Οι διαστροφές του Καντάφι

Αυτά να τα βλέπουν όσοι ακροδεξιοί υποστηρίζουν Καντάφιδες, Ασάντιδες και λοιπούς δικτάτορες αλλά ενοχλούνται όταν ο Μέτερνιχ έβριζε τον αγώνα του 21. Οι ακροδεξιοί αντί να είναι με τους λαούς που παλεύουν για την λευτεριά τους υποστηρίζουν τα αυταρχικά μεσαιωνικά καθεστώτα και λένε παπαριές τύπου ο Καντάφι έδωσε πετρέλαιο στο λαό της Λιβυης. Εμείς απορούμε πως πεινούσε ο λαός του αφού μοιραζόταν μαζί του το πετρέλαιο...και επειδή αγαπούσε πολύ τον λαό του έφερε και μισθοφόρους εναντίον του (από το Τσαντ) .

«Ήμουν 15 ετών όταν ο Καντάφι ήρθε στο σχολείο μου. Μου... είχαν αναθέσει να του δώσω ένα μπουκέτο λουλούδια. Όταν το έκανα, εκείνος ακούμπησε το χέρι του στο κεφάλι μου. Κάτι που κατάλαβα αργότερα ότι ήταν σημάδι ότι με ήθελε δικιά του. Την επόμενη μέρα, γυναίκες ντυμένες με στολή ήρθαν σπίτι μου και εξήγησαν στη μητέρα μου ότι με ήθελε για άλλη μια τελετή παράδοσης μπουκέτου. Και έτσι με πήραν μακριά. Στη διαδρομή με έγδυσαν, με ξύρισαν, μέτρησαν το στήθος μου και μου φόρεσαν ένα στρινγκ και ένα λευκό φόρεμα από σατέν. Στη συνέχεια με συνόδευσαν στην κρεβατοκάμαρά του, εκεί όπου ο Μουαμάρ με περίμενε γυμνός. Σοκαρίστηκα. Εκείνος με έβαλε να καθίσω δίπλα του και μου είπε: ''Μη φοβάσαι. Είμαι ο μπαμπούλης σου. Έτσι, δεν με φωνάζετε στο σχολείο; Αλλά είμαι επίσης και ο εραστής σου. Θα μείνεις μαζί μου για πάντα"».

Έτσι περιγράφει η Σοράγια την αρχή της περιπέτειάς της στη Γαλλίδα δημοσιογράφο Ανίκ Κοετζάν, η οποία συγκέντρωσε αυτές τις ιστορίες σε ένα βιβλίο με τίτλο «Les Proies: Dans le harem de Kadhafi» (Θήραμα: Στο χαρέμι του Καντάφι). Η Σοράγια αρχικά ήταν ανυπάκουη, οπότε ο Καντάφι την έστειλε στη Μαπρούκα, τη διευθύντρια του χαρεμιού του, με την εξής οδηγία: «Μάθε την ό,τι χρειάζεται και φέρ' τη μου πίσω».

Τα επόμενα πέντε χρόνια, η Σοράγια περιγράφει αναρίθμητους βιασμούς και ξυλοδαρμούς που υπέστη στα χέρια του «μπαμπούλη Καντάφι», ο οποίος είχε επιπλέον το βίτσιο να ουρεί πάνω στο σώμα και το πρόσωπό της.

Επιπλέον, όταν δεν ήταν μαζί της, την έβαζε να κάνει εργασίες για το σπίτι, δηλαδή να παρακολουθεί τσόντες επί ώρες, προκειμένου να γίνει πιο έμπειρη. «Υπήρχαν και φορές που έφερνε στο κρεβάτι άλλα κορίτσια. Όσο εκείνα του έκαναν στοματικό έρωτα, εκείνος μου έλεγε να τις παρακολουθώ προσεκτικά για να μάθω κι εγώ» θυμάται η Σοράγια. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κοριτσιών στο χαρέμι του, ο Καντάφι ήταν ένας σαδιστής που απολάμβανε τον βιασμό σε καθημερινή βάση, ανεξαρτήτως φύλου του θύματος, καθώς πολλές φορές τα κορίτσια του χαρεμιού τον είδαν να βιάζει και νεαρά αγόρια μπροστά τους.

Μάλιστα, όπως δηλώνει η δημοσιογράφος-συγγραφέας: «Ο βιασμός ήταν ένα όπλο για τον Καντάφι. Όχι μόνο για να εξουσιάζει τα κορίτσια, αλλά και τα αδέλφια και τους γονείς τους».

Το πιο τραγικό - σύμφωνα με τη συγγραφέα - είναι ότι, ακόμη και τώρα που είναι ελεύθερα, τα κορίτσια ζουν συνεχώς με τον φόβο μήπως τα δολοφονήσει κάποιος συγγενής τους, επειδή έκαναν σεξ χωρίς να είναι παντρεμένες.