Αφιερωμένο στους ακροδεξιούς που υποστηρίζουν τα γουρούνια τους Ματατζήδες

Ένα πολύ καλό άρθρο για τις γυναικούλες των ΜΑΤ που βρήκαμε εδώ  http://filonoi.gr/mprabo-mat-nenikikate/ 

Το σχὀλιο μου, σε όσα θα διαβάσετε στο κείμενο του Στρατή:

Πολλοί λένε ,υποστηρίζοντας τους αστυνομικούς των ΜΑΤ,πως δεν έχουν άλλη επιλογή, από το να ακολουθήσουν εντολές!
Διαφωνώ καθέτως!

Προσωπική μου άποψη είναι, πως πρόκειται για...
 
 εντελώς κομπλεξικά άτομα, που πίσω από τον οπλισμό και το εθνόσημο ,κρύβουν υπαρξιακά και ψυχολογικά προβλήματα, που με την σειρά τους...

τα ξεσπούν αδιακρίτως σε μάχιμους κι αμάχους!

Γιατί καμμία εντολή δεν μπορεί να σε κάνει να φερθείς κατ΄αυτόν τον τρόπο σε ομάδες ατόμων ιδιαιτέρως ευπαθείς! Πρέπει να είσαι αυτό που περιγράφει το γνωστό αναρχικό σύνθημα, περί μπάτσων …κτλ κτλ κι όχι μόνο να είσαι,αλλά να το χαίρεσαι επιπλέον!!

Μπράβο στα ΜΑΤ! Μπράβο στα παλληκάρια μας! Μπράβο σε αυτά τα αγνά ελληνόπουλα που υπηρετούν στα σώματα ανασφάλειας. Με υψωμένες τις σιδηροράβδους και ενδεδυμένοι την πανοπλία τους δίνουν το σύνθημα της νίκης. Μόνο οι σάλπιγγες απομένουν για να πέσουν τα τείχη της Ιεριχούς.

του Στρατή Μαζίδη
Σπάστε την πορεία. Φοιτητές, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, σκουλήκια είμαστε όλοι.
Τσακίστε τους ανάπηρους. Άλλωστε ούτως ή άλλως κουτσοί δεν είναι; Στραβοί δεν είναι; Τσακίστε τους κι άλλο. Σπάστε τους και το άλλο πόδι. Ανάπηροι γαρ δε θα πονέσουν.
Μετά στο τέλος του μήνα πηγαίντε στο ΑΤΜ να δείτε αν κατατέθηκε ατόφιος και άθικτος ο μισθός σας. Νενικήκατε και άξια θα τον απολαύσετε. Ο μόνος άλλωστε που δεν έχει περικοπεί δύο χρόνια τώρα.
Δε χρειάζεται να πω πολλά αυτή τη φορά. Μόνο το εξής. Τα μούσκουλα, μούσκλια, muscles και τα τραπεζοειδή σώματα ντουλάπες αλά εισαγωγή από Σουηδία κτίζονται γρήγορα, εύκολα και απλά.
Το πνεύμα, η παιδεία, η αγωγή, το επίπεδο, η ψυχή, το φιλότιμο χρειάζονται χρόνια, δεκαετίες, δοκιμασίες για να σφυριλατηθούν.
Εν τέλει είστε οι μόνοι σκλαβωμένοι σε αυτή την περήφανη χώρα που αιώνες συνήθιζε να γεννά παιδιά ελεύθερα. Για αυτό ευχή και κατάρα, μη βγάλετε ποτέ αυτά τα κράνη. Κρύφτε τα πρόσωπά σας γιατί δεν αξίζει να τα φωτίζει ο ήλιος.
Πόσο ντρέπομαι αλλά και λυπάμαι συνάμα για σας…
Α! Και κάτι ακόμη. Οι εχθροί του έθνους δε βρίσκονται στους δρόμους.