Άλλο ΑΟΖ, άλλο… του Νίκου Λυγερού

Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό υπάρχουν ακόμα πολιτικοί που μπερδεύουν τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι ότι προωθούν τις ΕΟΖ που ξέρουμε ότι καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Θεωρώντας ότι έχουν να παίξουν ένα ρόλο στον τομέα της ενέργειας και της ναυτιλίας, ενώ είναι κατεξοχήν...
τομέας που

σχετίζεται άμεσα με την ΑΟΖ.
Επιπλέον ξέρουμε ότι οι ΕΟΖ που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μόνο αυτές που προϋπήρχαν πριν την ένταξη της Πολωνίας και της Ουγγαρίας και θα έχουν κλείσει όλες το 2017 το αργότερο. Όλοι βλέπουμε ότι αυτές οι ΕΟΖ δημιουργούν και ανισότητες στο εργατικό δυναμικό με το πρόσχημα της ελευθερίας της αγοράς. Διότι σε αυτές τις ΕΟΖ οι εργάτες δεν έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα. Υπάρχουν εύκολες και πολλές απολύσεις και χρησιμοποιούν συμβόλαια δίχως καμιά ασφάλεια και σταθερότητα.
Διότι ο αρχικός τους στόχος δεν είναι οι εργάτες, αλλά το κέρδος δίχως καμιά ασφάλεια για τους ανθρώπους μας. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαριστεί το όλο το πλαίσιο, διότι σε μία δύσκολη οικονομική κατάσταση, όπου όλοι μας ψάχνουμε νέες ιδέες για την ανάπτυξη δεν πρέπει να έχουμε αμφιλεγόμενες εκφράσεις που δεν ανταποκρίνονται στην οικονομική πραγματικότητα και βέβαια που δεν σέβονται το εργατικό δυναμικό.
Μόνο η ΑΟΖ έχει την ιδιότητα και την ικανότητα να προσφέρει στην Ελλάδα το πλαίσιο της ανάκαμψης που επιτρέπει μια ουσιαστική ανάπτυξη. Κάθε ανάμειξη λοιπόν με τις ΕΟΖ είναι απλώς επικίνδυνη και στο οικονομικό επίπεδο και στο πολιτικό, αφού δεν συμβαδίζει με το όλο πλαίσιο που προσπαθεί να αναπτύξει η χώρα για να βγει από αυτήν την οικονομική κατάσταση που καταπιέζει ακόμα όλους τους δικούς μας. Όσοι παίζουν λοιπόν πάνω στην ανάμειξη των εννοιών θα υποστούν σύντομα ένα πολιτικό κόστος, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η πατρίδα μας δεν πρέπει να υποστεί μια προσφυγή εναντίον της λόγω καταπάτησης του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.