Το Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ-Επιβράβευση του νεοφασισμού
Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ υπό την ηγεμονία της Γερμανίας
συνιστά βράβευση του νεοφασισμού, δηλαδή της συνέχειας του προγράμματος
του Χίτλερ, από την Μέρκελ.
Σκοπός η ενθάρρυνση και ώθηση της ΕΕ, για να επιτευχθεί η περαιτέρω ολοκλήρωση του νεοφασισμού με...
πιο μοντέρνες και ύπουλες μεθόδους,από τον Χίτλερ σε μια εποχή που ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει περιέλθει σε μια τροχιά θανάσιμης και αδιέξοδης κρίσης.
Ο φασισμός δεν είναι παρά η τελευταία λύση που απομένει στον καταρρέοντα καπιταλισμό και τον λάκκο των λεόντων της ΕΕ, για να διατηρηθολυν στα πράγματα. Είναι το χαρτί του φασισμού, με το οποίο ο Χίτλερ είχε προσπαθήσει «διλα πυρός και σιδήρου» να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση του μεσοπολέμου.
Το πρόγραμμα του γερμανικού ιμπεριαλιστικού φασισμού, που προσπάθησε να υλοποιήσει ο Χίτλερ και έσπασε τα μούτρα του, δεν ήταν μια εθνικιστική οικονομική λύση, η οποία ασφυκτιούσε μέσα στα εθνικά πλαίσια αλλά η μετατόπιση του κέντρου βάρους, από την εγχώρια αγορά στην ευρωπαϊκη αγορά, που ήταν κατειλημμένη από τις αντίπαλες ιμπεριαλιστικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ήταν ο αγώνας του γερμανικού ιμπεριαλισμού, να ανοιχθεί σε μια πλατύτερη, εκτός συνόρων αγοράς και να την οργανώσει κάτω από την σιδερένια μπότα του, εκφρασμένη με ένα υπερεθνικό πρόγραμμα υπό την φόρμουλα «ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» υπό την ηγεμονία του γερμανικού κράτους.
Ενοποιημένη η ευρώπη κάτω από την κυριαρχία του γερμανικού ιμπεριαλισμού, επρόκειτο να γίνει το πείραμα για μια μεγαλύτερη επιχείρηση -την οργάνωση ολόκληρου του πλανήτη.
Όμως η χιτλερική γερμανία δεν ήταν η εξαίρεση στον καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό κόσμο. Απλά έκφραζε με μία πιο έντονη επιθετική μορφή την τάση της κάθε άλλης εθνικής ιμπεριαλιστικής οικονομίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιαπωνίας, Αμερικής.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις για την κυριαρχία στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά είχε σαν αποτέλεσμα τον πόλεμο, τον οποίο έμελε να ξεκινήσει ο Χίτλερ και να τσακιστεί κάτω από την αντίσταση των λαών.
Ο μόνος νικητής από τον πόλεμο στον δυτικό κόσμο, ήταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, αυτό του έδωσε την δυνατότητα να επικρατήσει επί των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αιτία που αναμίχτηκε στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και όχι για να πολεμήσει τον γερμανικό φασισμό, στο όνομα της αποκατάστασης της δημοκρατίας.
Νικητής ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επί των αντιπάλων του, μετά την παράδοση της Ιαπωνίας -αφού κτυπήθηκε από τις δημοκρατικές αμερικανικές πυρηνικές βόμβες-, μετατράπηκε σε ένα είδος πλανητικού υπεριμπεριαλισμού και συνέχισε, κάτω από την «δημοκρατική» μπότα του το χιτλερικό σχεδίο «ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» και τον κόσμο. Βοήθησε στην ανασυγκρότηση της καταστραμμένης Ευρώπης και Ιαπωνίας. Πρωτοστάτησε στην δημιουργία της ΕΟΚ, και στην συνέχεια της ΕΕ, όπου σαν «συνεταιράκι» του στην Ευρώπη -ιδίως μετά την ένωση της Δυτικής Γερμανίας με την Ανατολική-, της «έδωσε χώρο» να ηγηθεί στην ΕΕ, και την ευρωζώνη, για την περαίωση του Χιτλερικού ευρωπαϊκού σχεδίου, και με την φιλοδοξία να επιτύχει εκεί που απέτυχε ο χίτλερ δια του ξίφους, μέσω της νεοκατοχικής «διπλωματικής» και τάχαμου συνεταιριστικής ευρωπαϊκής οδού.
Αυτό είναι και το νόημα του Νόμπελ επιβράβευσης της ΕΕ, την ώρα που αρχίζει να φαίνεται καθαρά πως η δημιουργία της ΕΕ, Ευρωζώνης, και ευρώ, σαν νομισματικό εργαλείο, είναι η συνέχεια του χιτλερικού φασισμού.
Το να απονείμει κανείς το Νόμπελ Ειρήνης στην νεοφασιστική ΕΕ που βρίσκεται στην αρχή μιας εξελισσόμενης και αθεράπευτης κρίσης, συνιστά μέγα θράσος. Η επιτροπή βράβευσε μια βαριά άρρωστη ΕΕ, η οποία είναι καταθλιπτική και της οποίας τα ζωτικά όργανα έχουν παραλύσει. Κάποιοι ήδη αντελήφθησαν ότι η τιμητική ομιλία στο Όσλο, θύμιζε περισσότερο επικήδειο, παρά επιβράβευση μιας ένωσης που δεν έχει κανένα μέλλον, και η νεοφασιστική ΕΕ, θα τσακιστεί από την πάλη των εργαζομένων.
Κώστας οικοδόμος
Σκοπός η ενθάρρυνση και ώθηση της ΕΕ, για να επιτευχθεί η περαιτέρω ολοκλήρωση του νεοφασισμού με...
πιο μοντέρνες και ύπουλες μεθόδους,από τον Χίτλερ σε μια εποχή που ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει περιέλθει σε μια τροχιά θανάσιμης και αδιέξοδης κρίσης.
Ο φασισμός δεν είναι παρά η τελευταία λύση που απομένει στον καταρρέοντα καπιταλισμό και τον λάκκο των λεόντων της ΕΕ, για να διατηρηθολυν στα πράγματα. Είναι το χαρτί του φασισμού, με το οποίο ο Χίτλερ είχε προσπαθήσει «διλα πυρός και σιδήρου» να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση του μεσοπολέμου.
Το πρόγραμμα του γερμανικού ιμπεριαλιστικού φασισμού, που προσπάθησε να υλοποιήσει ο Χίτλερ και έσπασε τα μούτρα του, δεν ήταν μια εθνικιστική οικονομική λύση, η οποία ασφυκτιούσε μέσα στα εθνικά πλαίσια αλλά η μετατόπιση του κέντρου βάρους, από την εγχώρια αγορά στην ευρωπαϊκη αγορά, που ήταν κατειλημμένη από τις αντίπαλες ιμπεριαλιστικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ήταν ο αγώνας του γερμανικού ιμπεριαλισμού, να ανοιχθεί σε μια πλατύτερη, εκτός συνόρων αγοράς και να την οργανώσει κάτω από την σιδερένια μπότα του, εκφρασμένη με ένα υπερεθνικό πρόγραμμα υπό την φόρμουλα «ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» υπό την ηγεμονία του γερμανικού κράτους.
Ενοποιημένη η ευρώπη κάτω από την κυριαρχία του γερμανικού ιμπεριαλισμού, επρόκειτο να γίνει το πείραμα για μια μεγαλύτερη επιχείρηση -την οργάνωση ολόκληρου του πλανήτη.
