οποίος στη χθεσινή του συνέντευξη δήλωσε και "οραματιστής", "δεχόμαστε" τη μυθοπλαστική λειτουργία, ικανή να προκαλεί φρεναπάτες, μύθους και προσδοκίες. Με την νόηση να αφοπλίζεται και την πολιτική υποκρισία να στερεώνεται με το μύθο να τη διακοσμεί.

Δεν θα μείνω στο περιεχόμενο της επίμαχης συνέντευξης. Είναι γελοίο να αναλύσω τον πρωθυπουργικό λόγο, τον απορρέοντα από μια ψυχονευρωτική αντίληψη της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Θα μείνω στη δημοσιογραφική αθλιότητα που έδωσε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία στον Αντώνη Σαμαρά να εμφανιστεί ως ο "μάγκας" που όλα τα...σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει! Η κινησιολογία του, η έκφραση και οι συσπάσεις του προσώπου του, η όλη του στάση και η κάθε του αντίδραση στη μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη, φανερώνουν μαγκαρία και μορταρία...Ο μεγαλοαστός και ουδέποτε εργασθείς αρέσκεται στις ψευδείς παραστάσεις ανύπαρκτων καταστάσεων...Με μια έμφυτη ικανότητα να αποκρύπτει τα πραγματικά του αισθήματα, φορώντας το προσωπείο του "λαικού" πολιτικού, του..αλανιάρη και του "άνδρα που δεν σηκώνει "μύγα στο σπαθί" του. Και θυμίζει τον "μάγκα" γαμπρό που μπροστά στην αντίδραση της κατά την εκτίμησή του "στρίγγλας" πεθεράς του, από την οποία όμως εξαρτά την πλούσια και φυγόπονη διαβίωσή του, βάζει την ουρά στα σκέλια και αλυχτά...

Η παλαιότερη δήλωσή του στη Βουλή "δεν μασάω από απειλές" και η χθεσινή "δεν θα αφήσω τη δημοκρατία να υποκύψει στη βία", ωσάν η δημοκρατία να είναι υποχείριο της βούλησής του, είναι ενδεικτικές απλώς του πολιτικού ανδρός με όλα τα στοιχεία μιας θρασύδειλης επί της ουσίας προσωπικότητας, με χαρακτηριστικά της την έλλειψη αγωγής, τη μεγαλοστομία και τη λογοκοπία. Ενας πρωθυπουργός , ο οποίος ηδονίζεται να καθρεπτίζεται μέσα στην επιφάνεια των πραγμάτων. Αυτόχρημα νάρκισσος και με σωρεία απωθημένων, με ακόρεστη διάθεση για την επιβολή ψευδολογιών, αυταπόδεικτων μάλιστα εν πολλοίς, που κάποτε φτάνει στην εξάντληση των αποθεμάτων της στοιχειώδους ευπρέπειας και του πολιτικού ήθους.

Ο "μακάριος" πρωθυπουργός με τη συνέντευξή του σ' έναν "μακάριο" δημοσιογράφο του πολιτικού κατεστημένου, αμφότεροι αναπαυτικά καθήμενοι στη "σουίτα" της ευδαιμονίας τους, αρνούνται να ακούσουν τις κραυγές απόγνωσης των δεινοπαθούντων κοινωνικών ομάδων και να αντιληφθούν τις πολλαπλές συναρτήσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι, εφαψίες της ήδη απογυμνωμένης Ελλάδας, απέδειξαν πόση "αθλιότητα", πόση υποκρισία, πόση εξουσιαστική λαγνεία και αναλγησία, πόση διαστρέβλωση της αλήθειας, πόση έπαρση για μια πρακτική πολιτική και δημοσιογραφική γνώση που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα, μπορεί να "χωρέσει" μια δίωρη τηλεοπτική συνέντευξη...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP