Για τα αυτονόητα

Η οικονομική κατάρρευση της πατρίδας μας, αλλά και η διπλωματική και πολιτική διεθνής απομόνωσή της, είναι σαφέστατα το αποτέλεσμα της ολέθριας φαυλοκρατίας της Μεταπολίτευσης. Είναι ολοφάνερο πιά ότι η γη που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας βαδίζει ολοταχώς προς την άβυσσο. Μαζί και ό,τι κληρονομήσαμε  σε επίπεδο πνευματικό και πολιτισμικό. Ο κοινωνικός και πολιτισμικός μαρασμός συνοδεύεται δυστυχώς και από τον δημογραφικό, ώστε, αν συνεχιστεί για λίγο ακόμη αυτή η κατάσταση, σύντομα θα φτάσουμε να μιλάμε για κάποιους Έλληνες που ζούσαν σε αυτόν τον τόπο... Τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας της Μεταπολίτευσης, με τον λαϊκισμό και την εθυελοδουλεία τους μας οδήγησαν στη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση. Η αποδοχή του μνημονίου της εθνικής και κοινωνικής μας υποτέλειας αποτελούσε μονόδρομο για τους ηγέτες τους, αλλά δυστυχώς και για τους δειλούς και συμβιβασμένους κάποτε «ριζοσπάστες επαναστάτες» της ελάσσονος αντιπολίτευσης...
Η πατρίδα μας έχει πλέον παραδοθεί στους ξένους τραπεζίτες και στους ντόπιους εργολάβους, χωρίς να διακρίνεται πουθενά ελπίδα ανάκαμψης. Και αντί οι υπαίτιοι αυτής της άθλιας κατάστασης να αισθάνονται έντονες τις συνέπειες της ενοχής τους, έχουν το θράσος να ζητούν σε 2 μήνες περίπου την ψήφο μας και μάλιστα σε επίπεδο αυτοδιοικητικών εκλογών! Αυτοί που απαξίωσαν και εξευτέλισαν τον θεσμό αυτό, που αποτελεί το κύταρρο της υγιούς δημοκρατίας, με τα «χρίσματα», μετα ρουσφέτια και τις μίζες, με τον χρωματισμό του χάρτη της πατρίδας μας κάθε βράδυ εκλογών με γαλάζιο και πράσινο χρώμα (!), αυτοί που θεωρούν ότι κάθε μορφή εξουσίας στην πατρίδα μας αποτελεί κληρονομικό δικαίωμά τους, σε αγαστή συνεργασία με αυτούς που θα έπρεπε να απαιτούν την παραδειγματική τιμωρία τους και αντ? αυτού συνεργάζονται μαζί τους για μικροκομματικά οφέλη, έχουν το θράσος να ομιλούν για «μία νέα αρχή».
Και αυτό θα συμβαίνει για πολύν καιρό ακόμη, όσο οι πολίτες δεν αναλαμβάνουν δράση και δεν υπερασπίζονται τα εθνικά μας δικαιώματα και τα οικονομικά μας κεκτημένα διά του πατριωτισμού των, όπως ορίζει και απαιτεί το Σύνταγμα της πατρίδας μας.
Οι εκλογές που έρχονται δεν πρέπει να περάσουν χωρίς συνέπειες για το καρτέλ των κομμάτων του ελλαδικού κατεστημένου. Πρέπει να νοιώσουν σκληρή την απαξίωσή τους στη συνείδηση του λαού. Το «μαύρο» στους κομματικούς υποψηφίους, αλλά και σε όλους όσοι εμφανίζονται εσχάτως ως μεσσίες, αλλά που στην ουσία αποτελούν τους ηθικούς αυτουργούς της σημερινής μας κατάντιας (λ.χ. κάποιοι «εθνοσωτήρες» του επιχειρηματικού κόσμου!), πρέπει να είναι ηχηρό και εξευτελιστικό.
Η συμμορία που εργολαβικά διαλύει τις κοινωνικές και εθνικές δομές της πατρίδας μας πρέπει να λάβει ένα ηχηρό μήνυμα: «Όχι σε όλους» τους πουλημένους και τους δειλούς!
Καιρός πια να σπάσουν τα κομματικά δεσμά των πολιτών και να απελευθερωθούν όσες δυνάμεις ακόμη μένουν ζωντανές στο κοινωνικό σώμα.
«Αυτή τη φορά ΔΕΝ θα πάμε στην κάλπη με το πρόβλημα «τι να ψηφίσουμε». Θα είμαστε όλοι εκεί, κόντρα στους επαγγελματίες πολιτικάντηδες και στους καριερίστες των εξουσιών.
Για το αυτονόητο και μόνο!».
του Γιάννη Κουριαννίδη

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 26ης Αυγούστου 2010 της εφημερίδας Στόχος