Βιοαφήγηση μέσα από τον Αυλώνα : "Ο παλιός, οι ρουφιάνοι, η φήμη,η βία,η ιεραρχία..."
της
φυλακής"
Ο παλιός, τα υλικά αγαθά , οι ρουφιάνοι, η φήμη,η βία,η ιεραρχία και οι αρχηγοί των ομάδων:
Όταν κλείνουν οι πόρτες της φυλακής και τελειώνουν τα επισκεπτήρια, τότε αρχίζει ο εφιάλτης…όλοι είναι εχθροί, εναντίον σου, χωρίς να ξέρεις το λόγο. Όταν όλη την ημέρα είσαι κλεισμένος σε ένα θάλαμο, τότε στη βαράει…δεν γουστάρεις τη ζωή σου, ούτε όποιον είναι δίπλα σου, ή απέναντι σου. Μου την έχει σπάσει εδώ μέσα ένα χρόνο.
Στην αρχή τρελάθηκα… δεν αντέχεται η φυλακή, δεν βγαίνει ρε γαμώτο… δεν είναι ανθρώπινο αυτό το πράμα, να είσαι κλεισμένος συνέχεια και να μην περνάει η ώρα. Δε γουστάρω να ακούω μουσική, μου θυμίζει το έξω, δε γουστάρω να σκέφτομαι πως ζει ο κόσμος έξω και σαλτάρω…τι κάνω εδώ μέσα;
Για έναν ; κατάστρεψα τη ζωή μου για ένα να ρουφιάνο….και όσο δεν τους πάω τους ρουφιάνους…ξέρεις, περνάνε καλά γιατί τα έχουν καλά με το σύστημα….αλλά όταν μπαίνεις μέσα, σε πατάνε κάτω για αν δουν αν θα ξεράσεις, αν θα προδώσεις, έστω και το πιο μικρό…για να σε δοκιμάσουν…μετά αποκτάς την εμπιστοσύνη των παλιών και ανεβαίνεις, αποκτάς λόγο τιμής και όνομα στη φυλακή.
Τώρα είμαι στο θάλαμο και φυλάω τους αδύναμους, προσπαθώ να κρατάω τις ισορροπίες, δεν τους παίρνω τα χρυσαφικά, δεν παίρνω τις τηλεκάρτες ενώ θα μπορούσα να τις πάρω με το τσαμπουκά και με ξύλο…με τα χέρια και τα πόδια μου λύνω τις διαφορές και ειδικά με Αλλοδαπούς ….ξέρεις αυτοί δεν έχουν σταθερή συμπεριφορά. Δεν έχω συμπάθεια ή αντιπάθεια. Κάποιοι, σε κάποιες φάσεις δεν αντέχουν από το πέσιμο, την επίθεση, την άδικη και συνεχή κόντρα…τα παίζουν… ξεχασμένοι από τους ανθρώπους και τους κολλητούς.»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου