Τα νησιά του Αιγαίου και της Μεσογείου

του Νίκου Λυγερού

Όταν οι δικοί μας έχουν φοβίες και απολογούνται λόγω λαϊκισμού, διότι οι θέσεις τους δεν έχουν ούτε βάσεις ούτε σταθερότητα, προσέχουν τα πάντα για τον εαυτό τους και δεν εξετάζουν το πολιτικό και το εθνικό κόστος της πατρίδας μας. Μας εξηγούν ότι μερικοί θέλουν ακόμα και να πουλήσουμε και τα νησιά μας στο Αιγαίο για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα οικονομικά μας προβλήματα. Στην πραγματικότητα, η γεωστρατηγική ανάλυση...

 δίνει άλλες εξηγήσεις που έχουν μια διαχρονική βάση.
Αν εξετάσουμε, λοιπόν, τη Μεσόγειο και ειδικά τα νησιά της δίχως να εμπλακούμε στην παγίδα του διαχωρισμού μεταξύ Αιγαίου και Μεσογείου, όπως προσπαθούν να μας βάλουν άλλοι λαϊκιστές, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημασία τους. Ενώ υπάρχουν δύο ξεκάθαρα τόξα οριζόντια. Στο πάνω μέρος της Μεσογείου υπάρχει το ευρωπαϊκό και χριστιανικό τόξο, ενώ στο κάτω μέρος της Μεσογείου υπάρχει το αφρικανικό και μουσουλμανικό τόξο. Ενώ το πρώτο είναι ιστορικό, το δεύτερο προέρχεται από τον επεκτατισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο αναλογίας βλέπουμε ότι όλα τα νησιά της Μεσογείου ανήκουν στο πάνω τόξο διότι αποτελούν σημεία ανθεκτικής αντίστασης. Μάλιστα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα αυτά τα νησιά έχουν δεχτεί πολιορκίες από την πηγή, δηλαδή το σχήμα της οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και γενικότερα του μουσουλμανικού στοιχείου. Οι Βαλεάρες έχουν υποστεί τις επιθέσεις των αραβο-μουσουλμάνων, των Αλμοραβιδών, η Σικελία των Φατιμιδών, η Κορσική των Σαρακηνών, η Σαρδηνία των Αράβων, η Μάλτα, η Κρήτη, η Ρόδος και η Κύπρος των Οθωμανών. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτά τα νησιά αντιστάθηκαν και τώρα ζουν ελεύθερα την ιστορία τους.

Όλοι οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν αυτά τα ιστορικά δεδομένα και ξέρουν τη σημασία τους. Κατά συνέπεια, κανένας από αυτούς δεν θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να παραχωρήσει το παραμικρό νησί. Και ο καθένας τους ξέρει ακριβώς τι σημαίνει γκρίζα ζώνη. Πρέπει, λοιπόν, και εμείς να είμαστε στο επίπεδο της αξίας των προγόνων μας, και όχι μόνο να αντισταθούμε στις παράλογες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας, και όχι να μας διακατέχουν φοβικά σύνδρομα που ακυρώνουν κάθε δράση μας.
Γι’ αυτό το λόγο, και το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι τόσο σημαντικό. Κι αν μερικοί από τους δικούς μας δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι γίνεται σε επίπεδο γεωστρατηγικό, αυτό οφείλεται μόνο και μόνο σε μια απώλεια βούλησης. Τα νησιά πρέπει να προστατευτούν, διότι είναι αυτά που εξασφαλίζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια γαλάζια ζώνη που αποτελεί ένα ανθεκτικό σύστημα άμυνας και απορρόφησης επιθέσεων.

Αυτό το πλαίσιο είναι διαχρονικό και δεν εξαρτάται από τις τοπικές κυβερνήσεις που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη σκιά τους. Θέλουν δεν θέλουν, είμαστε ένας λαός του ήλιου και του χρόνου, δεν πρόκειται να φοβηθούμε τις σκιές. Απλώς, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να συνεχίσουν τα παιδιά μας να ζουν την ελευθερία τους με αξιοπρέπεια, δίχως ραγιάδες.