Όμως η χιτλερική γερμανία δεν ήταν η εξαίρεση στον καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό κόσμο. Απλά έκφραζε με μία πιο έντονη επιθετική μορφή την τάση της κάθε άλλης εθνικής ιμπεριαλιστικής οικονομίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιαπωνίας, Αμερικής.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις για την κυριαρχία στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά είχε σαν αποτέλεσμα τον πόλεμο, τον οποίο έμελε να ξεκινήσει ο Χίτλερ και να τσακιστεί κάτω από την αντίσταση των λαών.
Ο μόνος νικητής από τον πόλεμο στον δυτικό κόσμο, ήταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, αυτό του έδωσε την δυνατότητα να επικρατήσει επί των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αιτία που αναμίχτηκε στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και όχι για να πολεμήσει τον γερμανικό φασισμό, στο όνομα της αποκατάστασης της δημοκρατίας.
Νικητής ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επί των αντιπάλων του, μετά την παράδοση της Ιαπωνίας -αφού κτυπήθηκε από τις δημοκρατικές αμερικανικές πυρηνικές βόμβες-, μετατράπηκε σε ένα είδος πλανητικού υπεριμπεριαλισμού και συνέχισε, κάτω από την «δημοκρατική» μπότα του το χιτλερικό σχεδίο «ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» και τον κόσμο. Βοήθησε στην ανασυγκρότηση της καταστραμμένης Ευρώπης και Ιαπωνίας. Πρωτοστάτησε στην δημιουργία της ΕΟΚ, και στην συνέχεια της ΕΕ, όπου σαν «συνεταιράκι» του στην Ευρώπη -ιδίως μετά την ένωση της Δυτικής Γερμανίας με την Ανατολική-, της «έδωσε χώρο» να ηγηθεί στην ΕΕ, και την ευρωζώνη, για την περαίωση του Χιτλερικού ευρωπαϊκού σχεδίου, και με την φιλοδοξία να επιτύχει εκεί που απέτυχε ο χίτλερ δια του ξίφους, μέσω της νεοκατοχικής «διπλωματικής» και τάχαμου συνεταιριστικής ευρωπαϊκής οδού.
Αυτό είναι και το νόημα του Νόμπελ επιβράβευσης της ΕΕ, την ώρα που αρχίζει να φαίνεται καθαρά πως η δημιουργία της ΕΕ, Ευρωζώνης, και ευρώ, σαν νομισματικό εργαλείο, είναι η συνέχεια του χιτλερικού φασισμού.
Το να απονείμει κανείς το Νόμπελ Ειρήνης στην νεοφασιστική ΕΕ που βρίσκεται στην αρχή μιας εξελισσόμενης και αθεράπευτης κρίσης, συνιστά μέγα θράσος. Η επιτροπή βράβευσε μια βαριά άρρωστη ΕΕ, η οποία είναι καταθλιπτική και της οποίας τα ζωτικά όργανα έχουν παραλύσει. Κάποιοι ήδη αντελήφθησαν ότι η τιμητική ομιλία στο Όσλο, θύμιζε περισσότερο επικήδειο, παρά επιβράβευση μιας ένωσης που δεν έχει κανένα μέλλον, και η νεοφασιστική ΕΕ, θα τσακιστεί από την πάλη των εργαζομένων.
Κώστας οικοδόμος
1 σχόλια:
Γιατί ασχολούμαστε ακόμα με τα βραβεία Νόμπελ; Αυτόν τον αναξιόπιστο ανήθικο φαιδρό θεσμο; Εδώ δεν έδωσαν ποτέ βραβείο στην μεγαλύτερη προσωπικότητα των τελευταίων αιώνων στον χώρο της ιατρικής, στον Γιώργο Παπανικολάου. Ασχολούμαστε ακόμα; Λυπάμαι που οι "διανοούμενοι" της Ακαδημίας Αθηνών είναι απόντες μονίμως από τα δρώμενα. Όφειλαν μία ανακοίνωση προς την επιτροπή του θεσμού των Νόμπελ. Πολλά όφειλαν αλλά δυστυχώς είναι άφαντοι, αδιάφοροι και λίγοι.
Δημοσίευση σχολίου